Sen Geldin Bahar Geldi - Mevsim Serisi 2 (Kitap oldu)

5. Bölüm

5. Bölüm

"Sence ne yapmıştır?"

"Birazdan burada olacakmış. Öğreniriz artık ne yapmış, ne demiş?"

"İçimde tuhaf bir his var Kutay. Ama anlamlandıramıyorum."

Belinden tutup kendine çektiği kadının gözlerine bakıp "Hisli karım benim. Merak etme her şey güzel olacak." diyerek alnına sıcacık bir öpücük bırakmıştı.

"Umarım aşkım." diyerek kendini saran kollara daha çok sokulmuştu. Rahatlamaya ihtiyacı vardı. Bunun için en iyi yerdeydi şu anda.

*** 

Arabaya bindiği anda boynundaki kravatı çıkarmış ve yan tarafa atmıştı. Sanki nefessiz kalmış gibi hissederken, aklında sadece genç kızın ağlamaktan kızarmış gözleri vardı. Çok büyük bir adım atmak üzere olduğunun farkındaydı. Bunun için dik durması ve olaylar karşısında kendini bırakmaması gerekiyordu. Yıllarca tek kişiyle evlilik hayali kurmuş ve bu da gerçekleşmemişti. O zaman bunun, şu an yardıma ihtiyacı olan küçük bir kız için yapılmasından daha mantıklı bir şey yoktu. Yapması gereken çok iş vardı. Önceliğiyse kendini bekleyen ailesine haberi vermekti. Tepkilerinin iyi olmayacağını bilse de, bunu yapmak zorundaydı. Ailesinin kendisini anlamasını umarak yola koyulmuş ve geçtiği tüm caddelerde aklında yaşadıklarının muhasebesini yapmıştı.

Eve geldiğinde derin bir nefes alıp vermiş ve kendine açılan kapıdan içeri girmişti.

"Hoş geldin oğlum."

"Hoş bulduk annem." diyerek gülümseyen kadının yanağına içten bir öpücük bırakmış ve birlikte salona geçmişlerdi.

Meraklı bakışlarıyla konuşmuştu. "Ne yaptın bakalım?"

"Hepinizin burada olmasına sevindim aslında." derken odadakilerin hepsiyle göz göze gelmişti.

"Neler oluyor Tuğrahan?” derken Kutay'ın bakışları kısılmıştı.

"Size anlatmam gereken şeyler var."

"Umarım iyi şeylerdir." diyen babaannesi anlamaya çalışır gibi yüzünü inceliyordu.

"İyi olup olmadığı, bakma yönüne göre değişiyor."

"Daha açık olur musun?" derken tedirgindi Kutay.

"Ben evlenmeye karar verdim."

"Tuğrahan!" Loya şaşkınlıkla bakıyordu.

Annesinin ne hissettiğini anladığı için hemen yanına gitmiş ve ellerini avucunun içine almıştı. "Biliyorum bunun mantıksız olduğunu söyleyeceksin ama beni dinleyince hak vereceksin."

"Oğlum hem kendine hem de o kıza bunu yapma."

"Anne, bende böyle olsun istemedim ama elimden bir şey gelmedi. Her şey öyle hızlı gelişti ki..." derken sıkıntıyla iç çekmişti.

"Seni bu kadar sıkan şeyi yapmak zorunda değilsin oğlum."

"Yapmalıyım annem. O kızı yarı yolda bırakamam."

"Oğlum siz birlikte bir yola çıkmadınız ki..."

Annesinin endişeli yüzüne bakarak konuşmaya başlamış ve sabah olanları anlatmıştı.

"Buna kayıtsız kalamazdım. O adamın şakası yoktu." derken sıkıntıyla iç çekmişti.

Oğlunun çaresiz çıkan sesi içine oturmuştu. "Ya senin hayatın?"

Annesinin gözlerine güven veren şekilde bakmaya çalışmıştı. "Benim evlilik hakkındaki düşüncemi biliyorsunuz. Kimsenin beni buna ikna edebileceğini zaten düşünmüyorum. Bu yüzden Ayaz'la yapacağım anlaşmalı evlilik hiç değilse onun hayatını kurtaracak."