Leyal, başka biriymiş gibi davranacak kadar çok naçar kalmıştı. Artık yalan ağzına değil, tüm benliğine yuva yapacaktı ve bu konuda yalnız da değildi.
Mükemmellik içinde yaşadığı sanılan aileler, gerçekleri kimselere duyurmamak için ant içmişti. Sır...
Beğenip yorum yapmayı unutmayın lütfen. Ayrıca bir sonraki bölüm için alıntıları instagramdan da paylaşıyorum. Oradan etkileşim halinde olabiliriz. 🖤
Instagram: rana.betb ve vedayakasi
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
aslanın yanıyor pençeleri...
güneşin göğsünde pençe izi...
oluk oluk kanarken, artık ne alçı tutar ne de dikiş ipi.
დ
9. BÖLÜM - AĞAÇ EV
Selin, Farkında Değildin
დ
"İsteklerimi reddetmekten sapkın bir haz duyuyorsun!"
"Tabii. O haz için yaşıyorum. Tek derdim bu." dedi Selenra ve yürümeye devam etti. Ben ve Selenra yan yana ilerliyorduk. Deha ise bedenini bize dönmüş bir şekilde geri geri yürüyordu. Bugün gerçekleşecek olan parti Hafsa'nın evinde olacağı için çok fazla kalmamamız konusunda Selenrayı ikna etmeye çalışıyordu. Deha doğrudan demiyordu ama o evde yaşanmışlıkları olduğu belliydi. Bu nedenle partiyi erken bitirme konusunda tek kalmak istemiyordu ve Arslan'ı görme ihtimalini minimuma indirmeye çalışıyordu. Bizi ikna etmek için de her yolu şimdiden denemişti.
"Senin parti adamı olduğunu sanıyordum." dedim.
"Hala öyleyim. Aksini iddia etmedim."
Kafamı iki yana salladım ve sanki bu çok önemli bir meseleymiş gibi yalandan ama ciddi bir surat ifadesi takındım. "Partiyi erken sonlandırırken bizi de peşinde sürüklemeye niyetlisin. Bu parti adamına yakışmaz."
"Anca beraber kanca berabere ne oldu?"
"Ben öyle bir söz vermedim. Sadece iki buçuk haftadır falan buradayım. Sanki yıllardan beridir buradaymışım gibi beni çok çabuk her şeye dâhil ediyorsunuz." diyerek kendimi savundum ve Selenrayı işaret ettim. "Yıllarını verdiğin arkadaşından bahsediyorsan bilemem."
"O zaman şimdi söz verelim." İşaret parmağını hala yürürken bana doğru uzattı. Çocuk yemini etmemi istiyordu ve ne kadar ciddi olup olmadığını anlayamıyordum çünkü o ciddi olduğunu sandığımızda bile dalga geçen bir tipti. Bir şeye espritüel bir şekilde yaklaşıyorsa eğer ciddi çıkması da an meselesiydi. Onu anlamak, herhangi bir insanı anlamaktan daha zordu.
Kafamı iki yana salladım. "Hayır, teşekkür ederim."
Deha kolunu aşağıya indirdi ve "Seni bir yerlere zorla götürüyoruz ama şimdi partiyi erken bitirme konusunda bana katılmıyor musun? Alanza seni değiştiriyor." diye söylendi. Hayrete düşmüş gibi poz kesiyordu. "Bari giderken dondurma falan alsaydık. Canım çekti."
