ေကာင္ေလးကိုအျမန္လွမ္းဆြဲလိုက္ပီး....
လီေဝ့သည္ ခါးကိုင္းထားေသာအေနထားႏွင့္..ေကာင္
ေလးတစ္ကိုယ္လံုးအားလက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္တင္းတင္း
ၾကပ္ၾကပ္ေပြ႕ဖက္ေသာအေနထားဖမ္းထားလိုက္မိသည္...
ေကာင္ေလးကလည္း လန္႔ပီး လီေဝ့ရဲ႕ ရင္ဘက္က ဝတ္ရံုကိုက်စ္က်စ္စုပ္ကုိင္ထားလ်က္ထိုင္လ်က္
သားေလး.....ႏွစ္ေယာက္လံုး အၾကည့္ေတြဆံုကာ စကၠန္႔၃၀ ေလာက္ခနတာ မွင္သက္ေနသည္....
ေကာင္ေလးသည္...ေသးသြယ္ေသာေမးရိုးလိုင္းေလး..ႏွာတန္စင္းစင္းေလးႏွင့္...ရႊန္းလဲ့ေတာက္ပပီး လံုးဝိုင္းေသာ မ်က္လံုးျပဴးျပဴးေလးတို႔ႏွင့္ အျပစ္ကင္းစင္ေသာ ကေလးတေယာက္ပမာ လီေဝ့ကို ၾကည့္ေနသည္
လီေဝ့လည္း ထိုကေလးမ်က္ႏွာေလးကိုၾကည့္ရင္း လုိခ်င္တပ္မတ္ စိတ္ေတြေပၚလာသည္...
ခနၾကာေတာ့မွ...သတိျပန္ကပ္ကာ ေကာင္ေလးကို အသာလႊတ္ေပးလိုက္ပီး...လႊတ္က်သြားေသာဓားကိုျပန္ေကာက္ရင္း....တည္ၿငိမ္ေသာအသံျဖင့္
လီေဝ့: "မင္းဘယ္သူလဲ?"
ေကာင္ေလးကမ်က္ေမွာင္ေလးၾကံဳ႕ပီး...အသံတိုး
တိုးေလးနဲ႔...
ေကာင္ေလး: "လက္ထဲကအဲ့ဓားႀကီးခ်လိုက္ပါလား"
လီေဝ့: "မင္းဘယ္သူလဲသိမွ ငါဓားကိုခ်ေပးမယ္"
ေကာင္ေလး:"ဟင့္...အက်င့္ပုတ္တယ္...ငါ့ကိုသူပဲ
ေခၚလာပီးေတာ့..." ဟုဆိုပီး လီေဝ့ကို မ်က္ႏွာလႊဲကာ ႏႈတ္ခမ္းေလးေထာ္ပီးေျပာေနသည္.....
ေကာင္ေလးစကားေၾကာင့္ လီေဝ့ ေတြေဝသြားပီး...
လီေဝ့: "ငါမင္းကိုေခၚလာတယ္..ဟုတ္လား?"
ေကာင္ေလး: "ဟုတ္တယ္ေလ..." ဆိုပီး ခ်ယ္ရီပင္ရဲ႕
သစ္ကိိုင္းမွာခ်ိတ္ထားတဲ့လိပ္ျပာေလွာင္ခ်ိဳင့္ေလးကို
လက္ညႇိဳးလွမ္းထိုးျပသည္...
လီေဝ့သည္ ညႊန္ျပရာကို ၾကည့္လိုက္ရာ..ေလွာင္ခ်ိဳင့္ထဲက လိပ္ျပာေလးမရွိေတာ့...လီေဝ့ထိတ္လန္႔သြားပီး...
လီေဝ့: "လိပ္ျပာေလးေရာ?...မဟုတ္မွလြဲ...မင္း...မင္း...
ခိုးထားတာလား...?" ဆိုပီး အလန္႔တၾကားအသံျဖင့္
ေမးေတာ့သည္...
ထိုအခါေကာင္ေလးက
ေကာင္ေလး:"ေဟာ...ခက္ေတာ့တာပဲ...ကၽြန္ေတာ္ပါ...ကၽြန္ေတာ္က အဲ့လိပ္ျပာေလးပါ..." ဟုေျပာရင္း
ဘယ္ဘက္လည္ပင္းနားကဆံပင္ေလးေတြကို လက္ျဖင့္သပ္လိုက္ပီး လိပ္ျပာပံု အမွတ္ကေလးကို ျပလိုက္သည္
ထို႔ေနာက္ သက္ျပင္းေလးခ်လိုက္ကာ..."ငါ့မွာေတာ့ သူကအေဖာ္ျပဳေပးပါ ဆုိလို႔
လုိက္လာေပးတာ...ဘာမွလည္းမလုပ္ ပ်င္းလို႔ ေရကစားေနတာကို...ငါ့ကိုလာစြတ္စြဲေနတယ္"ဟုဆိုပီး..ႏႈတ္ခမ္းေလးေထာ္ကာ လီေဝ့
မၾကား ျကားေအာင္ ေရရြတ္ေနသည္......
အဲ့ေတာ့မွ...လီေဝ့ က သူ႔မယ္ေတာ္ (မိခင္) ေရးသား မွတ္တမ္းတင္ထားေသာ စာအုပ္ေတြထဲက ဖတ္ဖူးတာ
ကိုသတိရသြားသည္...
.
စာအုပ္ထဲတြင္....
....." လိပ္ျပာကေခ်သည္ ".....
" လိပ္ျပာအသြင္ လူအသြင္ ေျပာင္းလဲေနထိုင္လို႔ရေသာ
ကေခ်သည္မ်ား...အလြန္လွပကာ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕ေသာ
ႏွလံုးသားပိုင္ရွင္မ်ား...တစ္ဖက္သူရဲ႕ ခံစားခ်က္ကို
သိလြယ္ေသာသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္...
လိပ္ျပာကေခ်သည္ကို ပိုင္ဆိုင္ခ်င္ရင္...လူအသြင္ေျပာင္းတဲ့အခ်ိန္ ဘယ္ဘက္နားရြက္ေအာက္က လိပ္ျပာအမွတ္သားကို နမ္းလိုက္ရင္ လိပ္ျပာအသြင္ျပန္မေျပာင္းႏိုင္
ေတာ့ပဲ ထိုလိပ္ျပာကေခ်သည္အား ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္မည္...."။ ဟုေရးသားထားသည္.....
လီေဝ့စိတ္ထဲကအေတြး.. "မဟုတ္မွလြဲ..မယ္ေတာ္ေရးခဲ့တာေတြက အမွန္ေတြသာဆိုရင္..ဒီေကာင္ေလးက ခ်ယ္
ရီပန္းဥယ်ာဥ္ေတာ္ရဲ႕ လၽွိုဳ႕ဝွက္ခ်က္ဆိုတဲ့ "လိပ္ျပာ
ကေခ်သည္" ???" ... ဟုေတြးေနရင္း...
လီေဝ့ အၾကည့္ေတြက တျဖည္းျဖည္းေကာင္ေလးရဲ႕ ဘယ္လက္နားရြက္ေအာက္ကိုေရာက္သြားပီး....မိုက္မဲေသာအျပံဳးျပံဳးလိုက္သည္...
ထို႔ေနာက္ေကာင္ေလးရဲ႕လည္ပင္းကိုလွမ္းဆြဲလိုက္ပီး
ဘယ္ဘက္နားရြက္ေအာက္ကလိပ္ျပာအမွတ္ကိုနမ္းလိုက္ေလသည္.....🦋(ဆက္ရန္)
( ကဲ ရွင္းခန္းေလးနည္းနည္း ဝင္မယ္ေနာ္✌)
တကယ္ေတာ့ လီေဝ့က ဒီဥယ်ာဥ္ေတာ္ရဲ လၽွိဳ႕ဝွက္အခ်က္အေၾကာင္းကို မယ္ေတာ္ေရးခဲ့ထဲ စာအုပ္ေတြထဲက ရိပ္မိလို႔ ... ရွာေဖြဖို႔လာခဲ့တာပါ...
အဲ့တာေၾကာင့္ ေကာင္ေလးရဲ႕စကားအေပၚ သံသယ ကင္းေနခဲ့တာေပါ့...
လီေဝ့အေမ မဆံုးပါးခင္တုန္းကေတာ့ ဥယ်ာဥ္ေတာ္မွာ
လိပ္ျပာကေခ်သည္ေတြအမ်ားႀကီးရွိခဲ့ပါတယ္...လီေဝ့အေမဆံုးပါးပီး ေနာက္ေတာ့ တျဖည္းျဖည္းေပ်ာက္ကြယ္သြားၾကရင္း...ယခု လီေဝ့နဲ႔ေတြ႕တာက ေနာက္ဆံုး တစ္ေကာင္ပါ....🦋
ကဲ ဒီတပိုင္းကေတာ့ နည္းနည္းရွည္တယ္ေနာ္...သူတို႔
ရဲ႕ေတြ႕ဆံုခန္းေလဆိုေတာ့...ဖတ္ေပးၾကပါဦး😘💜
YOU ARE READING
The Secret Of Royal Garden🦋🔞(Completed)
Historical Fictionမိခင်မေတ္တာ အပြည့်ဝမရခဲ့သော မင်းသား လီဝေ့..... ဖခင်ဖြစ်သူရဲ့ ဆန္ဒအတိုင်း စစ်ရေးစစ်ရာ တွေသာသင်ကြားရင်း.....တစ်နေ့......ဝါသနာပါသောစာပေကိုလေ့လာဖို့..မိခင်နေထိုင်ခဲ့သောချယ်ရီပန်းဥယျာဉ်တော် အဆောင်တွင်နေထိုင်စဉ်.... ထိုဥယျာဉ်တော်ကြီးရဲ့ လျှို့ဝှ...
