••Жиминий анхны хайр•• [COMPLETED]

Аялал

A/N: Хэд хоног сүлжээгүй газар байгаад оруулж чадсангүй ээ. Хичээл орохоос өмнө дуусгахыг бодно оо сайн дэмжээрэй.

Намжүүн аав ажлаасаа их орой ирсэн тул надад түүнтэй ярилцах боломж гарсангүй. Магадгүй маргаашийн аялалд Юнги багштай хамт явах ч худлаа болох шиг санагдаж байна.

*Хаалга тогших*

Би: Ор ор

Жин: Миний хүү унтахаа яасан юм?

Би: Зарим зүйлд санаа зовоод байна.

Жин: Аавтай чинь сая ярилаа ядарсандаа ч тэр үү шууд зөвшөөрөөд унтаад өглөө.

Би: Мэдээж тэр юу гэж зөвшөөрөх билээдээ- айн юу зөвшөөрсөөн?

Жин: Тиймээ зөвшөөрсөн миний хүү юмаа бэлдээрэй

Би: Ойлголоо *сэтгэл хөдлөлөө дарах* бидний анхны аялал сайхан болно гэдэгт итгэлтэй байна.

Жин: Тэгэлгүй яахав эртхэн унтаарай

Би: За

Би үнэхээр азтай хүн бололтой маргааш юу өмсөх үү? Багшид таалагдах- үгүй ээ үгүй тийм биш зүгээр биеийн тамирын хувцас л өмсье. Гэхдээ багш намайг энгийн хувцастай нэг ч харж байгаагүй… гэхдээ аялал болохоор… ямар хэцүү юм бэ!!!

***

Яагаад ч юм их сандарч байх чинь. Багш руу түрүүн ярихад гэрээсээ гарч байна л гэсэндээ. Манай машинаар явах болохоор тэр явган ирж байгаа байхдаа. Би төвөг удчихвуу яав?

Юнги: Жаалаа *гараа даллах*

Би: Та үнэхээр ирчихлээ шүү

Юнги: Гадаа зогсдог нь яаж байгаа юм?

Би: Таныг хүлээгээд

Юнги: Танай гэрийхэн зөвшөөрсөн гэхээр их гайхсан шүү

Би: Би ч бас *доош харах*

Юнги: Над руу харахгүй юм уу?

Би: Өнөөдөр та өөр төлөвлөгөөтэй байсан юм биш биз?

Юнги: Үгүй дээ

Би: Би аавуудыг дуудаад ирье

Юнги: Аавууд?

Аааах баларсан юм. Би тэрэнд хэлээгүй байсан штээ. Тэр мэдвэл яах бол шууд яваад өгөх болов уу? Яанааа