Leyal, başka biriymiş gibi davranacak kadar çok naçar kalmıştı. Artık yalan ağzına değil, tüm benliğine yuva yapacaktı ve bu konuda yalnız da değildi.
Mükemmellik içinde yaşadığı sanılan aileler, gerçekleri kimselere duyurmamak için ant içmişti. Sır...
Beğenip yorum yapmayı unutmayın lütfen. Satır arası yorumlarınızı okumaya ve sizinle sohbet etmeye bayılıyorum.
Her hafta bölüm atmaya çalışacağım ama bu bölüm kadar uzun olur mu emin değilim çünkü bu sanıyorum ki bu kitap için yazmış olduğum en uzun bölüm olacaktır.
Instagram: rana.betb ve vedayakasi
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
bir yalana inan ve herkesin inanması için dua et.
taktın mı maskeni? zaten hiç çıkartmamıştın ki.
დ
1. BÖLÜM - YALANCININ MUMUNU YAKMAK
Olivia Rodrigo, Lacy
დ
Annem ölmeden önce bana sürekli olarak, 'Kendinden emin olmaya alışkın değilsen özgüven, kibir gibi gelir.' derdi. Kendisi, parayı insanlara kendini sunarak kazandığından kaynaklı olarak özgüvenin her şey olduğunu düşünmesi normaldi.
Beni bu mottoyla büyütmeye çalışmıştı ama pek başarılı olduğunu düşünmüyordum. Eğer özgüven, patavatsızlık demekse o zaman özgüvenliydim ama başka türlüsü söz konusu olamazdı.
Annemle aramız, kafası iyi değilken normal bir anne kız ilişkisine yakın olurdu. Ondan nefret etmiyordum. Parayı kolay yoldan kazanmayı tercih etmesinden ve alkollü araç kullanıp kendini öldürmesinden nefret ediyordum.
Onun yolundan ilerlememem için bu yaşına kadar elinden geleni yapmıştı. Ama şimdi yaşamak adına ben de onun gibi kolaya kaçacaktım. Beni yoldan çeviren kadının yüklü miktarda sunduğu paraya evet diyerek kolay yolu izleyecektim.
Buna mecburdum.
Yeterince güçlü değildim.
Sadece on yedi yaşındaydım. Lisenin bitmesine sadece tek bir senem kalmıştı.
Ben asla annem kadar özgüvenli biri olamayacaktım ama şimdi bunun birazına ihtiyacım vardı çünkü Ayça Hanım'ın kızı rolünü üstleniyor olmak hayatım boyunca yaptığım en uçuk şeydi ama bu paraya ihtiyacım vardı. Hem de çok fazla.
Kızını görmemiştim ama tek benzer özelliğimizin göz rengimiz olduğunu söylemişti. Bir yandan da, Ayça Hanım'ı andırıyor sayılırdım.
Tüm aile İlay'ı anasınıfı haricinde görmediğinden dolayı büyüme evresine şahit olmamışlardı. Yani Ayça Hanım'a sima olarak benzemiyor bile olsam, 'Babasına çekmiş.' yalanını ortaya koyabilirdi ki söylediğine göre İlay'ın babasının da kim olduğu belli değilmiş. Yani her şekilde durumdan yırtabiliyordum.
