Aşirete Gelin Olmak

32 bölüm

Sizin için erken yayınlamaya karar verdim😊😊

Bölüm32

Ezo gördüğü adam ile yaşadığı şoku atlatmaya çalışırken anton ne olduğunu soruyor mirza daha fazla dayanmadı " ezo kim bu adam" diye sordu ezo sinirle geçen onca olay ardından hala hesap soran adama baktı " seni ilgilendirmez " dedi sinirle mirza bir adım attı aralarındaki mesafeyi kapatırcasına " ben senin kocanım"dediğinde ezo histerik bir kahkaha atarak " boşadığım kocam yani eski kocam" mirza dudaklarını yukarı doğru kıvrıldı " hayır boşayamadığın kocan güzelim" dedi ezo gözlerin kocaman açtı " ne" dedi mirza yüzündeki gülümseme ile aralarındaki mesafeyi sıfır indirerek
" hakim ikimizdende sözlü beyanın istediği için mahkeme olamamış güzelim" diyip aralarındaki mesafeyi sıfıra indirdi anton ne olduğunu anlamaya çalışıyor mirhan koşarak kapıya geldi " baba" dedi gözlerin içi gülerek mirza dizleri üstüne çökerek açtı kolarını "aslanım seni çok özledim" dedi ikili gözlerin içinde hüzünle birbirine bakıyor mirzanın gözleri mirhanın sargılı koluna kaydı içine oturan sızı kalbini parçaladı ya evladına birşey olsaydı ben nasıl adamım diye vahlanıyordu vicdanı mirhan annesin arkasına iyice sokuldu mirza oğlun kırgınlığın anlayarak
" gelmeyecek misin babana " diye burukça sordu mirhan ağlayarak " hayıy küstüm ben sana ben çok ağladım geymedin ben kötü çoçuk değilim " diye ağlamaya başladı ezo eğilip mirhanı kucağına aldı " ağlam bebeğim" diye susturmaya çalışıyor mirhan daha şiddetli ağlıyor mirza ayakları üstünde duramaz hale geldi mirhan bir türlü sakinleşmiyor " gitme baba söz akıyı çoçuk olacağım " diye tekrarlayıp ağlıyor mirza ezonun kucağındaki mirhan alarak " söz veriyorum babacığım seni bir daha asla bırakmayacağım" diye sıkıca sarılıyor ezo antonu yolcu edip içeri geri döndüğünde gördü manzara karşısında ne yapacağını bilemedi mirhan babasın kucağında sıkıca sarılmış uyuyor gitmesinden korktuğu için yakasın sıkı sıkı tutuyor ezo daha fazla dayanamdı göz yaşların elin tersi ile sildi mirzaya yaklaştı umutla karısın gözlerine bakan mirza kucağındaki oğlunu sıkıca tutarak ayağa kalktı " ezom odasın gösterde yatırıyım " diye bildi ezo kafasını sallayarak içerdeki mirhanın odasına geldiklerinde mirhanı yatağa bıraktığı an mirhan uyanması bir oldu " ditme baba noyuy ditme " diye bakıyor mirza " gitmiyorum oğlum burdayım uyudun için seni yatırdım " diye bildi mirhan umutla " menimle uyu baba" dediğinde ezo tutu göz yaşları firar ediyor mirzay oğlun yanına kıvrıldı geçen bir saatın ardından ezo salonda ağlamaktan şişmiş gözler ile ne yapacağını düşünüyordu mirza ezoya yaklaştı " ezommmm" diye seslendi ezo kafasın kaldırdı " mirza bey " dedi sinirle " ezom pişmanım " diye bildi ezo mirzaya bakarak " mirhan uyudu gitsen iyi olacak boşanma işinde en kısa zamanda haledelim " dedi kızgınca mirza hatasın farkında " ezommm yapma ben seni oğlumu bırakamam" dedi ezo " bıraktın ama hiç sormadan hükmün kendi kafandan verdin uyguladın üselik oğlumuz öldürüyordun az kalsın" mirza pişmanlığına pişmanlık ekledi " sevdiğim ömrüm yapma pişmanım hemde çok haklısın ama çok kıskandım öldüm sandım sensiz mirhansız ölüden farkım yoktu" diye bildi ezo kararlılıkla " bizi bittik denedik olmadı şimdi ben burda bir hayat kurmaya çalışıyorum mirhan ne durumda kaç aydır tam topladığım sırda gelip hayatımız mahvetme " dedi mirza ezoya yaklaştı koların arasına aldı " ezom affet kendimi size affettirim evimize gidelim oğlumunda seninde yaraların sarayım" dedi ezo mirzayı sinirlendirmek istercesine " çok geç artık bit hayatımız var ve ben bu hayatta seni istemiyorum yerin doldurmak içinde ne gerekirse onu yapacağım" dedi mirza kaşlarını çattı sıktı koların ezonun " nasıl dolduracaksın mirhanın babaya ihtiyacı var aileye ihtiyacı var" dedi ezo alta kalmayarak " ona bir aile vereceğim bende sensiz bir aile " diye bağırdı mirza sinirleri oynuyor karısın oğlun onsuz bir hayatı olamazdı dahada sıktı ezonun kolunu " bensiz nefes bile alamasın ezo kafana sok bunu sende oğlumda benimsiniz benim" diye bağırdı ezo gözlerinden damla damla döktü yaşları "mirza yeter yeter daha fazla yakma canımı ne orospuluğum koydun ne çoçuğumun piçliğin yeter anladın mı yeter oğlumda bende artık senin değiliz sen bizi hak etmiyorsun" diye bağırdı mirza ezoya yaklaştı sıktı kolun bıraktı kızarıklığı görünce ah mirza ah dedi kendine hakim ol ah dedi yaklaştı ezoya sildi akan göz yaşlarını öptü tek tek akan yaşlardan kolundaki kızarıklığın üstüne dokundu " özür dilerim çok kıskanıyorum seni aklım çıkıyor seni başkası ile düşündüğümde kalbim duruyor sensizliği düşündümde ben yaşamıyorum beş aydır ölüden farksızım sizsiz canım yandı ezom" diye sıkıca sarıldı kalbi acıyordu ikilin nefes almayı buraktı ikili ezo daga değil affedem daha değil yaptıkların unutama diye mırıldandı mirzaya döndü " git allah aşkına git" diye bildi mirza ezoyu daha fazla üzmemek için çıktı evdeb kapıda bekleyen beş araba ve korum ordusuna baktı bekire dönüp " en yakın otele geçelim bir araba burda kalsın ezoya hissettirmeden korumasın sağlasınlar" dedi...
Sabaha kadar uyumayan ezo sabaha karşı uyukuya daldı sabah sekiz gibi kırılma ve bağırma sesleri ile uyandı ezo ne olduğunu anlamak için hızlıca kalktı yatağından mirhan ağlıyor bir yandanda adasındaki oyuncakları atıp kırıyor " hani ditmeyecekti babam kandıydı beni ditti " diye bağırıyor ezo koşarak sarıldı oğlun " anneciğim baba gitmedi oteline geçti üstünü değiştirip gelecek şimdi hata biz ona gideceğiz birlikte kahvaltı yapacağız" dedi ezo mirhanın tedavi sürecinde morale ve stresten uzak bir yaşam ihtiyacı vardı mirhan sakinleşircesine " getçekten mi aya babamı gelsin o zamay" dedi ezo oğluna dönerek " hadi hazırlanalım yolda ararız babanı hem gezeriz hem yemek yeriz olmaz mı" dediğinde mirhan ellerin çıpıp "oyey oyeye babam gidiyoruz " diye bağıdı ezo buna mecburdu çoçuğu için mecburdu mirhan git gide hırçın bir çoçuk oluyor mirzaya fazla düşkünlüğü için ezo mecburen mirza için konuşup bir karar almalıydılar. Ezo üstüne giydiği kısa kot şortu ve koyu renk koları kıvrılmış ince gömleğinde üstüne giydi mirhanın yanına gidip koyu lacivert bir şort karali mavi bir gömlek giydirdi