You made me a believer | S.M |

Rozdział 17 - "- Jeśli naprawdę chcesz grać, musisz znać jakieś akordy."

Perspektywa Hazel

Wyszłam ze szpitala, a Shawn wynajął nam mieszkanie na dwa miesiące. 

Wspólnie zdecydowaliśmy, że nie chieliśmy mieszkać w moim. Skrywało za dużo wspomnień...

Mendes zamieścił na stronie ogłoszenie tydzień temu i na razie nikt się nie zgłosił.

Szczerze to miałam nadzieję, że się sprzeda.

Nie miałam ochoty dłużej o nim pamiętać...

*** ***

Chwyciłam rękę mojego chłopaka i posłałam mu uśmiech.

- Mam nadzieję, że Ci się spodoba...

- Nie mogę się doczekać aż je zobaczę. - pocałowałam Shawn'a w policzek.

Potem, trzymając się za ręce ruszyliśmy w kierunku windy, która miała nas zawieźć na odpowiednie piętro, gdzie znajdowało się nasze mieszkanie. 

Urządzenie zatrzymało się, więc wyszliśmy.

Nowe miejsce zamieszkanie moje i Shawn'a znajdowało się na 5 piętrze pięknego, nowoczesnego wieżowca. 

Posiadało ono kuchnię połączoną z salonem, łazienkę i sypialnię. Było urządzone w eleganckim, nowoczesnym stylu. 

Przypadło mi niezmiernie do gustu. 

Ale to normalne, jeśli Mendes je wybierał.

- I jak się podoba, Skarbie?

- Jest niesamowite... 

Mój ukochany się zaśmiał. 

- Pójdę wziąć przysznic. Możesz odłożyć moją gitarę do sypialni?

Pokiwałam głową i wzięłam pokrowiec, w którym znajdował się instrument do ręki. 

Shawn pocałował mnie w policzek i udał się do łazienki. 

Uśmiechnęłam się i poszłam do pokoju. 

Usiadłam na łóżku i wyciągnęłam gitarę. 

Delikatnie przeciągnęłam palcami po jej strunach, wsłuchując się w dźwięk...

Ułożyłam ją tak, jakbym chciała na niej zagrać i powoli jeździłam ręką po strunach, tworząc jakąś melodię. 

Zamknęłam powieki i odpłynęłam...

Po chwili poczułam jak ktoś chwyta moją lewą rękę i układa w jakiś nieznany mi sposób na progach gitary.

- Jeśli naprawdę chcesz grać, musisz znać jakieś akordy. - zaśmiał się Shawn.

- Ha ha ha, bardzo śmieszne. Pierwszy raz mam to -wskazałam na gitarę. - w rękach.