Unwavering (Montediragon Series #2)

Ending

Ending

Thank you for making this story come this far and thank you so much for reading this. Ang pag-iibigan nina Luis at Azariah ay hanggang dito na lamang ngunit aasahan ko na ang bawat aral sa kwentong ito ay tumatak sa bawat puso't isipan niyo. Hanggang sa muli. (Next Story: Quiver (Montediragon Series #3))

Pinagmasdan ko ang sarili ko sa salamin. I'm wearing a cream color sweetheart dress na hapit sa katawan ko. The sequence of the dress makes it more elegant and beautiful na sa tuwing natatapatan ng ilaw ay kumikinang ito. I tied my hair into a bun with some strands hanging loosely at the side of my face to frame it. With some night make-up, I'm now ready to go.

Bumaba ako sa aming staircase at nakita ko sa dulo nito si Luis with his all white tuxedo and slacks. He smiled at me sweetly and I smiled back at him giving him the same sweetness his smile gave me. Ng makalapit ako sa kaniya ay kaagad niyang pinulupot ang kaniyang braso sa aking baywang. I giggled when he pull me closer to him.

"You're so beautiful I'm falling everyday for you." He whispered.

He gives me a slow and passionate kiss that I'm always addicted to. Ang kaniyang kamay ay hinahagod ang aking likod pataas baba. Heat is already burning my body like a wildfire. Bago pa man kami mahantong sa ibang gawain ay pinutol ko na ang halik namin.

"I think we should go." My voice is husky.

"Hmmm." He said huskily too.

Sabay kaming lumabas dalawa sa bahay. Pinagbuksan niya ako ng pintuan sa front seat at kaagad naman akong pumasok.

"Thank you," I said.

While he's walking towards the driver seat, my eyes remained on our house. Pagkatapos ng pag-uusap namin ni Shizzle sa coffee shop ay naging maayos na ang relasyon namin ni Luis. Halos lahat ng mga empleyado sa kompanya ay alam na na may namamagitan sa amin kaya hindi na ako nahihiyang maglakad kasama siya habang magkahawak ang aming kamay. Although sometimes, I feel uneasy of the stares everyone is giving us.

Last Friday, nakatanggap si Luis ng tawag mula kay Tita Iza. Tita Iza is going home from California and she's throwing a party here in Hacienda Valencia, Bais. Hindi ko maiwasang kabahan dahil nakauwi na si Tita Iza. Paano nalang kaya kung malaman niya na kami na ulit ng anak niya, ano kaya ang kaniyang gagawin?

But despite the nervousness, Luis decided that we should go to the party and tell her mom about us. Ngayon ang gabi ng party. Kaninang umaga daw dumating si Tita Iza kaya abot langit ang kaba ko sa nabalitaan. Ni hindi na ako lumabas ng bahay sa takot na makita niya ako at awayin ulit. Naintindihan naman iyon nina Mommy at Daddy at hindi na ako kinulit pa. The moment they saw me went out from Luis' car yesterday ay alam na nila kaagad. They're my parents after all.

Habang papunta sa bahay nina Luis ay hindi ko maiwasang kabahan. Sina Mommy, Daddy, Kuya Niel at Ate Heather ay nauna na kaya naiwan kami ni Luis sa bahay. This will be the first time that I'll be seeing Tita Iza again after what happened to the graduation party. Hindi ko alam kung ano'ng mararamdaman niya but I'm always hoping for the best.

Naramdaman ko ang paghawak ni Luis sa kamay ko na nasa hita ko. Nilingon ko iyon at pagkatapos ay siya naman ang nilingon ko. He smiled at me for assurance that everything will be okay tonight. I smiled back. Napanatag naman ang loob ko dahil doon.

Luis parks his car in front of their mansion. The grand double doors never fail to amaze me. It's close and yet opens for invited visitors. Marami na ring magagarang sasakyan ang nakapark sa harap ng kanilang mansyon at halatang galing sa mga malalaking pamilya ang nandoon. Mula dito sa labas ay rinig ko ang ingay ng music sa loob. The music is classic. A violin accompanied with piano played in the background.