[✓] dietician ➸ vmin

19| Jungkook öldü, öldühttp

Alexander Rybak - Europe's Skies

(bölümden alakasız, sadece gece gece alexander beye düştüğüm için attım şlaskdl)

"Bence insanlar âşık olduğu kişilere iltifat etmeli." Jungkook sıcak çikolatasından bir yudum alarak kurabiyelerden birini eline aldı. "İltifat etmek güzel şey."

Gülümsedim. Onun gibi bir kurabiye de ben alırken kahve bardağını masada döndürdüm. "Bence insanlar sadece âşık olduğu kişilere değil, sevdiği herkese iltifat etmeli."

"Doğru..."

Kafamı hafifçe eğerek masaya çevirmiş yüzüne baktım. "Sanırım birileri hoşlandığı kişiden iltifat bekliyor?"

Oflayarak omuzlarını kaldırıp indirdi. Şirin görünüyordu. "Hyung o sorun değil, iltifatı ben de ederim ama nasıl yaklaşacağımı ve ne şekilde iltifat edeceğimi bilmiyorum."

"Jungkook bak kaç ay geçti üzerinden..." Kelimelerimi özenle seçmeye çalışıyordum. "Hiç mi ilerleme yok aranızda?"

"Friendzonelandım galiba, gerçekten delireceğim hyung," Elini çenesine yasladı, bakışları dalgındı. "Zaten beni çapkın olarak gördüğü için istese de yüz vermez sanırım."

"Pek de haksız sayılmaz hani."

"Hyung!" diye sızlandığında güldüm. Kahvemi yudumlarken mesaj gelmiş mi diye bakıyordu ancak gecenin ikisiydi ve Yugyeom muhtemelen uyuyordu. "Hayır bir gün deli tarafıma gelecek, diyeceğim ben senle kanka olmak istemiyorum artık diye, ama o mal yanlış anlar kesin."

"Arkadaşınla ne biçin konuşuyorsun sen?"

"Arkadaş dedin kalbim acıdı bak şu an." Elini kalbine götürdü. Gerçekten üzgündü ve gerçekten ne yapacağını bilmez vaziyette benden fikir almaya çalışıyordu.

"Gecenin bir vaktinde ne yapıyorsunuz siz böyle?" Taehyung uykulu sesiyle mutfağa giriş yaptığında, sandalyeye yasladığım bir bacağımı yere indirdim. Saçları dağınıktı, gözleri hafif kızarıktı ve kış olmasına rağmen kısa kollu tişörtü yine üzerindeydi.

"Hyung gördüğün şeylerin sorularını sormaya utanmıyor musun?"

"Jimin bu çocuk niye sürekli bizde?" Sandalyemin arkasına gelerek kollarını omuzlarıma yasladı. "Oğlum senin evin barkın yok mu, gitsene. Kurtulamayacak mıyım ben senden?"

"Hayır kurtulamayacaksın aşk pastam."

Ben gülerken Taehyung da gözlerini devirmişti. Aslında Jungkook'un kalmasını ben istemiştim ve problemlerini benle paylaşmasını istiyordum ancak eşim bunu bulmuştu.

"Yat sen, gelirim ben birazdan." demiştim tartışmayı bitirmek amaçlı. İkimizin de saçlarını öperek gittiğinde yönümü tekrar Jungkook'a çevirdim.

"Öpücük bahsi açıldı mı aranızda hiç?"

Kafasını olumsuzca salladı.

"İtiraf et gitsin," dedim rahat bir tavırla. "En fazla ne olabilir ki?"

"Mesela arkadaşlığım bitebilir hyung. Ondan uzak kalmak beni gerçekten üzer."

"Ama bu şekilde de yeterince üzülüyorsun, belki de senin adım atmanı bekliyor."

İç çekerek dibinde kalan sıcak çikolatasını kafasına dikti.

"Of, ağlayacağım. Efkârlandım gece gece."