Part 24

1.2K 72 6
                                    

"ဒီေလာက္ထိျဖစ္ေနတာကိုစေနႏိုင္ေသးတယ္ေနာ္..ေဆးရံုကဆင္းမွေတြ႔မယ္..ဟြန္း....''

"အ....''

"ဘာျဖစ္တာလဲခတၱာ....အရမ္းနာေနလား....''

"အြန္းနာတယ္...ရင္ဘတ္က....''

"ခနေနာ္ဆရာဝန္သြားေခၚ....''

"မဟုတ္ဘူး ကိုယ္နာတာကႏွလံုးသားထဲကနာတာ....''

"ဒါဆိုႏွလံုးကိုထိသြားလို႔မ်ားလား...ဒုကၡပါပဲ...''

"အ႐ူးေလး ေျပာေနတာကိုသေဘာမေပါက္ဘူး...ဟူး...
ကုိယ့္ကိုနမ္းပါbabe...ကိုယ္မင္းရဲ႕အနမ္းကိုတမ္းတေနမိလို႔..''

"ဟာ..ေဆးရံုႀကီးမွာ....''

"ဘာျဖစ္လဲေမေမေစာေစာကမွျပန္သြားတာ အျခားဘယ္သူမွလဲမ႐ွိဘူး...''

"႐ွင္ေနာ္...''

"လုပ္ပါbabeရဲ႕..ကုိယ္မထႏိုင္လို႔ကိုယ့္ကိုနမ္းပါေနာ္...''

"႐ွဴ း...စကားေတြေျပာေနေတာ့ဘယ္လိုနမ္းရမွာလဲ...လူလည္ႀကီး...ဟြန္း....''

ခတၱာ၏ကုတင္ေလးေပၚေဘးေစာင္းေလးတက္ထိုင္လိုက္သည္။ထုိ႔ေနာက္သူမအနီးသို႔အသာအယာကပ္ကာသူမ၏ႏႈတ္ခမ္းသားေလးကိုနမ္းလိုက္ေလသည္။

ခ်ိဳ ၿမိန္သည္။သူမရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းသားေလးတစ္စံုကခ်ိဳၿမိန္လြန္းလွသည္။ထိုႏႈတ္ခမ္းသားတစ္စံုကိုလဲမက္ေမာသည္။

အနမ္းေတြ႐ွည္ၾကာလာတာေတာ့မဆန္းဘူးဟုထင္ရလိမ့္မည္။အသက္ေဘးကေနမေသရံုတမယ္လြတ္ေျမာက္လာတဲ့သူမကိုထပ္ၿပီးဆံုး႐ႈံးရမွာေၾကာက္မိသည္။ထို႔ေၾကာင့္ေပ်ာက္ကြယ္သြားမယ့္လူတစ္ေယာက္ကိုနမ္းမိေနသလို..ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္တဲ့လူတစ္ေယာက္ကိုႏႈတ္ဆက္ခြဲခြာလိုက္ရသလိုမ်ိဳး..
မဟုတ္ဘူး..သူမကိုထပ္ခြဲခြာခြင့္မေပးႏိုင္ဘူး....

အနမ္းတို႔ကိုခတၱခဏရပ္လိုက္ရင္း...

"ခတၱာဂတိမတည္ဘူး....ေနာက္ၿပီးတကိုယ္ေကာင္းအရမ္းဆန္တယ္အဟင့္...😭...''

"ဘာျဖစ္လို႔ငိုတာလဲbabeရဲ႕.....''

"ငိုမွာပဲ...ခြဲမသြားပါနဲ႔ေျပာေျပာေနတာဘယ္သူလဲ...တကယ္တမ္းခြဲသြားဖို႔ျပင္ေနတာဘယ္သူလဲ....''

Memories |completed|Where stories live. Discover now