Φωτιά.
Αυτό με κυριεύει.
Με είχε πιάσει σφιχτά από τον λαιμό. Δεν με άφηνε να πάρω ανάσα.
Όσο κι αν προσπαθούσα να ξεφύγω, δεν μπορούσα.
Τόσο δυνατή. Τόσο μαγευτική.
Ο χορός της σε μαγεύει και σε ζαλίζει, θα έλεγα.
Όλη σου η προσοχή, στραμμένη σε εκείνη μόνο.
Φωτιά.
Δημιουργείται από τον οποιονδήποτε και μπορεί να είναι αυτοδημιούργητη.
Δεν μπορείς να την ελέγξεις.
Κάποια στιγμή, παίρνει την κατάσταση στα χέρια της και κυριεύει τον εαυτό της.
YOU ARE READING
Dead Poetry
PoetryΤον τελευταίο καιρό, νιώθοντας υπερβολική πίεση, νιώθοντας χαμένη στις σκέψεις μου και στο μυαλό μου, θέλοντας να εκφραστώ μέσα από την λογοτεχνία για αυτά που συμβαίνουν σε εμένα αλλά και στον καθένα από εμάς , αποφάσισα να αρχίσω ένα βιβλίο, στο ο...
