NIGHT BLOOD UNIVERSITY

lii

Sebastian's point of view...

"The organization was called the Zapero. They work under the human's government and their main aim is to exterminate the race of the vampires. That organizati

on was led by an old man named Hulyo Hernandez. According to the information that we had gathered, he has a wife and a daughter living in a secluded area near the for bidden forest in the small town of San Luisita." One of my people report as I listen to him quietly. I nodded before I turned my gaze to the brown envelop that he places in front of me.

So that old man has a thing called family huh? Now that I already know his weakness, I wonder how will he react to that.

"Great job! Make sure to observe carefully their every move. Make sure to report every suspicious one especially the government of that world." Kaagad naman siyang tumango tsaka na siya marahang yumuko at mabilis na umalis na ng silid.

Tahimik na pinagmasdan ko lang naman ang kabilugan ng buwan mula rito sa library ng mansyon kung saan ako nakatira. Tanaw ko mula sa labas ang kumikinang na tubig ng lawa dahil sa liwanag na nagmumula sa buwan.

Those bird headed humans really thought that they can deceived and smoothly play their tricks on our race huh? How idiot they could be for not thinking the possible consequences of their action. I'll make sure that after the end of this game, they will face the greatest downfall they called ever imagine.

Binalingan ko ulit ng tingin ang isang brown na envelop na nakalapag sa ibabaw ng lamesang nasa harapan ko. Inabot ko iyon tsaka ko iyon binuksan. Ilang mga putting papel lamang ang laman no'n na nagtataglay ng mga impormasyon na nakalap ng ilan sa mga tauhan ko.

Isa-isa kong binasa ang bawat impormasyon na naka lagay doon. Bukod sa mga sinabi niya ay marami pa akong nalaman tungkol sa organization na iyon. Isa pala sa sikat na scientist na nagngangalang Romero ang nagtatrabaho sa organization na iyon para gumawa ng malalakas na armas na gagamitin din nila sa plano nilang pagpapabagsak sa lahi ng mga bampira.

Seryuso lang ang mukha ko habang nagbabasa hanggang sa umabot ako sa panghuling papel kung saan nakalagay ang larawan ng pamilya ni Hernandez na siyang nagpapatakbo ng organisasyon na iyon. Naphinto ako ng magawi ang paningin ko sa isang batang babae na nakangiti habang nakahawak sa kamay ng matandang lalaki at ng isang babaeng na sa tingin ko'y siyang asawa niya.

Napako ang paningin ko sa batang babae na tiyak akong kaedad ko lang. Habang nakatingin ako sa mga mata niya sa larawan ay ramdam ko ang kakaibang pakiramdam na lumukop sa buong sistema ko. I felt drown into it like those pair of eyes are some sort of a blackhole, pulling me towards it. Kumunot ang noo ko. What is this odd feeling?

"Are you sure about this Sebastian? You know, we can't just cross the border and forge to the human world, right? It's quite dangerous" Seryusong binalingan ko ng tingin si Faolan na ngayon ay nakasunod saakin habang naglalakad kami papunta sa lagusan papunta sa mundo ng mga tao.

"We have to take every risk for this plan to work, Faolan. And crossing the border isn't an exemption." Napailing lang naman siya tsaka siya tumango.

"Alright! But we have to return before dawn. This university will not be in peace if they know we're out." Pagsang-ayon niya.

"So, this is what the human world looks like? This is just like in our world." Rinig kong saad ni Faolan ng tuloyan na kaming makarating sa lugar kung saan nakatayo ang bahay ni Hernandez. Hindi ako sumagot at tahimik ko lang na pinagmasdan mula sa malayo ang medyo may kalumaan ng bahay kung saan nakatira ang matandang lalaki na iyon at ng pamilya niya.