XVI

12.6K 536 216
                                    

You weren't my first,
But you were the last
that mattered.

~Poetry(source:twitter)






Akaizha's Point of View







Pauwi na ako nang maisipan kong dumaan muna sa Engineering Department since namimiss ko na ang bestfriend kong hindi ko na nga nakakausap sa phone, hindi ko pa nakikita rito sa school. She's too engrossed with her studies and with her girlfriend lol. Namimiss din kaya ako nun? Hahaha.








"Hey, my Sammy!" Nakangiting tawag ko sa kanya nang maabutan kong may kausap na lalaki. Nakatayo sila sa may bulletin board at may idinidikit na kung ano doon ang kaibigan ko. Maybe some announcement? I don't know, engineering thing perhaps.







"Hey, Akez. What brings you here?" Gosh, namiss ba ako nito? Sinulyapan niya ang lalaki kaya napatingin din ako sa kasama niya. Nag-iwas ito ng tingin na parang nahihiya sa'kin. Tinignan ko ng makahulugan si Samantha. What's with the look?







"Namiss lang kita. Hindi kana nagpaparamdam. Hindi mo yata ako namiss eh!"







"Geez, Akaizha!" Irap niya kaya inirapan ko rin siya. "Of course, I miss you," napangiti naman ako. "Busy lang ako, busy ka rin, right?" she grins while putting push pins on every corner of the board.






"I guess so," I laugh.







"By the way, you know him, right?" Tukoy niya sa kasama. I frown. Do I know him? Alanganin akong umiling. "You don't know him?!" She laughs and glanced at him. "Oh boy, she doesn't know you. Sorry."







"Have we met before?" Tanong ko. Nakangiwi itong umiling. Sino ba siya? Hindi ko talaga siya kilala. "I'm sorry, I'm new here and as of now...mga classmates ko lang ang kilala ko," sabi ko rito. The hell I care sa iba. "Right, Keyl?!" Sinamaan ko siya ng tingin. Bakit ba siya natatawa? Dahil ba hindi ko kilala 'tong tao or natatawa siya sa guy dahil di 'ko kilala? And, what's the difference there, Akaizha?







"Ehem, I understand that you don't know me," Napataas ang kilay ko na agad ko rin naibaba nang pandilatan ako ng kaibigan ko. Alright, I get it. H'wag magmaldita. The way he said he understands kasi halatang labas sa ilong. "I'll just introduce myself because I know that's the proper way, right?" Sinulyapan ko ng makahulugan si Samantha. Gosh, are you friends with him? "Karl Jones nga pala. I'm one of the Hotspots. Kung naririnig mo ang usap-usapan dito tungkol sa campus crush, ako yun," preskong sabi niya sabay lahad ng kamay habang ang isang kamay ay nasa bulsa nito. Napatingin ulit ako kay Keyl nang matawa ito ng mahina at naiiling na ipinagpatuloy ang ginagawa.








I scoffed mentally. Campus crush? Is that how you level yourself if you think you're attractive? Does he even know what campus crush means? Baka akala nito dahil lang sa crush siya ng maraming babae rito, campus crush na siya. Duh, I don't even know him.








Nagcross-arm ako at hindi tinanggap ang kamay niya. Naiiling niya itong ibinaba pero nandun pa rin yung pagkapresko. "I know Hotspots and si Scarlet lang ang kilala ko sa kanila," I'm trying my best not to sound mataray. Bakit ba ang maldita ko sa iba? At ano naman ngayon kung campus crush siya since yun ang tingin niya sa sarili niya? I don't care on people's status or labelling on themselves. Si baboo lang ang care ko, siya lang crush ko. I pout mentally at that thought. "Nice to meet you, Karl Jones." Bumaling ako kay Samantha, "Keyl, I'll go ahead na. Dumaan lang talaga to check on you."








Until We Meet AgainTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon