Official [Completed] (Zawgyi + Unicode)

Part 19

Baek pov

အရာရာဟာ ေျပာင္းလဲတတ္တယ္ဆိုတဲ့စကားဟာ မွန္သင့္သေလာက္ေတာ့ မွန္သည္။ က်ေနာ္နဲ႔သူနဲ႔ ဆက္ဆံေရးဟာ အမ်ားႀကီးေကာင္းမြန္လာခဲ့သည္။

ပိုမို ႏူးညံ့လာတဲ့သူဟာ ျမတ္ႏိုးမႈေတြပိုေပးသလို ယုယမႈေတြလည္း ပိုလို႔ေပးလာခဲ့သည္။

Jongin တို႔ ခရီးထြက္တဲ့အခ်ိန္ကစလို႔ ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္းေငါင္ေနေပမယ့္ ကိုယ့္အေပၚပိုမိုဂ႐ုစိုက္လာတဲ့သူေၾကာင့္ အထီးမက်န္ခဲ့။

ခုဆိုရင္ သူ႔အိမ္ကို ေျပာင္းေနျဖစ္ကာ အခ်စ္ေတြလည္းပိုတိုးလာသလိုပင္။ အလုပ္သြား အလုပ္ဆင္းကိုသူကိုယ္တိုင္ အႀကိဳအပို႔လုပ္ေပးကာ ေန႔ရက္တိုင္းကေပ်ာ္စရာအတိ။

ဒီလိုအခ်ိန္က ပန္းေပါင္းစံုေဖြးေဖြးလႈပ္လႈပ္ ပြင့္လန္းခ်ိန္မို႔ တစ္ၿမိဳ႕လံုးလွခ်င္တိုင္းကို လွေနေတာ့တာ။ သူေပးတဲ့ၾကင္နာမႈေတြေၾကာင့္ ျမင္ျမင္သမ်ွလည္း လွေနတာျဖစ္လိမ့္မည္။ လွခ်င္တိုင္းလွေနတဲ့ ခ်ယ္ရီပင္တန္းေတြေအာက္မွာ သူနဲ႔က်ေနာ္ အမွတ္တရဓာတ္ပံုေတြလည္း႐ိုက္ခဲ့ၾကသည္။

ဒီေန႔လည္း အသားကင္စားခ်င္တယ္လို႔ ဆိုလိုက္မိတဲ့ က်ေနာ့္စကားတစ္ခြန္းေၾကာင့္ onlineေပၚတြင္ recommend ေကာင္းေကာင္းေပးခံရတဲ့ဆိုင္ေတြကို ေမႊေနာက္႐ွာကာ အဆင္ေျပဆံုးဆိုင္ကိုေရြးေနေလသည္။

ေတြ႔တဲ့ဆိုင္ဝင္စားရေအာင္ဆိုလည္းမဟုတ္ စားတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆးနဲ႔ အရသာေကာင္းေကာင္းေလးေတြသာ စားေစခ်င္လို႔ဆိုတဲ့ သူ႔ေစတနာစကားမွာပီတိျဖာရေသးသည္။

သူသြားမယ္လို႔ သတ္မွတ္လိုက္တဲ့ အသားကင္ဆိုင္က ၿမိဳ႕ထဲနဲ႔အနည္းငယ္လွမ္းကာ မေရာက္ဖူးတဲ့လမ္းေတြမို႔လို႔ ေနရာက႐ႈတ္ေထြးေနသည္။ ဒီဆိုင္မွဒီဆိုင္ပဲဆိုတဲ့ သူကေတာ့ google map ဖြင့္ကာ ေအးရာေအးေၾကာင္းပင္ ေရာက္ေအာင္သြားသည္။

သူနဲ႔အတူေနမွပင္ သူသည္ အရာရာကို ေအးေအးေဆးေဆးနဲ႔ စိတ္႐ွည္စြာေျဖ႐ွင္းေလ့႐ွိေသာသူပင္။

က်ေနာ္ကေတာ့ တစ္ေယာက္တည္းေတြးခ်င္ရာေတြးကာ ႀကိတ္ခံစားေလ့႐ွိေသာသူမ်ိဳးပင္။