√ One does not simply call Potter James || Jily Christmas Story || NL

Three: 20-12-1976

20-12-1976

Tijd: 08:01

Status: Opgelaten

_______________________________________________________

Lily liep de volgende ochtend al weer bij het krieken van de dag door de gangen op weg naar de bibliotheek. Ze had besloten een aantal van de werknemers van Hogwarts te verrassen met kerstkaarten, te beginnen met de vrouw die één van haar favoriete plekken in het gebouw bewaakte: Madam Pince. Het mocht dan geen geliefde vrouw zijn, maar Lily begreep wel waarom ze de boeken zo streng bewaakte. Sommige leerlingen waren nou eenmaal soms net beesten. James Potter en Sirius Black bijvoorbeeld, ook al hadden die gisteravond bewezen ook aardig te kunnen zijn. Bovendien moest ze toch nog een boek terugbrengen.

Voorzichtig opende ze de deur en keek om zich heen. De vrouw was nergens te bekennen. Misschien was het ook niet al te verstandig om zo vroeg op de maandag ochtend al heen te gaan, maar Lily was nou eenmaal altijd vroeg wakker in de kerstvakantie. Ze zat dan nog helemaal in het schoolritme en had zeker een zomervakantie nodig om daaruit te komen.

'Hé Lily, ook zo vroeg op?' klonk een vriendelijke meisjesstem achter haar. De roodharige jongedame draaide zich sierlijk om en zag Fanny Osbourne staan. Hoewel ze in een lief lichtblauw jurkje was gehuld met daaronder een warme maillot, had ze haar Hufflepuff badge en prefect badge toch nog trots op haar borst gespeld. Lily kende haar door de prefect bijeenkomsten als een lief hardwerkend meisje uit het vijfde jaar. Ze had een diep donkere huid, glanzend zwart haar en grote bruine ogen. Lachend hield Lily de kerstkaarten omhoog.

'Ja, ik wilde de professors verrassen met kerstkaarten, alleen ik heb geen idee waar Madam Pince gebleven is,' legde ze lachend uit, waarop Fanny om zich heenkeek.

'Vast ergens met een boek aan het knuffelen,' fluisterde ze, waarop beide dames het niet konden laten zachtjes te gniffelen. Lily liep richting het bureau van de hardwerkende vrouw en legde het boek er voorzichtig op, waarna ze de kerstkaart erbij voegde. 'Hé, zag ik nou goed dat je gisteren met de Marauders hebt gegeten?' vroeg Fanny haar nieuwsgierig. Onverschillig haalde Lily haar schouders op, terwijl haar maag vreemde bewegingen maakte. Het was raar om zo met hen om te gaan en eigenlijk voelde ze ook niet heel veel drang om erover te praten. Ze had getwijfeld of ze Mary een brief zou sturen, maar had hier nog geen beslissing over genomen. Fanny's hand op haar schouder dwong Lily zich om te draaien en haar aan te kijken.

'Oh kom op, Lily. Het is logisch dat iedereen nieuwsgierig is. Je háát ze.' Ietwat gepikeerd schudde Lily de hand van haar schouder. Ze kreeg de neiging om in de verdediging te schieten en deed dit hierom ook. Hoewel ze redelijk gestructureerd was, kon ze het nooit laten om op impulsen af te gaan als het om de Marauders ging.

'Ik "háát" ze helemaal niet. Al helemaal Remus niet. Ik ben al ruim een jaar goed bevriend met hem.' Het kwam er een stuk feller uit dan de bedoeling was, merkte ze aan de geschrokken uitdrukking op Fanny's gezicht, maar in ieder geval hield de dame wel even haar mond. Natuurlijk wist Lily ook wel dat ze het goed bedoelde, maar ze had gewoon geen zin om erover te moeten praten. Zo raar was het toch ook niet? Het waren de enige overgebleven Gryffindors uit haar jaar. Wat moest ze anders? De hele vakantie alleen weg zitten kwijnen?

'Rustig. Ik vroeg het mij alleen af. Jij en James leken gisteren namelijk best close. Hij at jouw eten en je sloeg hem niet eens,' zei Fanny snel, duidelijk in de hoop Lily te bedaren. Iedereen op Hogwarts wist dat een kwade Lily Evans geen goed idee was. Echter had ze zich niet helemaal gerealiseerd wat af te leiden was uit haar woorden. Lily's wenkbrauwen vormden zich tot een frons bij het horen van de klank in haar stem. Het duurde vier tellen voor ze begon te glimlachen en haar armen over elkaar sloeg.