[DROPPED]

ေရႊမင္းသမီး (၁၁)

"Mr လု ႐ွင္ ဘာျဖစ္လို႔ ကြၽန္မကို မေထာက္ပံ့တာလဲ?" ႐ွီ႐ွန္းမွာ လုခ်င္းယြင္ကို မွီထားဆဲျဖစ္ၿပီး တည္ၿငိမ္ေသာ ေလသံေလးႏွင့္ ေျပာသည္.
သူမေဘးမွ ျဖတ္ေလ်ွာက္သြားေသာ ႐ွမန္ပင္ ထိုစကားၾကားလိုက္ေတာ့ ခလုတ္ေတာင္ တိုက္မိသြားေသး၏.

ထိုေယာက္်ား၏ ရင္ခြင္တြင္ ပလာစတာကပ္ထားသလို ကပ္ေနေသာ ထို အမ်ိဳးသမီးအား ႐ွမန္ ထူးဆန္းစြာ ၾကည့္လိုက္သည္. 'က်န္းဝမ္က ဘာလို႔ ဒီေလာက္ေတာင္ ထူးဆန္းရတာလဲ?'

"အိမ္ျပန္သြားၿပီး သေဘၤာသီးမ်ားမ်ားစားခဲ့ [1] ဒါဆို ကိုယ္ စဥ္းစားေပးမယ္"

'သေဘၤာသီး?' ႐ွီ႐ွန္း သူမ ရင္အံုကို ၾကည့္လိုက္ၿပီးေနာက္ သူမ မ်က္ႏွာမွာ ခ်ဥ္စုတ္လာသည္. 'ဒီေခြးေကာင္ ငါ့ရင္သားကို ေသးတယ္လို႔ ေျပာတယ္ေပါ့ေလ?! ငါ သူ႔ကို သတ္မယ္!!!'

လုခ်င္းယြင္ ႐ွီ႐ွန္းကို ေဘးသို႔ တြန္းဖယ္လိုက္ၿပီး ၿခိမ္းေျခာက္သည့္ အျပံဳးျပံဳးကာ "ကိုယ့္ေနာက္ လိုက္တာ ရပ္လိုက္ေတာ့ မဟုတ္ရင္ ကိုယ္ မင္းကို အေသဆိုးနဲ႔ ေသေအာင္ လုပ္မိလိမ့္မယ္"

"မျဖစ္ႏိုင္တာ, ဆုရီ႐ႈက ႐ွင့္ကို ကြၽန္မလက္ထဲ လြဲထားၿပီဆိုေတာ့ ႐ွင့္ကို ကြၽန္မ ဂ႐ုစိုက္ရမွာေပါ့. ကြၽန္မက ကတိေပးထားမိရင္ ေပးထားတဲ့ ကတိကို တည္ေအာင္ ႀကိဳးစား လုပ္တတ္တာ႐ွင့္" ႐ွီ႐ွန္း သူ႔ကို ဖမ္းထားလိုက္သည္. အခုသာ သူ႔ကို လြတ္လိုက္ရင္ ေနာက္တစ္ေခါက္ သူ႔ကို ေတြ႔ဖို႔ ဘယ္မွာ သြား႐ွာရေတာ့မလဲ?
ူ
"မင္း အခုလို လုပ္ေနလည္း သူ မင္းကို ႀကိဳက္လာမွာ မဟုတ္ဘူး. သူက ေယာက္်ားေတြကိုပဲ ႀကိဳက္တာ."

'ေယာက္်ားေတြကို ႀကိဳက္တယ္? ဆုရီ႐ႈက အဲ့လိုျဖစ္လိမ့္လို႔ ငါထင္မထားဘူး!'

...ေနစမ္းပါအံုး, ဆုရီ႐ႈ ႀကိဳက္လာေအာင္ ဘာလို႔ ငါက ႀကိဳးစားရမွာလဲ?

႐ွီ႐ွန္း ေခါင္း႐ႈပ္ေနကာ သူမ သတိထားမိေတာ့ လုခ်င္းယြင္မွာ သူမထံမွ လြတ္ေျမာက္သြားၿပီး လူအုပ္ဆီသို႔ ဦးတည္သြားေလေတာ့သည္. ႐ွီ႐ွန္း သူ႔ေနာက္လိုက္ရင္း မ်က္ႏွာႀကီးက မည္းေမွာင္လာသည္.

"လုခ်င္းယြင္ နည္းနည္းေလး ထပ္စဥ္းစားပါအံုး႐ွင့္! ၾကည့္ ကြၽန္မက အရမ္းအသံုးဝင္တာ; ကြၽန္မ စေတာ့႐ွယ္ယာေတြကို ကိုင္တြယ္တတ္္တယ္; စီးပြားေရးလုပ္တတ္တယ္; ပိုက္ဆံ႐ွာတတ္တယ္; ႐ွင္ လူေတြကို ပညာေပးဖို႔လည္း ကြၽန္မက ကူညီတတ္တယ္! ႐ွင္ ကြၽန္မကို ေထာက္ပံ့တာဟာ ႐ွင္ ေအာင္ႏိုင္သူကို လက္ထပ္လိုက္တာနဲ႔ အတူတူပဲ! ကြၽန္မလို အံျသစရာေကာင္းတဲ့လူကို ႐ွင္ မီးအိမ္ထြန္းၿပီး ႐ွာရင္ေတာင္[2] ေတြ႔မွာ မဟုတ္ဘူး. ႐ွင္ ဒီဆိုင္ကို ျဖတ္ေလ်ွာက္သြားရင္ ေနာက္ထပ္ ရြာဆိုတာ ႐ွိေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး[3]!"