The Mafia Princess And The Assassin

Chapter 5

Jazz POV

Hindi ko akalin na si russel pala ang lalaking pinaguusapan ng kabanda niya, i didn't expect that he is . Ang Lalaking kasama ko sa bar noon. Coinsidence nga naman. Matagal na mula ng tumugtog ako ng ganun.

Hindi pa rin nawawala sakin yung pakiramdam na yun. Yung una kong naramdaman ng mahawakan ko ang drum stick na yun simula noon para akong nababaliw sa bagay na yun kaya nag porsige ako para matutunan yun.

Si russel ay kaibigan ko sa state. Siya ang lalaking tumulong sakin para makilala ko ang kuya niya. Na siyang nagturo sakin magdrum. Naging malapit sakin si russel. Kung nasan ako nandun siya. Si russel ay magaling sa lahat ng instrument kaya gumawa kami ng banda noon. Pero nagkawatak-watak kami ng umalis si russel ng dahil sa kuya niya. Kaya ng umalis siya hindi ko alam kung bakit at ano ang dahilan kung bakit siya umalis. Kung ano kinalaman ng kuya niya.

Naging mahirap din mula noon. Kaya sa mga bar lang ako tumutug noon kasama ang ibang mga banda sumasali ako sa mga gig pero tumigil din ako. Ng kinuha ako ng lolo ko. 10 years old ako ng matutunun ko ang tumugtog ng drum.

"hindi ko akalain na tumutugtog ka pala?" namamanghang sabi ni Ian.

Tinignan ko siya saka tipid na ngumiti.

"nakahiligan ko lang yun hehe"

"alam mo ba ang astig mo dun? Parang antagal tagal mo ng ginagawa yun kasi natural na lang." tinitigan ako ni Ian. Pero umiwas ako ng tingin.

"bata pa ako mula ng tumugtog ako" malungkot kong sabi. Sa totoo lang masaya ako ng makatugtog ako muli. Pero may part parin sa sistema ko na hinahanap hanap pa din yung pakiramdam ko noon mula sa simula ng tumugtog ako. Pero hindi ko na magawa yun. Tinalikuran ko ang bagay na nagpapasaya sakin.

"bakit tumigil ka?" takang tanong niya. Tumango lang ako. At hindi ako nagsalita. Huminga lang ako ng malalim.

"kung ano man ang bagay na pumipigil sayo para diyan sa bagay na yan kung ano man ang dahilan hindi ko na tatanungin. Pero hindi naman siguro dahilan para tumigil ka kasi na sayo pa din ang desisyon ikaw ang nakakaalam kung ano talaga ang gusto mo , lagi mong piliin ang magpapasaya sayo hangga't may pagkakataon pa" napaisip ako sa sinabi niya. Ano nga ba talaga ang gusto ko?

Hindi na ako nagsalita pa. Mga ilang oras ng magdesisyon na akong umuwi na kaya nag paalam na kami ni Ian kay Clarie. Mula sa byahe hindi kami naguusap ni Ian.

Nasa tapat na ako ng bahay ko.

"salamat sa paghatid Ian" saka ngumiti. Ngumiti lang siya saka tumango. Nang makapasok ako sa gate kumaway muna ako sa kanya saka siya umalis.

Habang naglalakad ako papalapit sa pintuan ng may naramdaman akong tao. Naging alisto ako kung sakaling bigla na lang siyang sumugod. Pero hindi ako nagpahalata nagiging natural pa din ang mga kilos ko. Hanggang sa kinuha ko ang susi ng bahay sa pouch na dala ko. At mabilis akong pumasok sa bahay at nilock ang bahay. Pero naramdaman ko na naman na may tao. Dahil madilim ang bahay inaaniniga ko lang ang paligid mula sa konting liwanag sa labas. Pero nagulat ako ng may narinig akong ingay sa itaas kung saan ang kwarto ko.

Mabilis kong inakyat ang kwarto ko pero dahan dahan pa din akong lumapit sa pinto at dahan dahan ko ito binuksan kinapa ko ang switch ng ilaw sa gilid. Binuksan ko ito. Wala akong nakitang tao. Mabilis akong lumapit sa verenda at sumilip mula roon at may nakita akong lalaking tumakbo papalayo sa harap ng bahay. Hindi ko nakita ang mukha niya sapagkat nakasuot ng sumbrero ito. Sino ang taong iyon at ano ang kailangan niya.

..
Kinabukasan araw ng linggo tumawag muna ako kay kuya mark pagkagising upang ipaalam sa kanya napupunta ako sa penthouse. I want to tell him for what happened last night. At para na rin malaman ang nagyare sa mga plano namin. Kahit alam kong naging maganda ang resulta ng lahat, base for what I heard sa mag amang mendez. I want to hear all for mark.