Dead Poetry

• Το μεγαλύτερο όνειρο •

Σε 30 χρόνια, μόλις θα έχω φτιάξει την ζωή μου, θα βρίσκομαι σε ένα νησί μακριά από τον κόσμο.

Η ζωή μου θα είναι ήρεμη, ήσυχη.

Θα περπατάω ξυπόλητη σε χωμάτινους δρόμους.

Το άσπρο μου αέρινο φόρεμα θα χορεύει στους ρυθμούς που ο αέρας θέλει.

Ένα ψάθινο καλάθι στα χέρια μου γεμάτο με λουλούδια και σπόρους για να φυτέψω στην αυλή του σπιτιού μου. Θα έχει λεμόνια για να φτιάξω φρέσκια λεμονάδα. Θα έχει φρέσκο κέικ από το σπίτι δύο γειτονιές πιο κάτω. Ένα καλάθι γεμάτο αγνά υλικά.

Τα μαλλιά μου, κοντά, πίσω από τα αυτιά μου.

Ένα ψάθινο μεγάλο καπέλο θα καλύπτει το κεφάλι μου και τα μάτια μου από τον ήλιο.

Ένα τεράστιο χαμόγελο θα στολίζει το πρόσωπό μου.

Θα νιώθω γαλήνια και ευτυχισμένη.

Παιδιά μελαμψά θα τρέχουν στους δρόμους γελώντας και άλλα θα παίζουν μπάλα και δύο κορίτσια θα διαβάζουν βιβλία. Οι γάτες στον δρόμο θα τρώνε γατοτροφή που τους δίνει η γειτονιά. Τα σκυλιά θα τρέχουν μαζί με τα παιδιά που παίζουν μπάλα.

Στην επόμενη γωνία θα είναι μια γυναίκα που πουλάει πλεκτά και πιο δίπλα θα παίζουν έφηβοι μουσική με έναν παππού και γύρω τους μια παρέα από παιδιά να χορεύουν και να τραγουδούν.

Άνθρωποι θα περπατούν στους δρόμους. Ο καθ'ένας στην δική του δουλειά. Άλλοι για ψώνια στην λαϊκή αγορά στο κέντρο του νησιού, άλλοι για καφέ σε ένα παραλιακό μαγαζί, άλλοι για να πάνε στην δουλειά τους, άλλοι για να συναντήσουν το άλλο τους μισό και άλλοι για να πάρουν τα παιδιά τους από το σχολείο. Όλοι έχουν κάποιο σκοπό.

Εγώ θα πηγαίνω σπίτι μου.

Θα περπατάω μία ώρα για να φτάσω σπίτι μου.

Όλα γύρω μου πράσινα και φωτεινά και καθαρός θαλασσινός αέρας παντού.

Το σπίτι μου στην παραλία.

Θα είναι ανοιχτό, απλό με πολλά βιβλία και βινύλια. Μια τηλεόραση, ένα πικ απ, ένα ραδιόφωνο, έναν υπολογιστή, μια κουζίνα απλή.

Όλα απλά.

Θα έχει έναν κήπο γεμάτο δέντρα, λουλούδια και λίγα λαχανικά. Θα έχει μια μεγάλη αιώρα και ένα τραπέζι με δύο καρέκλες και στην άκρη θα έχει έναν μικρό χώρο για να βλέπω τα αστέρια το βράδυ.

Θα έχει μια μικρή παραλία μπροστά από τον κήπο.

Το σπίτι είναι απομακρυσμένο από τον υπόλοιπο κόσμο.

Η ζωή μου θα είναι απλή και εγώ θα είμαι χαρούμενη.

Θα κάνω μικρές γιορτές χωρίς λόγο και θα καλώ τους φίλους μου από την πόλη να γιορτάσουμε όλοι μαζί.

Γιατί θα είμαστε χαρούμενοι.

Θα κάνω μία φορά τον χρόνο μία μεγάλη μάζωξη για τους φίλους και γνωστούς μου που δεν θα μπορώ να βλέπω πια, γιατί ο κάθε ένας θα έχει την δική του ζωή στις μεγαλουπόλεις.

Αυτό είναι το μεγάλο μου όνειρο. Αυτή είναι η μόνη μου ελπίδα για το μέλλον. Αυτή θέλω να είναι η ζωή μου σε μερικά χρόνια. Αυτό θέλω να γίνω.

Αυτό για τα όνειρα όλων των ανθρώπων και τι ελπίδες που φυλάνε μέσα τους. Αυτό γιατί το αύριο μου θέλω να είναι καλύτερο από το σήμερα μου.