21

1.9K 36 6
                                    


Last night was really unexceptional. Talagang hulog na hulog na'ko kay Juan. Naalala ko yung sinabi niya sa'kin kagabi, My priority right now is you baby. To take care of you just like what I promised to your Dad. That I'll give you everything within me and make sure you're named after every word I speak. Hay nako. My heart.

It's been almost two years since I felt this feeling. Yung gigising ka sa umaga with butterflies swirling inside your stomach. Yung sobrang ganda lang ng araw mo ngayon. Hindi ma-iexplain.

"Ang aga ng may manliligaw ah." Ngising bungad sakin ng Ate ko when I walked in the dining area to join them for breakfast.

Pabiro akong umirap sa kanya at lumapit kila Mama at Papa para halikan sila sa pisngi. After that, sumali na'ko sa hapag, taking a seat beside Mom.

"Susunduin ka ba ni Juan?" Tanong ni Daddy sakin after I prayed and did the sign of the cross.

"Yes Dad." I answered while giving him a soft smile.

"Mabuti. I-uuwi ka rin ba niya?" he asks again at tumango naman ulit ako. "Opo."

Juan told me last night that he'll fetch me today going to school that's why maaga ako ngayon. I can't wait to see him too.

"Akala ko talaga kagabi na yung pag-uusap niyo ni Juan ay hindi maganda" Salita ni Mama kay Daddy while they eat their food.

I saw Dad laughs at sumimangot ako sa kanya. Lalong-lalo na kaya ako. I cried after Juan told me na it was all just a joke. Kasi, I really thought na hindi pinayagan ni Dad si Juan because of their expressions towards me. I was thinking last night na and then what? What will happen paghindi nanligaw si Juan saken? Ano nang mangyayari? Ano na?

"Ang gagaling niyong actors! Naniwala talaga ako sa inyo Pa, lalo na po ikaw." I told him while putting a rice on my plate and ulam din.

"Gusto ko na ngang tumawa sa itsura mo kagabi 'Nak. Anlapit mo ng umiyak do'n" Asar ni Daddy sakin na natatawa pa rin.

"Kayo naman kasi e. May pa prank-prank pa kayo." I pout. "but, what did you and Juan talked pala Pa?"

"Madami. Kinuwento kita kung ano kang bata ka, yung pinagdaanan mo at ano matatanggap niya pagpina-iyak ka niyan."

"Sinabi mo ba kay Juan Dad yung tungkol kay ano..." Ate butt in at umangat ang tingin ko sa kanya. Pumunta naman ang mata ko kay Dad, anticipating for his answer.

"Yung tungkol kay Sequera?" tanong ni Papa kay Ate at tumango naman si Ate. "Yup."

"Oo, kinuwento ko kay Juan yon. Nagulat nga yung bata na yon kasi hindi niya daw alam. Tapos, sabi niya, kilala niya raw si Sequera.."

"What? You didn't tell Juan?" Mulat na tanong ni Ate sakin at nagulat din ako when Dad mentioned na kilala pala ni Juan si Joshua. What?

"Ha? He knows Joshua?" Surpresa kong tanong kay Papa and he looked at me with creased forehead.

"Hindi mo alam?"

"Hindi. He never mentions na kilala niya po si Joshua." I say na nakakunot din yung noo ko.

"Pa'no niya naman mababanggit sa'yo yon e hindi mo nga rin binanggit sa kanya yung tungkol sa inyo ni Joshua. You should've told him." Sambit ni Ate sakin.

"E, he didn't ask din naman tapos I completely forgot na rin about Joshua. Matagal na yon. It's in the past now." I huff while rolling my eyes.

The real name of my Katipunan friend, Bubble, is Joshua de Sequera. He studies at Benilde, 3rd year and he's an athlete too. Only though, he plays Volleyball sa NCAA. I call him my Katipunan friend is because madalas siya nasa Katipunan instead of Taft, most of his friends daw kasi are from Katipunan.

My Juan | Juan GDLWhere stories live. Discover now