Friends with benefits ?

• Bonus 😊•

Μεριά Αλίκης :

Η ζωή καμιά φορά μπορεί να σου παίξει το πιο άσχημο παιχνίδι μπορεί όμως και να σταθείς τυχερή όπως εγώ. Εγώ που γνώρισα τον έρωτα της ζωής μου από τα παιδικά μου χρόνια και μόνο αυτόν εμπιστεύτηκα και αγάπησα πραγματικά .

Από το μυαλό μου περνούν όλες οι όμορφες αλλά και οι κακές αναμνήσεις του παρελθόντος αλλά μπροστά στην ευγνωμοσύνη και την ευτυχία που νιώθω τώρα είναι ενας κόκκος μηδαμινός .

Έτσι μετά από 4 χρόνια από το γάμο μας ετοιμαζόμαστε στην Θεσσαλονίκη για τον γάμο του Διονύση και της Δήμητρας .Όπως βλέπετε αυτός ο γάμος δεν είναι καθόλου απρόβλεπτος .Ήταν κανονισμένος .

Φοράω ένα κόκκινο, κολλητό, κομψό φόρεμα που αφήνει εκτεθειμένη την μαυρισμένη πλάτη μου ,καθώς πριν 3 μέρες γυρίσαμε από την Ρόδο ενώ αναδεικνύει και την ήδη  ενός μήνα  φουσκωμένη κοιλίτσα μου .

Ναι είμαι έγκυος και εκτός από την Παυλίνα και την Δήμητρα κανείς άλλος δεν ξέρει για αυτό το χαρμόσυνο γεγονός. Ήθελα να το μάθουν σήμερα που η χαρά όλων μας είναι απεριόριστη .

Η Παυλίνα και ο Άρης πριν ένα χρόνο έγιναν γονείς και παντρεύτηκαν βαπτίζοντας μαζί και τον μικρό Νίκο .Η χαρά του Νίκου όπως καταλαβαίνετε δεν περιγράφεται όταν άκουσε στην εκκλησία το όνομα του εγγονού του. Η Παυλίνα είχε συμφωνήσει με τον Άρη να το βγάλουν με το όνομα του πατέρα της κάτι που θα έπρεπε να κάνει ο Στέφανος.

Στέφανος:«Έτοιμη η κουμπάρα ?»ρώτησε καθώς κόλλησε το σώμα του πίσω μου και κοίταξε τα μάτια μου μέσα από το καθρέπτη .

Ναι εγώ και ο Στέφανος θα παντρεύαμε τα παιδιά .

Αλίκη:«Πανέτοιμη .»δήλωσα και γύρισα να τον κοιτάξω καθώς πέρασα τα χέρια μου γύρω από το λαιμό του .

Στέφανος:«Πάχυνες νομίζω .»είπε και κοίταξε την κοιλιά μου καθώς τα σώματα μας δεν εφάπτονταν όπως πριν λίγο καιρό.

Αλίκη:«Εσύ με ταΐζεις μωρό μου .» ψιθύρισα στο αυτί του και του δάγκωσα προκλητικά το λοβό ενώ απομακρύνθηκα βγαίνοντας και γελώντας από το δωμάτιο .

Στην αυλή του σπιτιού ήταν πολλοί καλεσμένοι όπου κουβέντιαζαν ,γελούσαν ,έτρωγαν τα γλυκίσματα που είχε φτιάξει η Άρια κι άλλοι θαύμαζαν την διακόσμηση .

Ο Διονυσάκος  μας όμως ήταν εξαφανισμένος .Τον έψαξα με το βλέμμα μου και δεν υπήρχε στο χώρο.