Zelina "Princess Last Desire"

Zelina "Priness Last Desire"

Chapter22

Kinabukasan ay maagang nagtungo si Jazz sa hospital.Sa hindi rin inaasahang pagkakataon ay naroon din ang kanyang mga magulang at pinapa-imbistigahan ang tungkol sa pagkakapalit ng mga sanggol.

Nakita siya nang mag-asawa.Nang akmang aalis na siya ay hinawakan ni Zelina ang kanyang kamay.Napatingin siya rito.Ngunit sa pangamba ay binitawan din agad ni Zelina ang pagkakahawak sa dalaga.

"A-anak..."naiiyak na wika ni Zelina.

"Huwag niyo po akong tawaging anak.Sa ngayon po ay hindi ko pa kayo natatanggap bilang mga magulang ko,"aniya.

Oo nga't aksidente lang ang lahat at hindi sinasadya nang hospital.Ngunit bakit tila kay kirot nang puso niya na makitang nasasaktan ang kanyang mga magulang dahil sa pag-iwas niya sa presensiya nang mga ito.

"A-anak,patawarin mo kami.Kung alam lang namin ang pagkakapalit niyo ni Sonia noon ay hindi ka sana nalayo sa amin,"luhaang sabi ni Zelina sa dalaga."Kung alam lang namin noong simula pa lang."

"Tapos na po 'yon at hindi na natin ito puwedeng ibalik pa,"aniya.

"Anak h-handa kaming bumawi ng daddy mo sa iyo.Ha-handa kaming ibigay saiyo ang lahat.We will try to---"

"Hindi niyo na ho kailangan,"putol ni Jazz kay Zelina.
"Huh?"sarkastiko niyang daing.
"Kahit na labandera lang ang umampon sa akin naging maganda naman ang trato niya sa akin at binigyan niya ako ng magandang-buhay.Hindi man niya ako kayang pag-aralin,namuhay naman ako sa piling niya na may tinatawag na pagmamahal,"ani Jazz.

"A-ayaw mo bang kami naman ang magbigay ng pagmamahal saiyo?"pagsusumamong sambit ni Zelina.Ang boses nito na may pagkagaralgal dahil sa pagpigil ng iyak.

Umiling si Jazz.
"I'm happy living with her."ngumiti siya ng may pait sa mukha."Hindi man kasing rangya nang pamumuhay ninyo,masaya naman kami.At para naman hindi ako magmukhang heartless sa inyo,I will still work at your company as your Lawyer to pay Mayor David kindness to me.At hindi ko rin nakakalimutan kung sino ako ngayon, na kung hindi dahil sainyo,ay wala ako ngayon sa kinalalagyan ko."

"Jazz,huwag mo naman kaming tratuhin nang daddy mo nang ganito.We lost you for twenty-two years.And it's hurt me so much na ang lamig ng pakikitungo mo sa amin.Tell me,what should we do para makamit namin ang kapatawaran mo?"

"Mrs.Zelina Sanchez,you don't have to so dramatic.It's only an issue of a simple matter of  giving you the wrong-child!As if,you never realized from the start na hindi mo anak ang pinapalaki mo.And know your telling me na,pagbigyan kita.Paano naman ang taong nagpalaki sa akin?Hindi ba unfair naman 'yon."

"Hindi ba unfair din sa amin?Bakit ang tigas nang puso mo?Bakit kailangan mo kaming saktan ng ganito?Kung may mali man kaming nagawa saiyo,humihingi kami ng dispensa.We are happy na---natuklsan naming anak ka namin but why you need to avoid us?"

Jazz realized na wala nga namang kasalanan ang mag-asawa sa kanya.Hindi sinasadya ng hospital ang pagkakapalit nila ni Sonia.Ngunit ang nakakapagtaka lang bakit biglaan naman yatang nabulgar ang pagkato niya?

For sure,hindi ang hospital ang nagpa-published no'n.There is someone behind this.At sinigurado rin sa kanya ng mag-asawa na hindi sila ang nagkalat ng pagkatao niya.Sino ang nasa likod nang pagkakabulgar nang kanyang pagkato?Gaano siya nito kakilala?

****
Nasa hospital din si Sonia nang umagang iyon.Sinundan niya ang kanyang mga magulang.Nagsuot siya ng black-dress,naka-sunglass at sumbrero para hindi siya makilala ng mga ito.Merong baril ang kanyang bag na binili pa niya sa kanyang kaibigan.

"I will end your suffering once and for all!I will kill you for one shot only,"bulong ni Sonia sa kanyang sarili.Habang kinakapa ang baril sa kanyang bag.

Naglakad siya palapit sa kinaroroonan nang mga ito na hindi man lang sila nito nahahalata.Lumapit ang isang nurse sa kanila at may sinabi ito.Hinintay ni Sonia na makaalis ang nurse para maisagawa niya ang kanyang binabalak.

"This is your end Jazz.Pray harder...Ang sabi ko saiyo noon masama akong kaaway pero you'll never listened to me.Kung ikaw rin lang ang papalit ng puwesto ko mas mabuting mamatay ka na lang!Hindi ako papayag!Hinding-hindi!"galit niyang sambit sa sarili.

Nasulyapan ni David ang babaeng naka-itim.Hindi siya nagpahalata na namataan niya ito.Nilapitan niya ang kanyang mag-ina.Pumagitna siya para takpan si Jazz.Body instinc ang naramdaman niya ng makita ang babaeng naka-itim.

"Jazz,listen,kung ano man ang ikinagagalit mo sa amin.You can tell us.You can share with us.Makikinig kami ng Mummy Zelina mo.We are trying our best na kahit sa natitira pa naming araw ay makasama ka namin.Matanda na kami.Hindi natin alam ang mangyayari kinabukasan."ani David sa dalaga.

Bumuga ng hangin si Jazz.
"Pag-iisipan ko.Basta 'wag niyo akong pangunahan at 'wag kayong makailam sa personal life ko."aniya.

Saka nag-umpisang maglakad palayo sa kanila.Paglingon ni David sa kinaroroonan ng babaeng naka-itim ay wala na ito roon.Ngunit nakita ni David ang reflection ng baril sa may salamin at nakatutok ito kay Jazz.

Nakakalimang hakbang na siya.
Dinukot ni Sonia ang dalang baril at itinutok iyon kay Jazz.Bumilang si Sonia nang tatlo bago ipinutok ang hawak na baril.May galit at inggit.

Ngunit bago pa tumama kay Jazz ang bala ay mabalis pa sa kidlat ang ginawa ni Mayor David.Dinaluhan siya at niyakap niya si Jazz at ito ang sumalo ng bala.Sa kanyang ama tumama ang bala na dapat ay para sa kanya.

Nataranta ang lahat pagkarinig sa putok nang baril.Hinanap nila ang pinanggalingan ngunit hindi nila makita ang salarin dahil nagka-gulo na at nagsi-takbuhan na ang mga pasyente,nurses at mga doctor.

Tumunog ang emergency alarm.Lalong nag-panic ang lahat pero ang mas mahalaga sa kanila ngayon ay ang duguan na si Mayor David.Umiiyak na dinaluhan ni Zelina ang asawa.

"Nurse...nurse...!"malakas na sigaw na Zelina para daluhan sila.Nanginginig naman sa takot si Jazz.
"Hon,hon!"tawag niya."Huwag no kaming iiwan.Lumaban ka,"aniya nang makitang bumaha na ang dugo sa semento.

Pinisil ni David ang palad ni Zelina,assuring na okay lang ito.Sa balikat tumama ang bala kaya naman hindi siya in critical condition.Nagising si Jazz sa after-shocked reaction.

"Nurse,nurse!May pasyente kayo rito!Tulungan niyo kami.Buhay nang tao ang nakakasalalay rito!"malakas niyang sigaw."Bilisan niyo!"

In that moment,ay inasikaso naman nila si David at dinala sa emergency room para operahan ang balang tumama sa kanya.Iyak naman ng iyak si Zelina sa nangyari.Halos hindi ito mapakali sa labas ng waiting erea.Niyakap ni Jazz ang kanyang ina.

Naluha siya dahil sa naramdaman niyang init mula sa katawan nito.Indeed,she is my mother.The heat from her body and the blood running to me is flopping with joy.Babawi siya sa mga ito,she really need to.

Jazz felt guilty.Siya sana ang nasa emergency room at hindi ang kanyang ama.Who is behind this?Wala siyang ibang kaaway maliban kay Sonia.Yes,she knows.It was Sonia,idea!
This is frustrating!You will definately pay for this!Ipakukulong kitang babae ka!
Antayin mo ang warrant of arrest mo,walanghiya ka!

I'm Attorney Jazz Ocampo,I believe in justice and humanity!This time your doom!ngitngit niyang naisaloob.
Alam kung ikaw lang ang galit sa akin at wala nang iba!