Ephemeral|✓

Chapter 12: Hurt's Coming

Unedited Chapter

Chapter 12: Hurt's Coming

"So, what now?! Anong gagawin mo?" Malakas na tanong sa akin ni Avalyn. "Aba, malay ko! Kaya nga ako nandito para magpaadvice sa'yong luka ka!" Pasigaw kong sagot sa kaniya. Umasim ang mukha nito sa iniasta ko.

"Eh, bakit ka sumisigaw?!" Malakas din niyang tanong. "Sumigaw kang una eh!" Sagot ko. Napahiga nalang sa kama si Avalyn.

"Gosh, hindi ko alam ang gagawin ko sa iyong babae ka. Gupitin ko kaya iyang buhok mo dahil sa sobrang haba niyan?" Iritang suhestiyon niya sa akin. Inirapan ko lamang ito.

Nandito kami sa bahay ko at nasa kwarto kami. I called her upang magpaadvice kung ano ang pwede kong gawin sa nakakainis na sitwasyon ko ngayon.

"Kasi naman, if you chooseness keepingness Shone, siya ang mahihirapan! 'Di mo mahal diba? 'Wag paasahin please. While, if you chooseness to tellness Shone your true feelingness, masasaktan mo siya, but maililigtas mo siya sa pagiging two striked-heartbroken. Oh, intinders?" Paliwanag nito sa akin. Napanguso ako.

Mas naguluhan ako. Tama naman din 'yung pangalawang choice. Pero, bakit ayaw kong ipaalam?

"Anong ginagawa mo kay Shone, 'te? Panakip-butas? Gosh! You are hurting him, girl. Kung ako sa'yo, I'd pick the second choice." Saad nito. "Haba-haba kasi ng buhok, kalbuhin kita d'yan, eh." Dagdag pa niya.

Napabuntong-hininga na lamang ako. She's right. I should pick the second choice. Masasaktan ko siya sa dalawang pamimilian, pero ayaw ko talaga siyang paasahin.

I think it's time para masabi ko sa kaniya na hindi ko siya mahal.

--

"H-hello?"

[Azi?]

"Yeah, uhm.. Can we meet today?"

[Sure. Saan?]

"At the park, maybe?"

[Oh, sige. What time?]

"Later, at 5:30 p.m."

[Alright. See you there, my queen.]

"T-thanks.."

Nanghihina ko siyang binabaan ng tawag. I can't believe I'm going to tell this to him.

Na hindi ko siya mahal. Na siguro, walang pag-asang maging kami. Na hindi ko siya sasagutin.

May pinagsamahan kami ni Shone, and I'm damn afraid na masisira ito ng dahil sa akin. It's already 5:00 p.m. 30 minutes left at sasabihin ko na ang kailangan kong sabihin sa kaniya. Lumabas muna ako ng bahay at nagpahangin.

I closed my eyes. Why is love so complicated?

--

Pumasok na ako sa loob ng bahay. Nagbihis na ako at nagpunta nang park. Gusto ko medyo maaga ako. I need to think.

Nakakabroken, amp.

Nang nakarating na ako, laking tuwa ko na wala masyadong tao ngayon. I waited and waited for Shone to arrive.

And there he is.

"Hey, my queen!" Nakangiti at masiglang bati ni Shone. I smiled at him. Pilit, pero hindi halata. Pinakita kong masigla ako. I'm hurt. Hindi ko na alam ang mararamdaman ko. "Kanina ka pa ba? Sorry ha? Pinaghintay kita." hingi niya ng tawad. "No, it's really fine. Ayos lang." sagot ko.

Heck! Why can't I love both of them?

But, I really don't love Shone. And I am doing this for him not to be hurt.

"So, anong sasabihin mo?" Tanong nito sa akin. Napayuko ako. Matapos kong gawin ang pagyuko na iyon, I immediately felt the tension between us.

"S-shone.. A-ayaw kasi kitang paasahin. I.. I actually ano.. like Ryder, a-and.. Yeah, you are a very awesome guy. Napakagentleman mo, you're sweet, and nakapaswerte ng babaeng mamahalin ka pabalik. I'm really sorry.. Kung pwede lang turuan ang puso, eh, ano? If only.. E'di sana ikaw nalang ang minahal ko." Mapait akong tumawa. He stood there, silently. And I can feel it. I know he's hurting. More than I do. More than I feel.

"I knew it. I knew it from the start, halata naman eh. Ako lang 'tong gagong napakatanga, na nagbulag-bulagan sa katotohanan." He stated. I looked at him. Ngumiti din siya ng mapait.

"Alam kong mahal mo siya, at hindi ako. But, I still say to myself, na hangga't hindi mo sa akin sinasabi na may iba kang mahal, hindi ako susuko. I love you, but I think it's the best to let go. Kung kakapit ako, alam kong masasaktan ako ng mas malala. Kaya, just let go, right?" Dagdag pa niya. "I accept it. Buti nalang at sinabi mo. Pero, kapag sinaktan ka ng mokong na 'yun, I'm here. Kahit panakip-butas lang, it's okay. I just don't want to see you hurt. I love you, Azaleah." He said at niyakap ako. I hugged him back.

"Salamat sa lahat, Shone. For the memories, for the love, and for the care." I genuinely said. Ngumiti ito sa akin, hindi pilit. Damn, I already like this guy. Ugh! Dapat matagal na niyang sinabi na mahal niya 'ko! E'di sana kami na!

Chareng.

"Kain muna tayo?" Pagyayaya nito. Tumango ako. "Ayaw kong masyado tayong madrama." Natatawa pa nitong dagdag. "Oo nga, mukha tayong mga baliw." Natatawang pahayag ko.

But the moment we looked back, I saw the most painful moment that could happen that time.

Sino ba talaga ang na-double strike ngayong araw? Ako? O si Shone?

Maybe the both of us.

I saw a very familiar figure, being kissed by a woman, and he is kissing her back.

Doon na bumagsak ang mga luha ko.

-------------
heartalicien