Jeno geldiğinden beri ortam gergindi.
Jeno sürekli bana bakıyor, sonra yemeğini yiyordu. Jaemin de baba bakıyor, sonra yemeğini yiyordu.
"E, konuşmayacak mısınız?" Ortamdaki sessizliği ve üzerimdeki bakışları bölmek için sordum.
"Ne konuşalım?" Dedi Jeno fışkısı.
"Sen ne konuşursan konuş, cahilsin zaten. Sussan da olur." Söyledikten sonra gözlerimi devirdim.
"Aşk olsun Renjun-shi." Dedi Jeno. Çok kibardı. Ama bu, ona olan nefretimi azaltmıyordu.
"Renjun ayıp oluyor, misafirimize daha iyi davran," dedi Jaemin.
"Aman be, tamam. Yalnız şunu söylemek isterim ki; kasnak yuvarlanıp elek olmaz eski or-öhö, eski sevgiliden melek olmaz." O sözün aslı, eski or*spular melek olmazdı, ama ayıp olmasın diye çevirmiştim.
"Biz artık birbirimize karşı bir şey hissetmiyoruz." Dedi Jeno şırfıntısı ve ekledi, "hem benim ilgimi bir başkası çekti."
Jaemin, sinirle çubuğunu masaya vurdu.
"Kimmiş o? Umarım Renjun değildir." Sordu Jaemin. Sanırım Jeno'yu kıskanmıştı. Üzüntüyle başımı eğdim.
"Evet, Renjun." Dedi Jeno.
Bu sefer şokla kafamı kaldırdım.
Nasıl yani?
