Memories |completed|

Part 1

မဥၨဴေသြး

"ေဖနဲ႔ေမ😢..သမီးကိုေဘာ္ဒါေဆာင္မပို႔ပါနဲ႔သမီးမသြားခ်င္လို႔ပါ😭😭😭''
"မိေသြး😡😤😤ညဥ္းကိုငါတို႔ကေပါလြန္းလို႔ပို႔ေနတာ္မ်ားမွတ္ေနလား...သမီးေလးတစ္ေယာက္႐ွိတာ ျဖစ္ေစခ်င္လြန္းလို႔ပို႔ေနရတာဟဲ့''
"အဲ့တာဆိုလဲေဖနဲ႔ေမရယ္ သမီးျကိဳးစားပါ့မယ္🙏
သမီးသူငယ္ခ်င္းေတြ႐ွိတဲ့stateေက်ာင္းမွာပဲတက္ခ်င္လို႔ပါ😢"
"မရဘူးမိေသြး...နင့္ကိုငါတို႔စာရင္းေပးၿပီးပီ..
ဘာမွအဒြန္႔မတက္နဲ႔...ေနာက္တစ္လေနရင္အေဆာင္ဝင္ရမယ္ဒါဘဲ.."
"႐ွင္😳..ေနာက္တစ္လ..😦
ေဖႀကီးမေန႔ကမွေႏြေက်ာင္းပိတ္တာေလ😲😲"
"အဲ့ဒီေတာ့😒....''
"ကဲပါသမီးေလးရယ္...ေမေမတို္႔သမီးေလးကိုျဖစ္ေျမာက္ေစခ်င္လို႔။ထူးခြၽန္ေစခ်င္လို႔ေလ။သမီးေလးဒီတစ္ႏွစ္ထဲသည္းခံေပးပါေနာ္ ေမနဲ႔ေဖကုိခ်စ္တယ္ဆိုတစ္ႏွစ္ထဲပါပဲသမီးရယ္။ဆယ္တန္းပီးရင္သမီးေလးႀကိဳက္တာလုပ္ေနာ္"
(😒😒ကိုယ္ေတြမိခဲ့ဖူးေသာ ခ်ိဳၿမိန္ေသာဂ်င္းေလးေတြ)
"ေမတစ္ကယ္ေကာေျပာတာလား...
ဒါေပမယ့္ေမႀကီးရယ္...''
"ကဲပါ သမီးေလးကလိမၼာပါတယ္.ေမနဲ႔ေဖစကားနားေထာင္ေနာ္''
"ဟုတ္😥😩''
ေအာ္ မဥၨဴေသြးရယ္ နင့္ဘဝကလဲ....မျဖစ္ခ်င္တာေတြၾကည့္ျဖစ္ေနရပါလား...😪😪

ေနာက္ေန႔မနက္ေရာက္ေသာအခါမာေတာ့
"It's been along day....
Without you my friend...''
ျမည္လာေသာဖုန္းသံေျကာင့္မဥၨဴ ေကာက္ကိုင္လိုက္ကာ
"Hello...''
"ဟဲလိုလုပ္မေနနဲ႔ခ်ီးထုပ္မ😡နင္အေဆာင္ဝင္ရမွာဆို''
"Omm😑ဟုတ္တယ္သစၥာ ေနာက္လထဲတဲ့''
"ဟင္..အာ့ဆိုတကယ္ေပါ့ ေသြးရယ္ နင္ကငါတို႔ုိုကိုခြဲရက္တယ္ေနာ္''
"ဟာ ေဒၚသစၥာ က်ဳပ္ကအိမ္ကိုဘယ္တုန္းကလြန္ဆန္ဖူးလို႔လဲေတာ္ေရ...''
"ဟုတ္ပါပီအဘြားႀကီးရယ္ ငါကေသခ်ာသိခ်င္လို႔ဖုန္းဆက္တာ ေသခ်ာသြားၿပီဆိုေတာ့ငါ့ကိုမုန္႔လိုက္ေကြၽး''
"ဘာ😤😤.......ဘာဆိုင္လို႔လဲ''
"ဆိုင္ဆိုင္မဆိုင္ဆိုင္ မနက္ျဖန္သြားစားေနက်ေကာ္ျပန္႔ေၾကာ္ဆိုင္လာခဲ့ ဒါဘဲခ်ီးထုပ္မ''
"ဘာခ်ီး.....ဟ..ဟလို''
ေျပာလိုပင္မဆံုးေသး ဖုန္းခ်သြားေလဘီ။
သစၥာနဲ႔မဥၨဴ ေသြးဆိုတာ ငယ္ငယ္ေလးထဲေပါင္းလာၾကတဲ့ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြေပါ့။
ငယ္ေပါင္းႀကီးေဖာ္ဆိုလဲဟုတ္တယ္ ညီအစ္မဆိုလဲဟုတ္တယ္။
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
"ခ်ီးထုပ္မ ငါဒီမာ....''
"😡😡ဘာခ်ီးထုတ္လဲ ငတ္တာက်မ......''
"ငတ္တာက်တာကနမည္ဘဲဆိုးတာဟ...
ဗိုက္ဝတယ္....ကဲထားပါ ဘာစားမလဲ''
"စားေနက်ဟာဘဲ''
"Okေလ.....အန္တီေကာ္ျပန္႔သုပ္ႏွစ္ပြဲ အာပူႏွစ္ပြဲ
ျမန္ျမန္ေလးေနာ္.....''
"ေအာ္ ဒါနဲ႔အေသြး...''
"Omm..ေျပာ...''
"နင္ကအေဆာင္ဝင္ရမာဆိုေတာ့ဘယ္အေဆာင္လဲ''
"မသိဘူးေလ..."
"ဘာ..မသိဘူး..''
"ေအးေလ ေဖနဲ႔ေမအပ္တာဘဲ အခ်ိန္တန္ငါသြားရမွာဘဲသိတယ္''
"နင္ကလဲ..ကိုယ္စီးတဲ့ျမင္းအထီးမွန္းအမမွန္းမသိျဖစ္ေနပီ''
"အမေလး..ျမင္းကမလႈပ္ခံုကလႈပ္ျဖစ္ေနျပန္ပါဘီ"
"အမေလးဟယ္ေတာ္ပါေတာ့ နင္ေကာငါေကာတိရိစၦာန္ေတာထဲကမထြက္ရေတာ့ဘူး''
"သစၥာ..ငါအေဆာင္ဝင္ရင္နင္လာလာေတြ႔ေနာ္..
😢😢😢😢''
"😂😂လာမေတြ႔ပါဘူး နင္ေတာင္ငါ့ကိုထားခဲ့ေသးတာပဲ"
"😫😫ဟာ နင္ကလဲ ငါကလာေတြ႔လို႔မရလို႔ေလ ပီးေတာ့ေဖနဲ႔ေမေျပာတာကိုငါဘယ္တုန္းကလြန္ဆန္ဖူးလို႔လဲ''
"😂😂မိေသြး ငါကစလိုက္တာပါဟယ္ နင့္႐ုပ္ႀကီးကလဲဖစ္ပ်က္ေနလိုက္တာ"
"😞ျဖစ္မွာေပါ့ ငါ့မွာခင္တာဆိုလို႔နင္ပဲ႐ွိတဲ့ဟာ"
"ဟုတ္ပါဘီ နင္မေျပာလဲငါကလာေတြ႔မွာပါေနာ္''
/\/\/\//\\//\\<><><><><<_>_><><>_<_
"သမီးေလး..က်န္းမာေရးဂ႐ုစိုက္ေနာ္''
(အေဆာင္ဝင္သြားဘီလားဟျမန္လိုက္တာဘလိုေက်ာ္သြားတာတုန္း😂😂)
"ဟုတ္ကဲ့ပါေမနဲ႔ေဖရယ္.....သမီးသြားပီေနာ္ ဧည့္ေတြ႔မွလာၾကေတာ့ လူေတြ႐ႈပ္လာရင္သမီးမေနတတ္လို႔ဝင္ေတာ့မယ္''
"ဟုတ္ပါပီသမီေလးရယ္ စာလဲႀကိဳးစားေနာ္ ''
"ဟုတ္......''
မဥၨဴ ေသြးဆိုတာထိုကဲ့သို႔ေသာသမီးလိမၼာေလးေပါ့။
မိဘစကားဆိုအျမဲနားေထာင္တယ္။မိဘမႀကိဳက္တာဆိုသူ႔ဘက္ကဘယ္ေတာ့မွမလုပ္ခဲ့ဖူးဘူး။ေနာင္တစ္ခ်ိန္မာလဲမိဘစိတ္ဆင္းရဲရမယ့္ကိစၥမ်ိဳးသူဘယ္ေတာ့မွလုပ္မွာမဟုတ္တဲ့သူမ်ိဳးေပါ့။အဲ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကဘဲတစ္ေန႔သူ႔အတြက္အတားအစီးႀကီးတစ္ခုျဖစ္လာမယ္ဆိုတာကိုသာသူသိခဲ့ရင္ေတာ့.......
_____________________________________

^^အေရးအသားမေကာင္းပါဘူးေနာ္
😢😢ဖတ္ပီးတဲ့ခါစိတ္မပ်က္သြားၾကပါနဲ႔