SEASONS of LOVE 1 The Series - Springtime : Songs of Haru ✔

Episode 16 - What Happened?

*Haru*

•••

  
   Matapos kong kumanta at maggitara ay marami ang taong naglagay ng barya sa balanggot na nakalapag sa semento. At ikinatuwa iyon ni Anton, ang lalaking hiniraman ko ng gitara.

   "Nagustuhan mo ba?" Nakangiting tanong ko kay Rain nang bumalik ako sa pwesto namin.

   Nagkibit-balikat lang siya bilang sagot. Sapat na sa akin iyon para lalong lumawak ang ngiti sa labi ko.

   "Tara, bumili tayo ng pagkain, marami nang nagtitinda kapag ganitong oras."

   Tumayo si Rain at nagpagpag ng pantalon. Gusto ko sanang humawak sa kamay niya. Ang kaso ay hindi ko iyon pwedeng gawin kaya nakuntento na lang akong maglakad sa tabi niya.

   By this time ay tuluyan nang lumubog ang araw. Pero maliwanag pa rin ang paligid dahil na rin sa mga ilaw ng stalls na nakahilera sa daan at sumisilip na rin ang bilog na buwan sa bandang Silangan.

   "Anong gusto mong kainin?" Tanong ko kay Rain habang iniisa-isa kong tingnan ang bawat stall na nadadaanan namin.

   Isang mahabang hilera iyon ng stands na puro pagkain ang ino-offer. Ang iba ay makeshift na booth kung saan pwedeng uminom ng alak.

   "Ah, gusto ko ng may sabaw."

   "Hmm. May sabaw. Okay. Doon." Turo ko sa isang booth na may umuusok na dalawang malaking kaldero. "Tara! Masarap ang noodle soup nila. Madalas kami rito dati ni Ethan. Lagi naming inoorder ay chicken noodle soup. Sigurado magugustuhan mo rin iyon." Patuloy ko habang palapit kami sa booth.

   "Who's Ethan?"

   "Ah, bestfriend ko. Nasa America siya ngayon kaya hindi na kami nakakapunta rito."

   Tumango-tango lang siya habang nakapamulsa ang isang kamay.

   "Anyeong!"

   "Anyeong!" Ganting-bati ko kay Seo-jin. Ang butihing may-ari ng booth.

   "Korean siya?" Mahinang tanong ni Rain.

   Nakangiti akong tumango. "Pero marunong siyang mag-Tagalog. Matagal na rin siya rito kasama ng asawa niya."

   "Ano order mo, Haru?"

   "Ah, dalawang chicken noodle soup, isang bibimbap, dalawang tteokbokki, saka," bumaling ako kay Rain. "Gusto mo ba ng soju?"

   "You're the one that drives."

   "Okay. Saka dalawang soju, Ajumni."

   "Sige, upo na kayo."

   "Kamsahamnida, Ajumni. Tara." Iginiya ko si Rain sa bakanteng foldable table na pang-dalawahan.

   "Ajumni? What does that mean? And why are you drinking?" Kunot-noong tanong niya nang makaupo kami.

   "Hindi masamang ngumiti, you know."

   "Whatever. Just answer me."

   "Ajumni ang tawag sa mas nakakatandang babae sa Korea. Auntie ang katumbas n'yon. Kumbaga, polite na pagtawag. Parang dito sa atin, tinatawag nating ate kahit hindi natin kilala, paggalang. At, gusto ko ng soju. Hindi naman ako malalasing sa isa kaya makakauwi pa tayo nang ligtas." Mahaba kong paliwanag habang nakangiti.

   "Japanese ka, yet you know things about Koreans."

   "Hmm. Iyon lang naman ang alam ko. Saka kay Ethan ko lang iyon natutunan."