Elementa- Ölümsüzlük Masalı

137. Bölüm

Bölüm 137: Savaş Başlar

Ren tüm Soğuk İstilayı saran uzay boşluğunu görebileceği bir noktaya ışınlandı. Gözlerindeki mavi parıltı o an normal bir insanı kör edecek kadar parlaklık veriyordu.

"Eski Tanrı Apollon!"

Ren'in vücudunu saran karanlıktan küçük bir parça titreyerek dalgalandı. Ren'in arkasında küçük karanlık kopup büyüyerek şekil aldı.

İnsan siuletindeki yeni karanlık renklere ve detaylara bürünürken kısa alev desenli şortunu giymiş yeni bir insan belirdi.

Üst vücudunda bu sefer moda kelimesine kafa atacak kadar çirkin bir gömlek giymişti. Üstünde pullara benzeyen desenler olan gömleğine uyanda bir güneş gözlüğü takmıştı. Yüzünde her zamanki gibi garip bir gülümseme vardı.

".."

"Eski Güneş Tanrısının o gözlükleri takması çok mantıklı amına koyayım. Etrafımdaki bir kişide deli olmasa şaşarım zaten.."

Ren isyan ederken Apollon isimli eski tanrı da kahkaha attı. Ren de zorunlu gülen kişiye doğru sitem etti.

"Ya.. diğer karanlığımdan doğan totemlerin geçmişlerini biliyorum. Kurt olanı benim savunmasız ama hayatta kalmaya çalışan avcıya benzer tarafım. Hem masum hem de vahşi. Senin de gördüğün o kadın benim eski hayatımdaki ilk eşim. Yaratıcı sağ olsun yok oldu falan. O da vahşet ve intikamla dolu tarafımı temsil ediyor.

Ama sen..Sen neyi temsil ediyorsun anlamıyorum. Güneşle falan ilgili hiçbir ortak özelliğim yok. Senin alevlerini kullandım ama senin hikayeni falan bilmiyorum."

Apollon isimli tanrının kahkahası yarıda kesildi. "Nasıl yani anlamadın mı? Lan sen Şeytan Kral değil misin? Aptal mısın!"

Ren bu sefer şaşıran kişi oldu. "Neyi anlamadım mı? Senle bir bağım mı var?"

Eski tanrı gömleğini düzeltmek ister gibi bir hareket yapıp küçük bir ivmeyle etrafında döndü. Vücudunu ve kim olduğunu gösterdi. Gülümsemesi biraz azaldı.

"Dünyada yaşadın. Oradaki ismim Apolloydu. Hatta Zeus ve diğer Yunan Tanrıları da isimlerini o zamanlardan alıyorlar. Nasıl bağlamazsın ikisini bir araya. Beynini ışınlanırken geride mi bıraktın?"

Ren hakareti duymazdan gelip iyice sinir olduğu manyağa doğru sinirle bağırmaya devam etti;

"Ne Yunan Tanrısı lan. Ben dünyada tüm hayatımı ekonomik krizin ortasında fabrikalarda geçirdim. Gerçi son senelerim güzeldi. Televizyon diye bir alet icat edildi. Bir de Aya füze gönderilecekti. Ama Mitolojik Tanrılarını falan duymadım."

Bu sefer de çıta yükselmiş oldu. Apollon ağzı açık kalakaldı. "Nasıl duymazsın lan adımı? Hiç mi ilk okulda falan kitaplarda görmedin. Antik Tanrılar ya da mucizevi Zeus'un Yıldırımları. Athena Savaş Tanrıçası ya da Aşk ve Cinselliğin Tanrıçası Seksi Afrodit. Oha!! Bizi unutmuş mu yani insanlık! Garip.. "

Ren gözlerindeki hatta tüm vücudundan yayılmakta olan ışığı yok etti. Tam bir insan görünümü içinde boşluğa oturdu.

"Dünyada iken ailemi hemencecik kaybetmiştim. Okula falan da gidecek çok zamanım olmadı. Okulu bırakıp şehrin göbeğinde işe başladım. Bir ara kısa süre resmi kurumlarda çalışmayı denedim. Ama o zamanda Ekonomik Kriz diye sikko bir dalga oldu. Güzelim işimden oldum.

Sonrada Tekstil fabrikasında kağıt işlerine bakmaya başladım. O işte de otuz sene kadar çalışıp öldüm."

Apollon tebessüm edip Ren'in omzunu tuttu. "Zor bir hayata benziyor.