SEASONS of LOVE 1 The Series - Springtime : Songs of Haru ✔

Episode 17 - Jealous Heart

*Haru*

•••

   "Here's your coffee, gents."

   Inilapag ng server ang in-order na kape ni Rain para sa aming dalawa. Mula pa kanina sa taxi ay wala kaming kibuan hanggang sa makarating kami rito sa coffee shop.

   Maraming naglalaro sa isip ko. Isa na roon ang sabihin sa kanyang kalimutan na lang namin ang nangyari. Siguro ay dala na rin ng matinding kahihiyang nararamdaman ko ngayon. Pero hindi ko iyon masabi-sabi.

   Ni hindi ako makatingin nang diretso sa mga mata niya. Sa twing mag-aangat ako ng tingin ay nahuhuli niya ako at awtomatikong iiwas ang mga mata ko mula sa titig niya.

   Tumikhim siya nang makaalis ang waiter. Saglit akong sumulyap sa kanya at mabilis din akong nagbaba ng tingin sa tasa sa harap ko.

   Huminga ako nang malalim at nag-ipon ng lakas ng loob.

   "Tungkol kagabi.."

   "About last nig..."

   Panabay naming sabi. Alanganin akong ngumiti. "Sige mauna ka na."

   "No, it's okay, you go ahead first."

   Katahimikan.

   Bakit hindi ko masabi? Iyon ba talaga ang gusto ko? Bakit pakiramdam ko ay kabaligtaran niyon ang gusto kong mangyari?

   At kailangan ba talaga ay ngayon na kami mag-usap? Sabagay, kaysa magtagal pa. Mukhang lumiban na nga siya sa opisina nang dahil sa nangyari. Hindi pwedeng araw-araw ay may gumugulo rin sa isip niya. Makakaapekto iyon sa business niya.

   Kung magulo man ang isip niya tungkol doon.

   "Ah. Did, did I..." Itinuro niya ang sariling leeg.

   Saglit pa akong nag-isip kung ano ang ibig niyang sabihin bago ko napagtanto kung ano iyon.

   Awtomatikong nag-init ang pisngi ko nang maalala ko ang markang nasa leeg ko. Napapahiyang nag-iwas ako ng tingin at pasimpleng hinimas ang ilalim ng panga ko upang takpan ang marka roon.

   Kaya pala nakakunot ang noo ng waiter kanina habang nakatingin sa akin at kinukuha ang order namin.

   "Kailangan mo pa talagang itanong?"

   "Sorry."

   Wow. Bago 'yon ah. Ngayon ko lang narinig sa kanya ang salitang iyon.

   Muli ay katahimikan ang namagitan sa amin. At laking pasalamat kong nang magsimula siyang magsalita bago pa maging mas awkward ang sitwasyon.

   "Since I was the one that invited you out to talk, ako na ang mauuna." Muli siyang tumikhim. Kitang kita ko ang paggalaw ng Adam's apple niya at sa ilang saglit ay bumaha ang alaala nang nagdaang gabi.

   I kissed him. I kissed a guy and I liked it.

   Lihim akong umiling upang linawin ang nanlalabo kong isip. Kailangan kong mag-focus sa sasabihin niya.