Heart of the Ocean

Prepare

Glaiza on top of the building's helipad, the wind tossing her hair in very direction as if to not let her mind drift randomly. She aimlessly walked until her feet reaches the edge of the solid cement floor she's standing on. The tip of her shoes dangling on brink not being bothered by her hair hindering her sight.

Tumingala ito, ang mga ulap na tila hiwa-hiwalay at nng ibalik ang kanyang tingil pababa, tila naglaro ang kanyang paningin dahil ang nakikita niya ay ang malawak at walang hanggang karagatan. Kalmadong tubig pero sa kaloob-looban ni Glaiza, aakalain mong may bagyo na lumilikha ng naglalakihang alon na maaaring magpalubog sa isang malaking barko.

Lalong naglumikot ang kanyang isip nang naglikha ito ng imahe ni Sarah Kaye sa gitna ng malalaking alon. Her eyes are tarnish and darkened, her face pale, her lips closed tightly telling Glaiza silently how sad  wherever she is and that message confirms when her arms stretched, reaching out for Glaiza.

----------

Rhian's depression of being caged in a huge aquarium made her skinny added that she cannot eat the food she was given. Either fish food of shredded raw fish meat. Lagi lamang siya sa iisang sulok ng kanyang kinalulugaran. 

"Kumain ka na, Rina," pakiusap ni Miroy sa kanya nang muling pumasok ito dala ang isang plato ng himay-himay na isda.

"At sa palagay mo kumakain ako ng mga nilalang na pinangangalagaan natin sa ating mundo? Hindi ako katulad mong barbaro!"

"Alam ko pero mas kakailanganin mo ang lakas na maibibigay nito kesa sa mga dahong kinakain mo,"

"Lakas para ano? Para maging payasong magbibigay katuwaan sa mga tao para lalong malaman nila na ang mga tulad natin ay totoong namumuhay? Balak mo bang ilantad sa kanila ang ating lahi? Bakit hindi mo na lang ituro sa kanila kung saan tayo naninirahan para lahat ay hulihin nila at pagkakitaan? Bakit hindi mo ipakita ang tunay mong anyo?"

"Hindi mo alam ang pinagsasasabi mo, Rina ginagawa ko ay para rin sa iyo,"

"Isa kang hibang. Ikaw ang pinakamasama sa lahat, Miroy. Kung sa inaakala mo mamahalin kita sa kung anuman ang plano mo, nahihibang ka. Iisang tao lang ang mahal ko kahit ano pa ang gawin mo," tinalikuran niya ang kanyang kausap.

"Magtatagumpay ang plano ko. Hindi mo man ako mahalin, sa akin ka pa rin babagsak,"  ito ang bulong ni Miroy na sadyang hindi niya pinarinig ka Rhian bago pa siya umalis. 

----------

Her legs are twitching. Hands into a fist. Parang may tumutulak sa kanya upang abutin ang mga kamay ng dating kasintahan pero parang hinihila rin siya ng hangin paatras.

"Sarah Kaye...."  she raised her right leg to take a step.

"GLAI!!!!"

Isang malakas na paghila ang naging dahilan upang mapaatras siya at pahigang bumagsak, pulling her out of her illusion. 

"WHAT ARE YOU THINKING, STUPID!!!"

"Wha... Sarah?"

"She's gone, Glai! Long gone! Ang ngayon ang harapin mo! Si Rhian! She needs our help," in the nick of time, Max was able to pull her back to the reality.

"NO! If mermaids exist, ang kapatid niya ang pumatay kay Sarah Kaye!"

"Kung kapatid man niya ang pumatay, that doesn't mean na damay si Rhian sa nagawa ng kapatid niya. At kung kapatid nga niya, why on earth will he ask Rhian to return the necklace to you? Buddy, know the truth bago ka maghurumintado dyan. And for the record, the clock is ticking. Every second means pain and suffering to Rhian. Do the times you spent together with her doesn't matter anymore? Just because nailink ang pangalan ni Sarah Kaye sa kapatid ni Rhian makes you forget how you feel about her?"