Unicode
အဆက်ကလေးသည်ဆံပင်ကေကိုရွှိုင်းနေစဉ်ဟိန်းသူဆီမှဖုန်းဝင်လာသည်။
"ဟယ်လို"
"ညီ အစ်ကိုရောက်ပြီ"
"လာပြီ လာပြီ ၊ ခဏပဲစောင့်"
ဟိဏ်းဆက်သည်အခန်းထဲမှပြေးထွက်လာသည်။မေမေ့ဘေးနားမှဖြတ်ပြေးသွားသည့်ဟိဏ်းဆက်ကိုမေမေကနှာခေါင်းရှုံ့သည်။
"ဟဲ့ ဟဲ့ အမယ်လေး မွှန်ထွန်နေတာပဲ ၊ ရေမွှေးတွေတစ်ပုလင်းလုံးမှောက်ချလာတာလား ၊ ရေမွှေးနဲ့ရေချိုးလာတာလား"
ဟိဏ်းဆက် ရေမွှေးဆွတ်တာနည်းနည်းများသွားလို့မေမေကတောင်ပြောရသည်။
"မဟုတ်ပါဘူးမေမေကလည်း ၊ သားသွားပြီနော် နောက်ကျနေပြီ ၊ တာ့တာ"
"ဟဲ့ နေဦးလေ ၊ နင့်မကြီးကိုမစောင့်တော့ဘူးလား"
"သူ့သာစောင့်နေရင်သားဒီနေ့ကျောင်းတက်ရမှာကိုမဟုတ်ဘူး ၊ သွားပြီမေမေ"
"အေးအေး"
ဟိဏ်းဆက်သည်တိုက်ခန်းပေါ်မှအမြန်ပြေးဆင်းလာပြီးလမ်ူထပ်သို့ပြေးလာသည်။
"အစ်ကို! ကျွန်တော်နည်းနည်းကြာသွားတယ် ဆောရီး ၊ အပေါက်ဝရောက်မှမေမေကပွားနေလို့"
"ရပါတယ် ကိစ္စမရှိပါဘူး"
"အစ်ကို ကျောင်းကဘယ်လိုလုပ်မှာလဲ"
"ကျောင်းကအစ်ကိုထွက်စာမယူရသေးဘူး ၊ အစ်ကိုအဝေးသင်ပြောင်းတော့မှာ ၊ လုပ်ငန်းကအလုပ်တွေကိုအစ်ကိုလွှဲယူရတော့မှာမို့လို့"
"ဟင်!"
ဟိဏ်းဆက်၏မျက်နှာလေးသည်ချက်ချင်းအရောင်မှိန်ကျသွားပြီးဟိန်းသူကိုမော့ကြည့်နေသည်။
"ဘာဖြစ်လို့လဲညီရဲ့"
"ဒါဆိုအစ်ကိုနဲ့နေ့တိုင်းမတွေ့ရတော့ဘူးပေါ့နော်"
"မဟုတ်ပါဘူး ၊ ကိုယ်မနက်တိုင်းလာကြိုမှာပါ ၊ စိတ်မကောင်းမဖြစ်နဲ့ဟုတ်ပြီလား"
ဟိဏ်းဆက်၏ဆံပင်တွေထဲသို့လက်ဖြင့်ထိုးဖွလိုက်ရင်းပြောသည်။
"အင်းပါ ရပါတယ်လေ ၊ အစ်ကိုလာကြိုမယ်ဆိုကျေနပ်တယ်"
"ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာညီရာ"
YOU ARE READING
ချစ်ရပါသော"ညီ"
Romance[Unicode]အဖေမရှိတော့ဘဲ မိထွေးရဲ့အရိပ်အောက်မှာကြီးပြင်းလာတဲ့ကောင်လေးနဲ့မိဘရဲ့အရိပ်အာဝါသအောက်မှာနွေးထွေးမှုအပြည့်နဲ့ကြီးပြင်းလာတဲ့ကောင်လေး ထိုကောင်လေးနှစ်ယောက်ရဲ့တွေ့ဆုံခြင်းမှအစပြု၍........ တစ်ယောက်ကလည်းခပ်ချေချေ တစ်ယောက်ကလည်းအမြဲပြုံးပျော်နေတတ်သူ သူ...
