Chapter 11
MARRON
"I'm sorry, Frig." Nahihiyang sabi ko sa boyfriend ko at malambing na ngumiti sa kanya.
Pilit na ngumiti si Frigate sa akin. Kahit sabihin n'ya na ayos lang ay kita ko ang disappointment sa mukha n'ya.
He invited me to be his date in a big event in their company. Pumayag ako pero sa huli ay binawi ko ang pagpayag ko. Nakabili na si Frig ng damit na susuotin ko at nakapagpa-book na s'ya sa mag-aayos sa akin. Pero masasayang lang ang lahat.
"Sorry talaga. Si Tatay kasi." I sighed.
Nang ibinalita ko kila Nanay ang tungkol sa event ay agad na na-excite si Nanay. Pero tatlong araw matapos kong magpaalam ay tumawag si Tatay at inutusan akong umuwi sa hacienda. Talagang magtatampo daw s'ya kung hindi ko s'ya pagbibigyan. At h'wag ko na daw s'yang tawaging Tatay.
Ginagap ni Frigate ang kamay ko at nilaro ang mga daliri ko. "Okay lang, Marron. Miss ka lang ng Tatay mo. At nag-e-edad na din si Mr. Vergara. Naglalambing lang."
Ngumuso ako. Isa pa 'yan. Ayaw magpatawag ni Tatay sa kanya kahit sana 'Tito'. Gusto n'ya ay 'Sir' o 'Mr. Vergara'. Sabi ni Ate Casey ay gan'on din daw si Tito Nex kay Kuya Tristan noon. Pero matanda naman na ako! Hindi na ako teenager!
"It's the third time he ruined your event." Inis na sabi ko.
Tuwing may imbitasyon sa akin si Frig, palagi akong hindi nakakasama dahil palagi akong pinapauwi ni Tatay o 'di kaya ay biglang silang susulpot ni Nanay dito at yayayain ako.
"Tatay, may lakad kasi ako ngayon. Sasamahan ko si Frigate. Reunion nila ng mga highschool classmates n'ya." Nakangiwing sabi ko nang biglang sumulpot sila Nanay at Tatay dito sa V Mansion. "Naipalam ko naman na po 'to n'ong nakaraan, 'di ba?"
Umismid si Tatay sa akin. "Nawala sa loob ko. Bahala ka kung mas mahalaga na sa'yo na pumunta d'on. Wala ka namang kilala d'on. Sinurpresa ka pa naman namin ng Nanay mo."
"'Tay..." Agad na sumunod ako kay Tatay.
"Sige na. Tumuloy ka na d'on. Babalik na lang kami ng Masbate. At hindi na ko tatapak ulit dito." Nagtatampong sabi ni Tatay at tumulak na sa hagdanan. "Cleo!" Malakas na tawag n'ya. "Uuwi na 'ko! Wala akong anak dito!"
Iyon ang unang beses. At dahil sa pag-aalala ko ay 'di na ako tumuloy sa lakad namin ni Frigate. Hiyang-hiya ako sa kanya dahil last minute akong nag-cancel at napilitan s'ya na pumuntang mag-isa.
"Our parents can be unpredictable, Marron. Sensitive ang mga matatanda. Madali nang magdamdam. At naiintindihan ko naman ang Tatay mo. Madalas na wala ka sa inyo kaya nananabik lang din sila sa'yo."
I bit my lower lip. "I'm so lucky to have you." I dramatically said then I leaned forward to kiss him.
Frig chuckled. "In my every attempt to introduce my girl to my colleagues and family, I failed. Iniisip na tuloy na imaginary ang girlfriend ko."
Lalo akong nakaramdam ng hiya. "Sorry. Natataon sa paglalambing ni Tatay. Ewan ko nga din d'on e. Hindi naman gan'on 'yon dati."
Ngumiti lang si Frig sa akin.
"Paano na 'yon? Sino ang isasama mo? Pupunta ka mag-isa?" Nag-aalalang tanong ko.
"Baka si Mommy na lang. O ako na lang mag-isa kung 'di sasama si Mommy."
"Sorry."
Frig smiled at me then pinched my chin. He kissed me on the lips then on my forehead. "I understand."
