37: Emails.

308K 5K 2.1K
                                    

Pakilike po yung page ng TILOFIL! Click niyo lang ang external link! ^_^

Hahaha. Grabe kayo makafloods ng comments! Waaaaah!

**

Chapter 37: Emails.

Tyler's POV

Pagkapasok ko sa kwarto ko humiga ako agad.

"Uhmm. Sinagot ko na si Ej.."

Napapikit ako ng maalala ko ang sinabi ni Yumiko. Sila na ni Ej. Paano ko siya... napailing ako. Hindi naman pwedeng agawn ko siya kay Ej.

Tumayo ako at kinuha ang laptop ko. Inopen ko ang mail ko at binasa muli ang mga emails-love letters ni Yumiko.

Pagkatapos kong binasa ang mga emails ni Yumiko,yung mga emails ko naman sa kanya ang binasa ko. Nagsesend na din ako ng emails dito. Kahit alam kong hindi naman niya ito mababasa. Pero sana maalala niya ang email address niya at password niya sa dati niyang account. Masasabi kong dito lang ako nakakalabas ng sama ng loob,sa pageemail kay Yumiko. Lahat ng saloobin ko natatype ko at sinesend kay Yumiko.

"Dear Yummie Boo," mahinang basa ko.

""I hate you Tyler Smith! Pinagsisisihan kong nakilala kita!" sabi mo nun sa akin."

""The feeling is mutual!" sabi ko naman pero in the back of my mind..."

"Im still thinking of you. Im still hoping that you and I might actually end up together."

"Im still wishing that I could turn back time,back to the way it was. To those times when we are like aso't-pusa. To those times when we are so in love. To those times were the best. To those times were the most memorable days of my life."

"'the feeling is mutual!' in the back of my mind,im still having this undying feelings for you. "

bago ipagpatuloy basahin ang emails ko kay Yumiko,tumingin ako sa taas para pigilin ang luhang any moment ay tutulo. Pero mukhang pasaway talaga ang mga luha,kahit ayaw mo at inuutusan mong huwag tumulo,tutulo pa rin sila. Parang may isip sila,hindi mo ito basta-basta nacocontroll.

"What we had is something,I just cant forget easily. What we had is priceless."

"And if I were given the chance to do all those things again,I will take it in a heartbeat."

"Your Tummie Boo."

Pinunasan ko muna ang basang pisngi ko bago ko binasa ang sunod na inemail ko sa kanya.

"Yukimo,"

"It hurts to let go.."

"It hurts to let go Especially when you can't help but want to hold onto something that is no longer yours."

"Everything is pulling you back. The memories. The sweet moments. Even the bitter ones."

" But no matter how you try pinapaalala pa rin ng nakaraan ang nangyari noon. And in the end, the only choice left on you is finally set them free and wish for their happiness."

" It's hard to bid goodbye, but it's the only choice you have. It hurts but you have to accept it."

"I love you,but i have to let you go.."

Pinunasan ko ang basang-basa na mukha ko gamit ang damit ko. Grabe. Lalaki pa ba ako? Wala na akong ginawa kung hindi umiyak ng umiyak.

Pinagpatuloy ko ang pagbabasa ko ng emails ko sa kanya. Binabasa ko ito,para malaalala ko kung ano nga ba ang pinaglalaban ko?

"Yukimo,"

"I THOUGHT I'M SO BETTER OFF WITHOUT YOU."

"So I decided to push you away." Naalala ko yung pinapaalis ko siya dito sa school.

"But then again, I realized, it's the most stupid thing I've ever done in my life."

" I really thought that I could live without you."

"I thought I can still be happy without you by my side."

" I thought I can still laugh and smile like everything was fine."

" I never really thought that I'll be this miserable." Naalala ko yung panahon na wala akong ginawa kundi uminom ng uminom at makipagaway sa lahat ng nakakasalubong ko.

"I'm missing you, you know? So much actually."

"It's too late for me to realize that my life will never be complete if you're not with me. My life will just be one miserable undertaking without your presence."

"I really don't know what to do right now. It's like, I have this eagerness inside of me to knock at your door and ask for a second chance--third chance.. and ask you to forget the past.. But im afraid. Natatakot ako na kapag naalala mo na ang lahat,baka hindi mo na ako tanggapin. Yeah,I'm so stupid for letting you go. I'm so sorry."

Gusto ko pa sanang basahin yung iba,pero hindi ko na kaya. Yung sakit na nararamdaman ko noon habang tinatype ko ang mga yan,doble ang sakit ngayon habang binabasa ko.

Yukimo... May chance bang mawala ang pagmamahal ko sayo?

Pssh.

I CANNOT UNLOVE YOU,YUMIKO.

Who am I kidding?

I CANNOT UNLOVE YOU.

I don't care how many times you or the past give me reason to walk away from you, just thinking of it makes my heart shrink. I cannot unlove you, I cannot afford to throw all of those beautiful memories we shared like it was a piece of trash.

I've already decided. That no matter what happens, I will still love you. I probably love you until eternity too.

Nagulat ako ng biglang nagring yung isa kong phone. Yung phone ko bago ko nakita yung dati kong phone.

Asan na kaya yun?

'Budoy's Calling..."

Ano naman kaya ang kailangan nito?

Inayos ko muna ang itsura ko na para bang nagaalalang makikita niya ang lagay ko ngayon, bago ko sinagot ang tawag niya.

"Hello?"

"Pre!"

"Oh bakit?"

"Tara shot tayo!"

"At ikaw pa talaga ang nag-aya!"

"Para din sayo to. Alam ko naman gusto mong makakasama at uminom ngayon dahil broken hearted ka!" Sige lang ipamukha mo pa! -___-"

"Asan ka ba?" Tanong niya.

"Sa bahay."

"Ok,sunduin kita." Yun lang at binaba na niya.

Haay. Mukhang magbebaby sit ata ako ngayong gabi ah! -_____-"

**

Hetoooo naaaa! Sunod na siyaaaaaa! Hahahahaha.

Chapter 38: Budoy's Night!

Abangan niyo po yung mga kalokohan niya at ang pagtitrip ni Tyler kay Dustin! Hahahaha.

2.5 votes & 700 comments! Opo demanding ako kasing demanding niyo ng update! Hahahaha.

Follow meee~~

Twitter/Insta: @GeaArra / @Tilofil

Fall In Love Once AgainTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon