Leyal, başka biriymiş gibi davranacak kadar çok naçar kalmıştı. Artık yalan ağzına değil, tüm benliğine yuva yapacaktı ve bu konuda yalnız da değildi.
Mükemmellik içinde yaşadığı sanılan aileler, gerçekleri kimselere duyurmamak için ant içmişti. Sır...
Beğenip yorum yapmayı unutmayın lütfen. Satır arası yorumlarınızı okumaya ve sizinle sohbet etmeye bayılıyorum.
Instagram: rana.betb ve vedayakasi
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
güneşin canı yanmaz, geçir pençelerini.
gözyaşı dökse dahi, umsa bile sönmez ki.
დ
2. BÖLÜM - KİTAPEVİ
Olivia Rodrigo, Making The Bed
დ
"Bir saat önce gördüm ama uyanık kimse olmadığı için haber veremedim. Kendisini de uyandırmak istemedim. Yorgun görünüyor."
"Makyajını bile çıkartamamış."
"Evet, görebiliyorum. Göz makyajı yastık kılıfına imzasını bırakmış."
Başımda dikilip konuşan üç ayrı ses duyduğum vakit gözlerimi aralamaya çalıştım. Salonun ışığı o kadar aydınlıktı ki gözlerimi açmakta epey zorlandım. Kollarımı kaldırıp olduğum yerde gerilirken ilk gördüğüm kişi Selenra olmuştu çünkü gün ışığına gözlerimi rahatça açabilmem adına pencereden gelen güneşi bedeniyle kapatmayı akıl etmişti.
"Günaydın ruh hastası! Senin için ne kadar endişelendiğim hakkında bir fikrin var mı?"
"Hm?" Tam bir cümle kuramayıp uzandığım koltuktan doğrulmaya çalışırken az önce Ahu Teyze'nin dediği şeyle karşılaştım. Gerçekten göz makyajımı yastıkla silmiştim ve bunu bile isteğe yapmadığıma emindim. "Üzgünüm. Ben yıkarım."
"Olur mu hiç öyle şey?" diyerek kucağıma doğru çektiğim yastığı tam kılıfından çıkartmaya çalışırken alan Melike abla benden hızlı davranmış ve gözden kaybolmuştu.
"Ortadan kaybolduğunda en azından haberimiz olsun."
"Anneme bir şey söylediniz mi?"
Bunu sorarken aklıma gelen şey hala Ayça Hanım'ı telefonumda anne olarak kaydetmediğimdi.
"Aklımı henüz o kadar kaçırmadım." dedi Ahu Teyze. "Başını derde soktuğunu sandık."
Akşam buraya döndüğümde kapıyı bana Melike abla açmıştı. Hangi odaya yerleştiğim hala daha belli olmadığından ötürü salona doğru adımlamış ve gözlerimi oturduğum yerde yummuştum. Selenra geldiğinde nerede yatmam gerektiğini ondan öğrenebilirdim diye düşünürken uykuya dalmıştım.
"Neden? Ben sadece onu mu bilirim?" diye sorduğumda ortamda ufak bir sessizlik oluşmuştu. Ağzımdan çıkanlar o kadar filtresizdi ki artık kendime çeki düzen vermem gerektiğinin farkındaydım ama gerçek kimliğimden bir türlü kurtulamıyordum.
