Lambingan na ulit

280 5 0
                                        

Chapter 42

Kinabukasan agad na nagpunta ang magulang ni malaya para kamustahin sya.

Nanay: anak! Kamusta ka na?? May masakit ba sayo? May gusto ka?? Nagalala ang nanay sayo alam mo ba?? Akala ko di na kita makikita(umiiyak sa tabi ni malaya)

Tatay: naku anak alam mo bang nagwawala na yang nanay mo, halos isumpa na si echo dahil sa nangyari sayo. Galit na galit sya. E hindi naman kasalanan ni echo yun.

Malaya: nay! Ano na naman pong pinagsasasabi nyo??

Nanay: ikaw talaga berting!! Kagigising lang ng anak mo sumbong agad ang bungad mo.(sabay hampas sa braso)

Tatay: e totoo naman. Para kang dragon kung pagalitan si echo. Iyak na nga ng iyak ayaw mo pa tigilan.

Malaya: nay naman eh. Wala naman pong kasalanan si echo. Dapat nga po magpasalamat pa tayo sa kany kasi kung hindi sya maingat sa pagmamaneho malamang parehas na kami pinaglalamayan.

Nanay: e, pasensya na anak. Alam mo naman aNg bibig ko pag nagumpisa na. Hindi ko na makontrol. Nagalala lang naman talaga ako sa yo. Syempre anak kita. Hindi ko kayang makita kang nasa ganyang sitwasyon. Sorry na.

Malaya: nay, wag ka po sakin magsorry dun ohh.. Sa kanya, kawawa naman ang mahal ko mukha ng butiki sa pader. Ayaw na tuloy lumapit dito sa takot sa inyo.

Nanay: (lumapit kay echo itinaas ang kamay)

Echo: (nagulat at akala nya ay hahampasin sya nito kaya todo ang pagtalukbong nya ng kamay sa ulo)

Nanay: oh.. Wag ka magalala wala akong gagawin sayo iho.. Hahaha!! Hihingi lang ako ng sorry. Hindi ko talaga sinasadya na sabihin sayo ang mga sinabi ko. Nagalala lang talaga ako kay malaya.

Echo: po? O-Okay lang po iyon naiintindihan ko kayo. Gusto nyo lang naman po yung kaligtasan ni malaya.

Malaya: mahal , nakakatawa ka dyan. Halika na dito. Hindi ka sasaktan ni nanay. Puro salita lang sya wag ka magalala.

Nanau: sige na iho puntahan mo na sya.

Echo: sige ho.

Makalipas ang ilang araw ay nakauwi na sina malaya, nakauwi na rin sa probinsya nila ang magulang ni malaya.

Echo: mahal grabe pala magalit ang nanay mo. Halos di ko kaya malunok mga sinabi nya sakin. Alam ko ba kung di ka pa nagising baka nagsuicide na ko sa takot kay mudra.

Malaya: grabe ka sa suicide. Bakit ano ba sinabi sayo?

Kinwento naman ni echo ang bawat salitang natanggap nya galing sa nanay ni malaya.

Malaya: hahaha!! Oo nga noh, nakakatakot. Pero ganun lang talaga si nanay. Tarantahin kasi sya. Hindi mo kasi nakikitang magalit sya noon eh kasi naman tuwang tuwa sa kabaklaan mo iyon. Hahaha!!

Echo: di ba nakakashokot. Umiyak nalang ako ng umiyak sa takot. Muntikan pa ko maihi sa pants ko mahal, buti napigilan ko. Lalo na nung sabihin nyang ilalayo nya si Layrric, doon ako lalo umiyak. Oo ngayon ko lang talaga sya nakitang ganun ka galit. Kaya sobrang natakot ako nun. Pero buti naman at okay ka na. mapapatawad na nya ko. Hehehe.(niyakal si malaya)

Malaya: teka, di ba bago tayo maaksidente nagcelebrate tayo para sa contest na sasalihan mo?? Hindi pa ba nagstart??

Echo: ahh, iyon ba. actually pinagiisipan kong magback out para maalagaan kita ng maayos dito. May next time pa naman siguro sa susunod nalang ako sasali kung meron pa. Mas importante ka sakin noh.

Malaya: ha? Di ka tutuloy? ayoko. Gusto ko tumuloy ka, kaya nga tayo nagcelebrate para doon tapos magbaback out ka.
Sayang naman. Wag mo ko intindihin. Gustong gusto kita mapanuod sa tv tapos ayaw mo ituloy.

My BEKI Boyfriend (EDITING)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon