Official [Completed] (Zawgyi + Unicode)

Part 26

ညက မိုးရြာပီးလို႔ ေနာက္တစ္ေန႔ ေနထြက္လာသည့္ ေန႔မ်ိဳးေတြဟာ ပူစပ္ပူေလာင္နဲ႔ ေနရခက္လွသည္။

အရင္ေန႔ေတြထက္ ပို၍အပူခ်ိန္မ်ားလာသလိုမ်ိဳး။

မျဖစ္မေနသြားရမည္မလို႔သာ ထြက္လာရျခင္း။ ကိုယ့္ဆႏၵနဲ႔ ကိုယ္သာဆို ဒီေန႔လိုမ်ိဳးမွာ ဆိုင္ကေန မခြာခ်င္။

သို႔ေသာ္လည္း သစ္သီးေတြေရာက္ပီ လာယူပါဆို၍ အျပင္မထြက္ခ်င္ေပမယ့္ ထြက္ရအံုးမည္။

ဆိုင္မွာက သစ္သီးလတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ေတြသာ သံုးသည္မို႔ တျခားဆိုင္ေတြထက္ အရသာကလတ္ဆတ္ေနတတ္ကာ က်န္းမာေရးနဲ႔လည္း သင့္ေတာ္သည္မို႔ Baekhyunတို႔ဆိုင္က ကိတ္ေတြ အသီးေဖ်ာ္ရည္ေတြက နာမည္ႀကီးသည္။

သစ္သီးေတြကိုလည္း နယ္ကေနတိုက္႐ိုက္မွာသည္မို႔ သစ္သီးကားလာပို႔သည့္ေနရာကို တစ္ပတ္ကို တစ္ခါေလာက္သြားယူရသည္။

အရင္ကထက္ ပူေနသည့္ရာသီဥတုေၾကာင့္ အျပာေရာင္ခ်ည္သားလက္႐ွည္ပြပြ တစ္ထည္ကို
ေဘာင္းဘီတို အမဲေလးနဲ႔ တြဲဖက္ဝတ္ဆင္ကာ ဦးထုတ္အဝိုင္းေလးေဆာင္းပီး Taxiငွါးဖို႔ ထြက္ခဲ့သည္။

ဒီလိုေန႔မ်ိဳးေတာ့ ဘတ္စ္ကားေတာ့ လံုးဝမစီးခ်င္။

ဒီေန႔က်မွ Taxiေတြကလည္း ငွါးရခက္လြန္းေနသည္။

ပူအိုက္ေနလို႔ စိတ္႐ႈပ္ေနရသည့္အျပင္ ကားပါငွါးမရေလေတာ့ စိတ္တိုစျပဳလာပီ။

ေျခညႇပ္ဖိနပ္အပါးေလးသာစီးထားသည္မို႔ ေျခေခ်ာင္းေလးေတြကအစပူေလာင္လာကာ သက္သာလိုသက္သာျငား ခုန္စြ ခုန္စြနဲ႔ ကားေစာင့္ေနမိသည္။

တစ္ကိုယ္လံုး ပူစပ္ေလာင္ေနကာ စိတ္မ႐ွည္ေတာ့ပီမို႔ ဒီတစ္ခါမွ ကားမရလ်ွင္ ဘတ္စ္ပဲစီးလိုက္ေတာ့မည္။

.....

"ဘယ္သြားမလို႔လဲ Baek?''

ပူလြန္းလို႔ ကိုယ့္ဟာနဲ႔ကိုယ္ အာရံုမ်ားေနသည္မို႔ အနားကို သူေရာက္လာတာေတာင္ သတိမထားမိ။

Taxiရဖို႔သာ အာရံုစိုက္ေနသည္မို႔ ကိုယ့္အေနာက္ကေန ကားရပ္ပီး ကားေပၚကဆင္းကာ ကိုယ့္ကိုလာေမးကာမွ သိရသည့္အျဖစ္။