Ravenclaw Yılanı (Tom Riddle Fanfiction)

27. Bölüm (Son)

Evelyn elindeki sütü içerken bir yandan da aşağı kattan gelen sesleri dinliyordu. Sütü bırakıp yatağa uzandı. Sesler azalmıştı.

Duymazdan geldiği homurtular , yardım nidalarını görmezden gelmek sandığından kolaydı. Neredeyse beş dakikadır süren sesler bir vazonun kırılma sesiyle başlamıştı. Büyük bir ihtimalle  Dumbledore ayaktayken bir anda sendelemiş ve masayı tutmaya çalışırken vazoyu düşürmüştü.

Sonrası hayatta kalma mücadelesiydi.
Boş bir mücadele.

Odadaki hava sanki ağırlaşmıştı.
Bu odada daha fazla kalmak istemiyordu ama Tom gelene kadar kalmak zorundaydı. Dışarı çıkması tehlikeli olabilirdi.

Evelyn , karnını okşayıp sevdiği ninniyi mırıldanırken kapı açıldı ve içeri Tom girdi. Hızla ayağa kalkıp Tom'a sarıldı. Onu çok özlemişti.

"Bitti mi?"dedi Evelyn.

"Bitmedi ama ihtiyar öldü. Artık önümüzde hiçbir engel kalmadı. Beni engelleyebilecek kimse kalmadı."dedi Tom huşu içinde.

Zaferinin sarhoşluğunu yaşarken Evelyn'a sarılmaya devam etti. Bu planı yaparken işe yarayacağını biliyordu ve yaramıştı da.

"Sana söylemiştim benim yaptığım planlar hep işe yarar."

"Biliyorum sadece bana inanmayabilirdi."dedi Evelyn şüpheyle.

Tom onu biraz daha kendine çekip mırıldandı.
"Senin sevimli yüzüne kim kanmaz ki?"

"Övdün mü sövdün mü hiç anlamadım."

"Övdüğümden emin olabilirsin."dedi gülerek.

"Isaac iyi mi?"dedi bir anda aklına gelenlerle Evelyn.

"Gevezelik edecek kadar iyi. Seni bekliyor."

"O zaman gidelim artık. Burada daha fazla kalmak istemiyorum."dedi Evelyn.

Odadan çıkarken aşağıdaki cesedi tamamen unutmuştu.

                                ***

Evelyn'ın gözü duydukları ile karardı. Merdivenden yuvarlanırken aklındaki tek şey bebeği ve Isaac'ti. Merdivenlerin dibine geldiğinde bütün kemikleri kırılmış gibiydi. Neyseki bayıldı ve biraz da olsa acıları dindi.

Uyandığında Tom başında bekliyordu ve çok yorgun gözüküyordu. Elleri karnını buldu.

"O iyi mi?"dedi titrek ve boğuk bir sesle.

"İyi. Sen sormadan söyleyeyim Isaac yaşıyor."dedi Tom.

Evelyn tam rahatladığını düşünürken sırtında hissettiği ağrıyla inledi. Tom hemen ayağa kalkıp ona bir iksir içirdi.

"Bu ağrılarını biraz azaltır. Birazdan yemek de yersin. Sonra tekrar uyuyacaksın. Size iyi gelecek tek şey dinlenmek."