Geldiğim yerde kocaman bir mağaza vardı. Mağazanın kapısından içeri girdiğimde çok hoş erkek kıyafetleri beni karşıladı.
Bir süre sonra görme yetimi kaybettiğimi düşündüm çünkü öküzün biri elleriyle gözümü kapatmıştı.
O öküzün Jeno olduğuna bahse bile girebilirdim.
"Jeno, sensin değil mi?" Sordum.
"Evet, nereden bildin?"
"Tanıdığım 2 kişi var, biri sensin biri Jaemin."
"He, anladım. Hadi gel, sana kıyafet alalım." Beni tutup mağazanın içine çekiştirirken söyledi.
"Param yok ki..." Jeno'nun arkasından sürüklenirken söyledim.
"Benden hepsi. Mağaza bana ait." Dedi Jeno.
Evet, zengin bir arkadaş edinmiştim sanırım.
Birkaç saat kadar mağazayı gezip çeşitli kıyafetler denedim, beğendiği her şeyi giydirdi bana Jeno. Ve en sonunda elimde 4-5 tane poşetle mağazadan çıktım.
"Hadi gel dondurma yiyelim." Jeno'nun söylediğini kafamla onayladım.
Tam gidiyorduk ki, bir köpek karşımıza çıktı. Jeno korkarak arkama saklanırken, "Renjun-ah, kov o köpeği, kov lütfen, bana mı geliyor o, çok korkunç," dedi, kahkahayı bastım.
Köpeklerden korkuyordu ve bu hâli oldukça sevimliydi. (Jeno'yla mı yapsam Renjun'u sjsjsjs)
"Korkma, ben seni korurum,"dedim.
Köpeği kovduktan sonra birlikte dondurma yedik.
Çok eğlenmiştim.
Sonunda eve gittiğimde saat gece 11 olmuştu. Işığı açtığım an çığlığı bastım. Normalde erken uyuyan Jaemin, karanlıkta koltukta oturmuş beni bekliyordu.
"Ne oluyor be?" Kalbim hızını indirmezken sordum.
"Eğlendiniz mi bari?" Jaemin sert gözlerini elimdeki poşetlere dikerken sordu.
"Evet, bak sana da bir şeyler aldım." Dedim.
Poşetten aldığım şeyleri çıkarıp ona doğru attım.
"Jeno'nun mağazasından mı bunlar?" Dedi.
"Evet," dedim.
"O zaman istemiyorum," diyerek yanına fırlattığım kıyafetleri geri bana fırlattı.
"Neden ama? Çok güzeller bak." Konuşurken yerdeki kıyafetleri topladım.
Yavaşça gidip onun yanına oturdum.
"İyi misin sen?" Sordum. Jaemin'in alnına elimi koyarken, Jaemin elini yavaşça yüzümde gezdirdi.
Gözlerim kapanırken onun sesini duydum. "Bana ne olduğunu bilmiyorum ama, seni Jeno'yla düşünmek beni delirtti."
"Evcil hayvanını yitirdiğin içindir." Mırıldandım.
"Öyle bir şey değildi. Eminim." Dedi.
Gözlerimi açıp ona dikerken, bana iyice yaklaşmış olan yüzünü fark ettim.
"Yapabilir miyim?" İzin istercesine sordu. Kafamı salladım.
Bir süre sonra dudakları benimkilerin üstündeydi.
