Joris
“Hehe gelukkig we zijn weer op onze kamer.” zuchte ik en ik liet me op mijn bed vallen. William deed rustiger aan en ging op zijn bed zitten. Hij keek me onderzoekend aan. “Waar hadden jullie het trouwens over? Ik zag ineens dat het spel stopte.” “Oh, we hadden het over jouw verjaardag!” zei ik en ik werd blij bij de gedachte van de t – shirt. “Oh oke.” zei William.
Ik werd wakker en keek naast me. Het is alweer een paar dagen geleden dat we voor het laatst hebben gevoetbalt. Een begeleider vond de bal en is toen naar de eetzaal gegaan waar we gezamenlijk aten. Hij was boos en zei dat we de bal nooit meer terug zullen zien. Wij waren allemaal verontwaardigt maar we konden er niks van zeggen omdat we anders problemen kregen. William lag nog te slapen. Hij houd van uitslapen alleen mag dat nooit van de 'Baas' . Snel ging ik eruit en maakte William wakker. Hij keek me slaperig aan en draaide zich weer om. Ik zag zijn blote rug en moest even een paar keer slikken. De wonden zijn nu wel weer bijna genezen, maar er zijn toch nog een paar littekens. Het ziet er vreselijk uit. Ik schud William nu zonder genade helemaal door elkaar, net zolang tot dat hij wakker is. Hij stapt slaapdronken uit bed en verdwijnt uit de kamer.
Nadat we hebben gegeten gingen Joas en Ties samen met William iets doen. Schelpen zoeken ofzo. Maar dat was alleen om hem bij me weg te houden zodat ik de t – shirt in kon pakken. Hij was morgen namelijk jarig en ik wil niet dat hij erachterkomt wat mijn cadeau is. Ik pak het papier en stop de t – shirt erin. Door er heel veel touw om heen te wikkelen is het nu heel stevig ingepakt. Blij bekijk ik het resultaat en ik ben tevreden. Ik leg het pakketje onder mijn bed en ga naar buiten. Daar zie ik Joas, Ties en William. Ze kijken me alledrie aan en William vroeg waar ik was. “Oh,even iets afmaken.” zei ik met een knipoog naar Joas en Ties. Zij grinnikten en gaven William een klap op zijn schouder. “Ja jongen, voor jouw!” William zet grote ogen op en kijkt me verbaasd aan. Ik grinnik en zeg: “Yepp dat is waar.”
Het is de volgende morgen. “Joris! Wakker worden!” hoor ik een stem roepen. Ik word slaperig wakker en kijk om me heen. Ik zie William staan en kijk om me heen. Ik sta op en ga naar het raam. De zon is nog maar net opgekomen. Ik draai me weer om en zeg: “Het is nog vet vroeg! En hoe kan het dat jij al wakker ben?” William lacht en zegt: “Ja klopt, ik wil nu dat cadeautje van jou!” Ik sla mijn hand op mijn hoofd en zeg: “Kon je niet even wachten?” William schudt zijn hoofd en ik zucht. “Oke oke, maar als je hem hebt dan ga ik weer slapen goed?” William knikt braaf en ik ga naar mijn bed toe. Daar haal ik het pakketje eronder vandaag en geef het aan William. Hij kijkt me ongelovig aan en zegt: “Zat het al die tijd onder je bed verstopt? Als ik dat had geweten dan..” maar hij kon zijn zin niet afmaken omdat ik hem duwde. “Tss aardige vriend ben jij!” zeg ik en ik probeer boos te kijken, wat niet echt lukt. William grinnikt en gaat op zijn bed zitten. Ik ga naast hem zitten en kijk om hem heen. Hij haalt het touw eraf en het papier en zijn ogen worden groot. Hij pakt het t – shirt en kijkt me ongelovig aan. “Is dit.. mag ik dit echt hebben?” Ik knik blij en er verschijnt een hele grote glimlach op zijn gezicht. “Dankjewel! Ik ben er echt blij mee!” Ik geef hem een schouderklopje en zeg: “Je verdiend het! We vonden het allemaal zo zielig voor je dat je zo gestraft werd. Daarom overlegden we met ze allen wat we aan je moesten geven en tijdens het voetballen had ik een idee. Daarom stopte het spel toen snap je?” Ik zie William weer knikken en hij grijnst. “Echt tof van jullie! Dankjewel!” “Alsjeblieft en gefeliciteerd met je 11e verjaardag!” “Dankje!” zegt William en hij strijkt voorzichtig met zijn vinger over de t – shirt alsof het van porselein is.
Opeens vliegt de deur open. Daar staat een begeleider boos naar ons te kijken. “We worden allemaal wakker van jullie twee! Wat doen jullie?” We schrikken ons wezenloos en kijken de man angstig aan. William drukt de t – shirt tegen zich aan. Dat ziet de man en hij komt met grote stappen op William af. “Wat is dat?” vraagt hij. Ik leg hem stamelend uit dat het een cadeautje is voor Williams verjaardag. De man snuift en zegt dan: “Oke. Tsja jammer jongens maar omdat jullie teveel lawaai maakte moet ik het in beslag nemen.” en voordat we terug konden antwoorden pakte de man de t – shirt af van William en liep de deur uit. William zag eruit alsof hij zo in huilen uit zou barsten, maar het enige wat kwam was: “Ik haat ze! Ik haat ze zo erg! Op een dag zal ik ze te grazen nemen! Allemaal!” en er liepen tranen over zijn wangen. Ik was woedend. Met een vastbesloten blik liep ik achter de begeleider aan. Die liep niet ver vooruit. Ik hoorde William nog mijn naam roepen en zeggen dat het niets uit maakte, maar ik kende hem wel beter. Hij gaat zometeen in zijn eentje ergens keihard huilen en dat komt allemaal door die gemene man. Ik roep met een luide stem: “Kom terug! En geef dat t – shirt aan mij!” De man draaide zich om en keek me gemeen aan. Hij liep terug en kwam voor me staan met de t – shirt hoog in de lucht. “Als je erbij kunt mag je hem terug.” zei hij smalend. Ik sprong een paar keer en kon er bijna bij. Toen ik nog een keer sprong duwde de man mij ineens keihard tegen de muur. De klap was zo hard dat ik geen lucht meer kreeg en alles werd zwart voor mijn ogen. Ik viel flauw.
Met gebalde vuisten keek ik naar het t – shirtje. Het duurde lang voordat ik eroverheen was. Ik had alle herrinneringen verdrongen en was het gelukkig weer vergeten. Maar door dit shirtje komt alles weer terug. Ik draai me om naar William en zie dat hij naar me kijkt. “Wat heb je daar?” vroeg hij schor. Ik zie in zijn ogen dat hij het antwoord al weet, maar hij wil het niet weten volgens mij. Ik geef het hem zwijgend aan. Hij pakt het en drukt het tegen zijn borst aan. “Thanks maatje.” zegt hij weemoedig. Opeens vliegt de deur open. Geschrokken deinzen we achteruit.
------------------------------------------------------------------------------------------------------
Hey allemaal! Wat vinden jullie van dit boek?
Sorry dat het zo lang duurde voordat ik weer een hoofdstuk uploade, maar ik had het erg druk ;$
Ik had ook geen inspiratie meer, maar heb het weer helemaal terug :)
Vandaag weer een dagje op school helpen. Ben bijna klaar :)
xoxo
