oh, brother... | vkook

75. nocą dusza gra

Taehyung często jeździł na przejażdżki nocą.

Mógł wtedy myśleć bez żadnych przeszkód. Przecież nocą dusza gra swoją naturalną, wrodzoną melodię bez żadnych poprawek przed spoleczeństwem.

W końcu na pustej drodze w samochodzie, w którym słyszał tylko własne myśli oraz dźwięki spokojnych piosenek z radia, które znał na pamięć z jakiegoś dziwnego powodu, mógł się skupić na sobie. Nie wiedział jak to zrobić w zgiełku życia codziennego z matką ujadającą nad jego uchem oraz Ggukiem na swoich kolanach.

Jeongguk.

O nim chciał pomyśleć. O pocałunku.

Zrobili coś źle? Nie.

Taehyung czuł wiele wobec drobnego chłopca idealnie mieszczącego się w jego ramionach. Potrzebę ochrony, przyjaźń, troskę...

Czy miłość również kwitnęła w jego sercu, gdy Jeongguk się pojawiał w zasięgu wzroku?

Fakt, jego serce biło szybciej, ale nie czuł motyli w brzuchu. Raczej miał wrażenie, że jego wnętrzności trawią się nawzajem i topią się w jeden wielki kłąb organów. Daleko od romantyczności.

Jeongguk był...

Taehyung zaparkował. Krzywo, w sumie zajął dwa miejsca, kogo to jednak obchodzi? Nikt na niego nie zatrąbi o trzeciej nad ranem.

Raczej.

A on musiał pomyśleć.

Myśl, Taehyung, myśl.

myslicie ze :) to happy end a :( to sad end ale pamietajcie ze ja to ja i niewiadomo co znaczy co

zastanowcie sie dobrze zanim pochopnie zaglosujecie buziak dobranoc

jakie moje opowiadania czytaliscie/czytacie oprcz oh brother?