(Billionaire Series #1)
R-18 | Mature Content
Despite his intimidating gaze, she managed to gather enough courage to speak up. "Bakit wala kang sinasabi sa akin? Bakit mo 'ko iniligtas? Talaga bang puwede kitang pagkatiwalaan? Paano kung ikaw pala...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Nanlamig ang kaniyang mga kamay at nanigas ang kaniyang buong katawan habang pinagmamasdan ang lalaking nakatayo sa kaniyang harapan. Hindi maipinta ang mukha nito nang dahil sa galit.
He had a mediterranean complexion which glowed as the moon cast light upon him. His hair was a melange of grey and brown, and it could be compared to the color of ashes. In addition to that, his eyes were deep as an ocean; eyes which seemed to enfold a hundred of obscure secrets.
Napahakbang siya palayo nang unti-unti itong lumapit sa kaniyang kinaroroonan. Lubos na mas malaki at mas matangkad ito kung ikukumpara sa kaniyang maliit na pangangatawan.
Fear paralyzed her body. She didn't have the bravery to open her mouth and talk to the stranger, let alone scream for help.
Sigurado siyang may binabalak itong gawin na hindi maganda, at dahil sa isiping iyon ay gusto niyang tawagin ang pangalan ni Wilder upang magbakasakali na bumalik ito, na iligtas siya, ngunit alam niyang walang kabuluhan ang kaniyang ideya.
"So, we met again," said the guy whose name was still unrevealed to her.
"A-anong k-kailangan mo? Sino ka? Bakit ka nandito?" sunod-sunod na tanong niya rito habang umaatras palayo.
Malinaw ang kaba na namayani sa kaniyang tinig. Tumayo ang lahat ng balahibo sa kaniyang mga braso nang isang malaking hakbang ang ginawa nito upang tawirin ang natitirang distansya sa pagitan nila.
"You were enjoying Wilder's company too much. Huwag mong kalimutan kung sino at saan ka nagmula." The hatred in his voice and actions didn't make sense to her at all. She couldn't remember aggravating anyone, and definitely not this guy.
Nahabol niya ang hininga nang ilapat nito ang kamay sa dingding kung saan ay hindi niya namalayang siya'y nakasandal na.
Hindi kaagad siya nakasagot sa mga sinabi nito sapagka't hindi niya lubusang naintindihan ang gusto nitong ipahiwatig.
"S-sino ka ba!" she shrieked, making an exclamation rather than a question.
"There's no need to know my name. You won't be needing it, Miss," bulong nito at marahas na hinablot ang kaniyang braso.
"Bitawan mo 'ko! M-masakit!" sigaw niya na may halong pagmamakaawa.
She tried to remove his tight grip on her arm, but the man was much stronger. Taking a glance at the whimpering woman, he noticed the red spots which started to appear on her arm. Annoyed, his hand unwillingly moved down and enclosed her wrist in a secured lock.
Nagulat si Anastasha sa ginawa nito. Kahit papaano ay guminhawa ang kaniyang pakiramdam dahil sa paglalaho ng sakit. Hindi na siya nagpumiglas pa at naisipang gumawa ng plano upang makatakas.
Marami siyang gustong itanong dito: kung bakit nito binili ang kaniyang mga paninda, kung bakit ito naroroon ng araw na iyon, kung paano itong naging piloto ng sinakyan nilang sasakyang panghimpapawid at kung bakit siya nito gustong ilayo kay Wilder.
