Faith 🔹 12

20.8K 1.1K 177
                                    

Raven's POV

NALIBOT namin ang mga importanteng seksyon ng imperyo ni Vander. The accounting, HR, facilities and leisure area. Pero wala ng mga tao doon dahil hindi na office hours. Hanggang five o'clock lamang ang trabaho ng mga empleyado ni Vander samantalang ako na dapat ay nakauwi na ay nandito pa rin. I still have to accompany him to his last agenda which is a dinner meeting with the Collins.

Hindi ko ipinahalata na pagod na ako. I act like I don't feel tired at all.

"It's almost seven. The meeting is just right down the corner in Monde de la Nourriture." Turan nito sa akin ng tumingin ito sa kanyang relo.

"Is that an italian restaurant again sir?" Tanong ko dahil kakaiba na naman ang pangalan.

Umiling naman ito. "It's a french restaurant." Sagot nito sa akin. "You'll like it better than the from an Italian resto."

Napakunot naman ang noo ko. How did he know that I don't like the food in an Italian resto? Oh right, maybe he still remembered my reaction when I tasted the food, when we....and the fuck? Why am I reminiscing?

"Okay sir." Sagot ko rito at agad na binasura ang ala-alang yun.

I went quickly to the powder room para mag-ayos ng sarili. Mabilis na nagsuklay ako at nagpulbo. Papasok na naman kasi ako sa isang mamahaling restaurant kaya kailangan kahit papaano ay presentable ako. Mapula naman ang mga labi ko at mamula mula ang pisnge ko. Even my thick eye lashes is very noticeable. I'm satisfied with how I look kaya lumabas na ako sa powder room at naghihintay naman sa akin si Vander.

He looks like a boyfriend waiting for his girlfriend to come out. Pero looks lang, dahil hindi naman kami at wala din akong balak.

"Let's go." Yaya nito.

"Okay." Tugon ko at pumasok na kami sa elevator.

Nang marating namin ang lobby ay wala na kaming makitang tao doon kundi isang janitor na nagmomop at apat na gwardiya sa labas. Madilim na rin sa labas at nakaabang na rin ang Bentley niya doon.

"Ingat po sa biyahe, ma'am at sir." Masiglang bati sa amin ng mga gwardiya.

"Kayo din po nga kuya. Ingat po kayo dito." Tugon ko naman sa kanila at nginitian bago ako pumasok sa sasakyan ni Vander at sumunod naman ito.

"Why did you talk to them?" Kunot noong tanong nito sa akin pagkatapos nitong isarado ang pintuan ay tumakbo na ang sasakyan.

Napalingon naman ako sa kanya. "Sir, it's called etiquette when someone bid you a safe trip. Alam ko naman kasi na hindi mo sila sasagutin kaya ako na ang sumagot. You have a very nice security guards pero binabalewala mo lang."

"It's their job to be nice with people—I am paying them to—"

"At mahirap ba na sagutin sila? It's just a simple response like saying thank you is enough. Yes, you are paying them to do their job, but you have to show appreciation kasi kung wala sila, kung wala mga empleyado mo, your company won't function. That's why you pay people, because you need their help. You compensated them because they are helping you in your company." Putol ko sa kanya. Alam ko na matalino itong si Vander but sometimes, he just doesn't make any sense to me.

"I'm sorry." Biglang nasabi nito sa akin.

"I am not obliging you to be nice with them, but it is up to you. You need them as much as they need you." Pangaral ko rito and I don't even know where is this coming from. Saan ko ba nahuhugot ang mga ito?

FAITH |Deathly Fate Series 2|Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon