Evelyn , küçük evinin büyük salonunda halsizce uzanıyordu. Bir elinde çikolatası bir elinde ise balkabağı suyu vardı. Tembelliğinin zirvesindeydi ve tembelliğiyle çok mutluydu.
O tıkınmakla uğraşırken evin kapısı sertçe açıldı ve içeri nefes nefese bir Isaac girdi. Üstü başı ani cidimlenmeden ve koşmaktan dağılmıştı. Yorgundu biraz da korkmuş gözüküyordu.
"Bittik biz!"
"Ne oldu?"dedi Evelyn.
"Tom mektup yolladı. Dönüyor."
"Yani?"
"Bu yüzükler bile beni koruyamaz artık. Sen şanslısın en azından birkaç ay fazla yaşayabileceksin. Ya ben...acılı bir ölüm beni bekliyor."deyip kendini koltuğa attı.
Evelyn onun aksine fazla sakindi. Oturduğu koltukta gerinip ayağa kalktı.
"Korkma bir şey olmayacak."
Isaac onun sakin tavrı karşısında çığlık atmak istiyordu. Evelyn'ı sarsmak istiyordu ama yapamazdı. Bakışları Evelyn'ın şişkin karnına kaydı.
"Yaaa hiçbir şey olmayacak."
***
Evelyn astronomi kulesine giderken Tom'un kendisiyle ne konuşacağını düşünüyordu. Tom sabah ona bir not yollayıp konuşmak istediğini haber vermişti. Onu şaşırtan Tom'un bir süredir soğuk davranmasının ardından böyle bir talepte bulunmasıydı.Evet ona soğuk davranıyordu. Aksi gibi Isaac ile de fazla yakın olmuşlardı. Tom'u bilmese niyeti farklı diye düşünecekti.
Oflaya oflaya merdivenleri çıkarken Tom'a küfretmeyi de atlamıyordu. Soluk soluğa sınıfın kapısına geldi. Tam kapıyı açacakken kapı kendiliğinden açıldı ve onu gördü.
Tom terasa oturmuş gökyüzünü izliyordu. Üzerinde ilk defa okul forması dışında bir giysi görüyordu. Tom siyah bir pijama ve üstüne mavi bir kazak giymişti. Ona yakışmıştı.
"Hoşgeldin."dedi tuhaf bir sesle.
"Neden çağırdın?"
Ona karşı kaba olmak istemiyordu ama Tom öyle davranması için elinden geleni yapıyordu.
"Bir karar verdim. Sanırım senin yanımda olmandan hoşlanıyorum."
"Ya-ani?"dedi sesi titrerken Evelyn.
"Benimle olmak istiyor musun?"
![](https://img.wattpad.com/cover/181808125-288-k329835.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ravenclaw Yılanı (Tom Riddle Fanfiction)
FanfictionTom koluna sarılı olan yılana baktı. Eliyle yılanın başını okşadı ve olabilecek en sevgi dolu gülümsemesini ona sundu. Bu hayatta ondan daha fazla güveneceği kimse yoktu. Isaac bile bu konuda ondan sonra geliyordu. Kendisine sırnaşan yılana bakıp...