Ravenclaw Yılanı (Tom Riddle Fanfiction)

1.Bölüm

Evelyn , Domuz Kafası'nın pis ortamına   alışıktı. Daha doğrusu pis ortamlara alışıktı ve bunu sorun etmemeyi öğrenmişti. Bu yüzden rahat bir şekilde oturup kaymakbirasını içebiliyordu.

Tam bir kaymakbirası daha almak için kalkacakken beklediği kişi kapıdan içeri girdi. Tom.

"Kaymakbirasını bu kadar çok içmemelisin."

"O zaman bir ateşviskisi almalıyım."

Eveleyn , Tom'u incelemeye başladı,  onu en son gördüğünden beri uzun zaman olmuştu . Onu özlemişti. Yeşil gözlerine baktı insanı ürküten ve hayran bırakan zehir yeşili gözlerine .
O gözlerde kendini görüyordu ve birlikte kurdukları hayalleri ,idealleri. Gözlerini gözlerinden ayırmadan ona yaklaştı ve kollarını boynuna doladı . Ondan gelen nane kokusu ciğerlerine doldu ve kalbinin hızla atmasına sebep oldu . Tom bir süre ona sarılmasına izin verdi ,yarım dakika kadar, sonra ondan biraz uzaklaşıp konuşmaya başladı.

"Çok fazla zamanım yok oturalım."

Tom , masaya geçerken Eveleyn de iki kaymakbirası alıp karşısına oturdu.

"En son görüştüğümüzden beri daha kötü gözüküyorsun, iksiri içtiğini mektuplarda yazsanda görüntün bana yalan söylediğini gösteriyor."dedi kızgınlıkla.

"İksiri aksatmadan içiyorum ama artık işe yaramıyor ,  belki de iksire karşı bağışıklık kazandım bilmiyorum.  Bir haftadır ne doğru düzgün uyuyabildim ne de beslenebildim. "

Bunları söylerken bile ne kadar yorgun olduğu belliydi .
Tom söylenenler üzerine düşünceli bir hâl aldı .

"Okulun bitmesine az kaldı bir süre dayanman lazım,  iksirin dozunu arrtır bu seni idare edecektir . Okul bittikten sonra başka bir yol buluruz. Zaten durumun için araştıma yapıyorum, yılan formunu dengede tutucak bir yol mutlaka olmalı . O vakte kadar dayanmak zorundasın pes edemeyeceğini biliyorsun ."

Eveleyn elbette bunu farkındaydı bir söz vermişti . Kan yemini etmişti. Bu idealden vazgeçemezdi , Tom'u yarı yolda bırakamazdı. Elbette kan yemini olmasada vazgeçmezdi ama kan yemini işi daha güvenilir kılıyordu en azından Tom için . Tom'un güvenini bu kan yemini sayesinde kazanmıştı.

"Tamam dediğini yapacağım , sanırım biraz daha dayanabilirim.Artık buluşma sebebine geçsek iyi olacak zamanımızın az olduğunu söylemiştin."

" Evet zamanımız çok az , senle konuştuktan sonra hemen gitmeliyim.
Yaşlı bunak şu sıralar gözünü benim üstümden ayırmıyor. Geçen hafta kitapçıya geldi. Bir şeylerden şüpheleniyor olabilir . Dikkatli olmalıyız . Okulda senle hiç konuştu mu ?"

"Hayır eskisinden farklı değil . Hem senle beni nereden bilecek ki bizi yan yana bile görmemiştir."

Evelyn dediğinde haklıydı , okuldan kimse ikisini yan yana bile görmemişti.

"Tabi kimse ona bir şey söylemediyse.
Aramızda bir  hain var değil mi?"

Evelyn , bunu sorduğu anda Tom'un zaten bunun farkında olduğunu anladı.

"Burdan gittiğimde kim olduğunu öğreneceğim ve bedelini kesinle ödeyecek. Buraya sana dikkatli olmanı söylemek için geldim . Bu sen mezun olana kadar son görüşmemiz olacak."

Konuşması net ve düzdü ama son cümlelerinde kaygı ve özlem vardı. En azından Evelyn bunu hissetmişti ve Tom bunu inkar edicek olsada dedikleri bir mektuplada anlatabilirdi onunla görüşmesine gerek yoktu . Tom onunla buluşmuştu çünkü Evelyn'i özlemişti.

Evelyn düşündükleri ve birazda kaymak birasının etkisiyle hızlı bir şekilde Tom'un yanağına bir öpücük bıraktı. Tom bir an şaşırsada kendini hemen topladı.