الفهد والطبيبة ( مكتملة )

الفصل التاسع

مى :اية انت تعرفية
روفيدا : ده آسر صديق احمد
اية :قابلته امبارح فى الحفلة
آسر:مرحبا انا الدكتور آسر انا من يعطيكم مادة دكتور سامح لانه سافر...  واحب ان اوضح بعض الامور. اولاً مفيش حد هيدخل بعدى.. ثانيا الى حد عاوز اى سؤال يساله فى المحاضرة علشان الكل يستفيد ثالثا ممنوع الكلام داخل المدرج انا اكره ما عندى ااكلام فى المحاضرة. لنبدا

مى: اخير خلصنا الحمد لله... صحيح اية انت تعرفيه منان
اية: امبارح انا شوفته بالحفلة ..
حكت اية عن ما حدث بالامس
روفيدا: هنسقط فى المادة دى بسببك
مى: فانك يادكتور سامح.
ذهبت البنات الى الكافاتيريا وبدئوا بالحديث حتى رن موبايل مى وكان احمد
احمد: اهلا حبيبتى
مى: اهلا.
احمد: شرح اسر حلو....
مى: اسر !!انت عرفت منان
احمد: مى هو مفيش سؤال غيره انت علقتى
مى: لأ بس انت بتعرف الحاجات دى منان
احمد: مى اخر مرة اقولهالك انا رائد فى المخابرات فمن الطبيعى انى هعرف كل حاجة بتحصل  مع قلبى
....مى ممكن نتغدى سوا
مى: مش عارفة ....ماشى موافقة
احمد: تمام سوف اعدى عليكى بعد ما تخلصى محاضرات ...... انا لازم اقفل علشان عندى شغل مهم هخلص وعدى هلاكى انتبهى لنفسك سلام
مى: سلام
روفيدا: مى كنتى بتكلمى احمد صح.
اية: اكيد حبيبتى كانت خطوبتهم فى الامس فاكيد لازم يتكلموا
مى: خلصتوا .... اه كان احمد خير فى مانع انى اكلم مع خطيبى وزوجى العزيز... خلاص هزرنا كتير الامتحانات قربت.

فى مركز المخابرات داخل غرفة الاجتماعات.
عبد الله: الامر زاد عن حده والراجل ده جاب اخره عاوزه عندى فى اقرب وقت
احمد: احنا عرفنا مكانه وبكرا هنروح نجيبه و هيكون قدام حضرتك بعد بكرا
محمد: حضرتك احنا هناخد فرقة ١٦٧وفريقنا كله وهيكون قدام حضرتك فى اسرع وقت
عبد الله: عاش يا وحوش ربنا معاكو.
خرجوا من قاعة الاجتماعات
محمد: احمد تعال نتغدى انا هموت من الجوع
احمد: روحوا انتم انا هتغدى مع مى
ضابط: ماشى ياعم من حقك تروح لخطيبتك وتنسانا
احمد: اتمسخروا براحتكم انا رايح علشان متأخرشى

وصل احمد الى جامعة مى وركبت معاه
احمد: الاميرة تحب تتغدى اه النهاردة.
مى: اكل يابانى
احمد: تحت امرك جلالتك ... نمشى
مى: ماشى يلا

وصلا الى المطعم وطلبوا الاكل
احمد: مى كنت عاوز اقولك حاجة مهمة
مى: خير .....اتفضل
احمد: انا مسافر يومين وهرجع بسرعة
مى: مسافر !! فان ؟
احمد: شغل ضرورى ولازم اروح ...آسف.
مى بزعل: ماشى سافر.
احمد: لأ حبيبتى زعلانة لانى هسافر وسيبها انا آسف بس والله مى شغل مهم اوى ولازم اروح.
مى: خلاص مش زعلانة سافر ربنا معاك وترجعلى بالسلامة.... هتوحشنى
احمد: والله انت اللى هتوحشينى موووت. بحبك
مى: احم..وانا كمان يلا كل
احمد: حاضر هعديها علشان فى ناس حولينا.
كملوا الاكل وبعد الانتهاء اوصل احمد مى الى المنزل.
احمد: وصلنا...مى ..هتوحشينى.
مى: وانت كمان ولكن هيمر اليومين بسرعة 
احمد: اشك.. انت بتوحشينى واحنا مع بعض مبالك بقا لو كل واحد فى بلد... انا لازم ارجع المدرية سلام
مى: سلام وخلى بالك من نفسك وطمنى علاك.
احمد: حاضر انتِ كمان خلى بالك من نفسك.
نزلت مى من السيارة ودخلت للمنزل وذهب احمد للمدرية للاتفاق على الخطة... دخل الى غرفة الاجتماعات... وجلس بجوار محمد.
محمد: ده كله بتتغدى
احمد: ملكش دعوة خلينا بالاجتماع.
قام ضابط : حضراتكم الراجل بتاعنا محبوس هنا
يتكلم وهو يشاور باليزر على شاشة العرض الكبيرة.
وبعد الانتهاء من شرح الخطة المتفق عليها
اللواء عبد الله: على خيرة الله ..مين الى هيروح
احمد: الفريق مع فريق١٦٧
عبد الله: يعنى حوالى ٢٠فرد بس!!
محمد: وغلاوتك١٨
عبد الله: مش هينفع كدا انتم هتواجهوا زعيم المافيا الروسية ورايحين تقتحموا قصره ب١٨ ضابط
احمد: سعاتك عارف ان واحد بس يقدر يروح ويجيبه تحت رجلاك.
عبد الله: مش هينفع لازم تاخدوا معاكم فريق١١٨
احمد: بس دول ٤٠ فرد
عبد الله: انتم مش رايحين تلعبوا دى تعتبر حرب... ومش عاوز مناقشة الفريق ١٦٧والفريق١١٨ هيروحوا معاكوا انتم الخمسة تمام... يلا اتفضلوا علشان تستعدوا واستنى يااحمد ومحمد عاوزكم.. ربنا معاكم
خرج الجميع ماعدا احمد ومحمد
احمد: خير يا بابا
عبد الله: انت ليه مكنتش عاوز تاخذ فريق معاكم
احمد: لانه واحد خاين خان بلده علشان الفلوس ومش مستاهل الناس دى كلها.
محمد : احمد عنده حق يا عمى ده واحد ميسواش كنا عاوزين نخلص عليه بس احنا لازم نجيبه عايش
عبد الله: عارف بس الوزير طلبه عايش وكمان لازم نعرف هو قالهم ايه... وكمان بطلوا كلام وروحوا احسن امك هتقتلك لو عرفت.
احمد : متخافشى انا هقولها سفر عادى علشان هى بتقلق بسرعة وممكن تحبسنى فى الغرفة مثل المرة السابقة ومفيش حد هيخرجنى.... سلام.
بعد ذلك خرج احمد ومحمد وعادا الى المنزل
احمد: ماما..حبيبتى وقلبى و..
فريدة: احمد خير عاوز ايه
احمد: يعنى انا مليش الحق ادلع احلى ام فى الدنيا.
فريدة: خير يا احمد
احمد بتوتر: بصراحة انا ومحمد مسافرين فى المساء وهنرجع بعد يومين.
فريدة: عارفة باباك حكالى وانا جهزتلكما الشنط وحضرت الاكلات اللى بتحبها .... بس اياك تتاخر.
احمد: وانا اقدر ابعد عنك يا ست الكل يومين وارجع.
فريدة: ترجعلى بالف سلامة يا قلبى يلا اطلع ارتاح.
طلع احمد الى غرفته واتصل بمى التى كانت بغرفتها تذاكر فامتحاناتها قربت.
احمد: اهلا حبيبتى
مى: اهلا احمد. انت هتسافر امتى
احمد: احمد!!طيب هعدبها لحد ما ارجع ..انا هسافر فى المساء وارجع بعد يومين. هتوحشينى اووى
مى: وانت كمان ....بس متتاخرشى
احمد: هو انا اقدر اتاخر عليكى يومين واكون هنا ....مى انا لازم انزل علشان ماما مش ناوية على خير شكلها هتحبسنى فى الاوضة.
مى بضحكة خفيفة: ماشى وابقى طمنى عليك.
اغلق احمد السكة ونزل قعد معاهم تحت وبعدان اخذ شنطته وكذلك محمد وزهبوا لموقع الطائرة واتجهت الى روسيا