BANA KENDİMİ VER - ZeyKer-

10.Bölüm - Kıvılcım -

Bana Kendimi Ver'in en uzun bölümü!! Vee en kısa aralıkta gelen bölümü!!

Yemedim içmedim 2 gün arayla bölüm yazdım gerçekten. Çok mesaj yazdınız teşekkür ederim özellikle de Sudecim, en çok sana. bestofthes❤️

Kerem'in kudurmalarına, kıskançlıklarına hep birlikte 'beter ol' dememiz muazzamdı. Kıvranan ama asla pes etmeyen Sayer'i okumak güzel oldu. :)) GB'deki gibi şerefsiz Kerem görmeyeceksiniz bu hikayede, belli bir bölümden sonra bize izlettikleri Sayer'in hesabını soracağız. :)

Bu bölüme diğer bölümlere gösterdiğiniz ilgi ve şefkatten daha fazla ilgi ve şefkat göstermenizi bekliyorum. :)

Çoğunuzun uyuduğu saatte yayımlıyorum, sizlere günaydın mesajım olsun. Keyifli okumalar diliyorum. 10.bölüm bizim için özeldir. Umarım Bana Kendimi Ver'in 10.bölümü de özel kalır.

***Bölüm sonundaki sorduğum birkaç soruyu okuyup yanıtlarsanız çok sevinirim. Bu hikaye hepinizin, fikirleriniz benim için çok önemli.

"HASTA MISIN LAN?! BIRAK DİYORUM SANA O KIZIN KOLUNU! UZAK DUR ONDAN! HASTA MISIN ANLAMIYOR MUSUN?!" bir an ona dönüp baktığımda öfkeden siyahlaşmış gözleriyle karşılaştım. Son derece rahat tavrımla, gevşemiş vücuduma Zeynep'e yeniden döndüm.

A"Hayır." dedim. "Aşığım.."

~~~~

Zeynep

Aksel'in söyledikleriyle zonklamaya başlayan başım üstüne bir de dönmeye başladı. Kulaklarım uğuldamaya, gözlerim kararmaya başladı.

Herkesin çığlıkları arasında Kerem'in yanımıza gelip Aksel'e yumruk attığını gördüm. Yere düştüğünde üzerine çıkıp daha fazla yumruklamasını.. İyice uğuldaması gittikçe artan kulaklarımı uyuşmaya başlayan ellerimle ovalamaya çalıştım ama kolum kalkmadı. Gördüğüm son şey hâlâ Kerem, Aksel'in üzerindeydi. Yerin ayağımın altından kaymasıyla kendimi bıraktım..

~~~~

Zonklamaya devam eden başımla acıyan gözlerimi açtım. Başımda 1 hemşire, karşı koltukta ağzı yüzü dağılmış Aksel, yanıma diz çökmüş gözleri buğulu Sayer..