my badboy

|| type ||

-Nina- 

Ik koop een suikerspin en loop over de kermis heen. Wat een gezelligheid... Ik zucht en pak een stukje van de suikerspin. Ik stop het veel te grote stuk in mijn mond en loop naar de grijpautomaten. Ik besluit al mijn geld te gaan verspillen aan een klein knuffelbeertje en begin met het grijpen. Er gaan tientallen 50 centjes het automaat in, maar het lukt me maar niet op het knuffeltje te grijpen. "Schuif op" zegt een jongensstem. Ik draai me om en kijk in dezelfde blauwe ogen als die van net. De jongen van de motor. 

"Ja dag" zeg ik en ga door met het grijpen. 

"Laat mij het doen" zegt de jongen. 

"Je noemde me een takkewijf. Ik schuif niet op" zeg ik en mis het beertje op een haar na. "Godver" zucht ik en gooi nog een muntje in het automaat. 

"Als je opschuift bespaar je jezelf geld" zegt de jongen. 

"Laat mij het zelf doen" zeg ik en grijp nogmaals mis. 

"Hoeveel geld heb je al verspilt aan deze knuffel?" vraagt de jongen en hij leunt tegen de grijpkast aan. Hij heeft zijn armen over elkaar gevouwen en kijkt me doordringend aan met zijn prachtig blauwe ogen.

"Paar euro" zeg ik en gooi nog een 50 centje in de kast. 

"Bespaar jezelf nog meer euro's" zegt de jongen. Ik pak de joystick vast en begin weer te bewegen. 

"Nee" zeg ik. De jongen legt zijn hand op de mijne en beweegt de joystick heen en weer. Dan drukt hij op de rode knop en het grijpautomaat pakt het beertje in één keer. 

"Met die koppigheid kom je niet ver" zegt de jongen die het beertje uit het automaat pakt. Hij geeft het aan me. 

"Die koppigheid is er alleen maar omdat je me een takkewijf noemde" zeg ik kortaf en trek het beertje uit zijn hand. De jongen pakt een stuk van mijn suikerspin. "Blijf af" zeg ik en trek de suikerspin bij hem weg. 

"Weet je, als het je echt dwars zit dat ik je takkewijf noemde dan zeg ik bij deze sorry" zegt de jongen. Ik rol met mijn ogen. 

"Alsof je het meent" zeg ik en klem het beertje onder mijn arm om een stuk suikerspin te kunnen afbreken. 

"Je hebt gelijk. Ik meen het inderdaad niet" zegt de jongen en stopt het stuk suikerspin in zijn mond. "Maar ik meende takkewijf ook niet" zegt hij. "Je stond gewoon in de weg. Dan komen er soms verkeerde dingen uit" zegt de jongen. "Trek je maar niks van dat takkewijf aan. Je bent alleen koppig, maar geen takkewijf" zegt hij. 

"Je kan niet mensen een takkewijf noemen omdat ze in de weg staan" zeg ik. 

"Dat bepaal ik uiteindelijk zelf, maar fijn dat je je mening geeft" zegt hij. "Hoe heet je?" vraagt de jongen. 

"Nina" zeg ik. "Jij?" 

"Dex" zegt de jongen. "Eigenlijk Dexter" voegt hij eraan toe. 

"Nou Dexter, dankjewel voor het beertje dan" zeg ik en loop weg. Dex volgt me en komt naast me lopen.

"En wat doet een meisje als jij nou alleen op de kermis?" vraagt hij. 

"Dat gaat jou niks aan" zeg ik bot en kijk een andere kant op om hem maar niet aan te hoeven kijken. Ik heb geen zin in gezelschap en al helemaal niet van jongens al hij. De 'ik-praat-alleen-met-je-om-je-het-bed-in-te-krijgen-types'.