Trip Of Love {ခ်စ္ခရီးစဥ္}🚨COMPLETED🚨

Part(14)

(C/N..Zawgyi ကေအာက္မွာပါေနာ္။)

လက်ကဓားနဲ့ဖြတ်ထားသောဒဏ်ရာတွေဟာ တဆစ်ဆစ်နဲ့ကိုက်ခဲလာပေမယ့် လက်ထဲက ဆေးထုပ်အဖြူလေးကိုကြည့်ပြီး နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်ပြုံးနေမိသည်။

"အနည်းဆုံးတော့..မင်း မောင့်ကိုသံယောဇဉ်မပြတ်သေးဘူးပဲငယ်.."

ဆေးထုပ်လေးကိုလက်မှာကျစ်ကျစ်ပါအောင်ကိုင်ကာပြုံးမိပေမယ့် ငယ်ခိုလှုံနေတဲ့ရင်ခွင်ကိုတွေးမိတော့ ဒေါသနဲ့နာကျင်မှုတွေက အလိုလိုစိုးမိုးလာသည်။

ငယ်ဟာသူမဟုတ်တဲ့တစ်ခြားတစ်ယောက်နဲ့ပျော်နေပြီဆိုတာကို သူလက်မခံနိုင်သေးပါ၊မဟုတ်သေး၊ လက်ခံဖို့ခဲယဉ်းလွန်းနေသည်။

ငယ်တစ်ခါပြုံးတိုင်း သူ့ရင်တွေစုတ်ပြတ်မတတ်နာကျင်ရသည်မို့ ငယ်ဟာသူ့ကိုမရယ်မပြုံးနိုင်အောင် ကျိန်စာများတိုက်ခဲ့လေသလား။

အိမ်ထဲ၀င်၀င်ချင်းluggageကိုပစ်ချလိုက်ပြီး ခုံပေါ်မှာ ခြေပစ်လက်ပစ်ထိုင်ချလိုက်သည်။

"ပင်ပန်းလိုက်တာ.."

မျက်ခုံးရိုးတွေကိုနှိပ်နယ်ကာမျက်စိကိုစုံမှိတ်ထားမိတော့ အာရုံမှာလည်း ငယ်နဲ့ငယ့်ကိုပွေ့ဖက်ထားတဲ့ထိုလူကသာ အတွေးတွေထဲတ၀ဲလည်လည်ပင်။

"မောင့်အတွေးတွေထဲထပ်၀င်မလာပါနဲ့တော့ငယ်ရယ်..မောင့်ကိုမင်းဒီလောက်နှိပ်စက်နေတာမကျေနပ်နိုင်သေးလို့လားကွာ.."

နာကျင်စူးအောင့်လာတဲ့ရင်ဘတ်ကို လက်သီးဆုပ်နဲ့ထုရင်း သူတစ်ယောက်တည်း အိမ်ခန်းထဲမှာ အသံတိတ်ငိုနေမိသည်။

ပျော်ရမယ်ထင်လို့ငယ့်ကိုလက်လွှတ်ခဲ့ပြီးမှ ငယ်ဟာသူ့ကိုဒီလိုချောင်ပိတ်ရိုက်လာလိမ့်မယ်လို့ နမ်ဂျွန်းမတွေးခဲ့ဖူးပေ။

ငယ်ဟာလှပလွန်းသလောက် မထင်မှတ်ထားလောက်အောင် ရက်စက်တတ်ပါသေးသည်။

အခုတော့ သူ့မှာလက်ကဒဏ်ရာနည်းတူနှလုံးသားတစ်ခုလုံး စုတ်ပြတ်သတ်ကာ သွေးစိမ်းရှင်ရှင်စီးကျနေသလိုခံစားရ၏။

"မောင်..မောင်ကဘာတွေမှားခဲ့လို့ အခုလိုနာကျင်နေရတာလည်းငယ်ရယ်..."