Chapter 10

124K 3.3K 469
                                    

Eversince that day when he told me that he wanted me to be his wife, we never talked about it again. Whenever he try to open the topic, I diverse it to another subject.

Mahal ko si Trei at natutuwa ako na nakikita niya ang future niya na kasama ako pero masiyadong mabilis. Being in a relationship is alright, but marriage is another thing. At isa pa, hindi naman kami ganon ka tanda para magmadli. At kailan ko lang nalaman na mas matanda siya sa akin.

We're not ready to be married. To have a family. Kung kaming dalawa pa nga lang mahirap na, what if may anak na kami? Hindi pa namin kakayanin.

Tahimik lang kaming naglalakad ni Trei. Sinundo niya ako pero parang wala siya sa sarili. Wala naman kaming problema pero recently ganito kami. Simula din nung gabing yun medyo nagbago si Trei. Hindi na siya mahilig mang asar kagaya ng dati at palagi lang siyang tahimik at may malalim na iniisip.

"Trei gusto mo ba kumain muna tayo sa labas ngayon? Kain tayo ng buffalo wings dun sa dati nating kinakainan." Tumingin ako nang hindi siya magsalita. "Trei? Trei."

"What?" Tumigil ako sa paglakad at tinignan siya kaya napatigil din siya.

"Ano bang problema mo?" I don't care if people are looking at us. Kung titignan kasi ang itsura naming dalawa parang nag aaway kami kaya yung mga chismoso tingin ng tingin.

"I'm sorry, I was thinking about something. You said something about eating? Where do you want to eat?"

"Kung nakikinig ka sana sakin hindi mo na itatanong kung saan. Nawalan na ako ng gana." I started to walk ahead of him. I heard him sigh.

"Jude, wait. Jude!" Tawag niya nang hindi ko siya pansinin at deretso lang sa paglalakad. "Wait!"

I stopped when he grabbed my arm and turned at him. "I'm sorry, alright? I was lost in my thoughts. Let's eat. Please."

"Ano ba kasing iniisip mo? May nagawa ba ako? Nagsasawa ka na ba? Ano?!" Umiling siya. "Magsabi ka lang dahil tatanggapin ko naman. Alam ko naman na dadating at dadating din ang araw na to."

"What are you talking about?"

"Alam ko naman na dadating din sa point na iiwan mo ako... na magsasawa ka. Alam ko Trei. Kaya kung yun na ang nararamdaman mo mag sabi ka lang. May iba ka na bang gusto? Ano? Magsabi ka lang. Handa naman ako."

"See? That's what's wrong with you!" Frustrated na sabi niya. "You keep on thinking that I will leave you. That I'll get tired of you. We are in a relationship Jude, but I feel like you're still holding back your feelings."

Umiwas ako ng tingin. Tama siya. Alam kong pinili ko ang mahalin si Trei pero hindi ko kayang ibigay ng buo sa kanya yung puso at tiwala ko. Hindi ko mapigilang isipin na darating ang panahon na iiwan niya ako. I can't help it. He's too good for me and people get tired of me eventually.

That's the truth because that's what always happens. People always leave me.

Either by decision or by death.

They always leave.

"If you're still not ready for this relationship I'll understand. I told you I will wait and I will, but right now? I think you need some time to rethink your feelings through." Tumingin ako sa kanya at nakita ko na malungkot siya. "Because you can never say that you truly love someone by holding back. Think about it Jude, because the only thing that's preventing this relationship from moving forward is your fear."

Accidentally Married a Billionaire (LOB series #5)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon