BANA KENDİMİ VER - ZeyKer-

11.Bölüm - Göğe Bakalım -

Sanırım yeni en uzun bölümümüz bu bölüm. :) Ülkece yaşadığımız zor günlerde bir nebze olsun kafasını dağıtmak isteyen herkese merhaba. Allah askerimizin, vatan için çatışan herkesin yardımcısı olsun.

Yorumlarınız, mesajlarınız için çok teşekkür ederim. Hep var olun. 🙏

Bölüm içerisindeki gifler bana ait değil.

Çoğunuz sabah uyanınca görecek. :) Keyifli okumalar diliyorum. ❤️

"Susmam. Sen de susma güzelim.."

"Kerem.."

"Aynı anda söyleyelim o zaman." dediğimde utangaç tavrıyla başını sallayıp onaylıyor beni.

"Seni seviyorum.."

~~~~

Kerem

Yıllardır bedenimde, kalbimin tam üzerinde taşıdığım o ağırlık, o kum torbası kalktı sanki. Hiç tanımadığım annemden nefret etmiyorum artık sanki. Sevdiğim kadının ailesini katleden, onu ailesiz büyümek zorunda bırakan babamdan nefret etmiyorum artık sanki. İçimdeki tüm olumsuzluklar, tüm birikmişlikler, ne varsa.. Hepsi gitti.

Göğsümün üzerine başını yaslamış bir kadın var, o ki göğsümü gere gere sevdamı haykırmak istediğim bir kadın-mış.. Çok geç anladım. İnkar ettim, nefret ettim, çok geç anladım.

Öyle açmışım ki sevgiye, birinin beni sevmesine. O bana bir seni seviyorum dedi, yetti.

Dudaklarımda dudaklarını hissettiğimde nefes almayı unuttum. Ta ki geri çekildiğinde utangaçlıktan kızaran yanaklarını, kahvenin en güzel tonunu barındıran gözlerini gizleyen göz kapaklarını görene kadar.. Kapalı gözlerini açtığında içime dolan nefesi bu sefer de çekmeye ciğerim yetmedi. Ta ki gözlerime bakarak seni seviyorum diyene kadar.. Ne kadar güzelmiş birine bu sözü söylemek, birinden bu sözü duymak. Daha önce hiç kimseden sevgi, şefkat görmemiş bir adam olarak şuan yaşadığım duygulara bir isim bile bulamıyorum. Sahi ne bu his? Aşk mı? Aşksa eğer, aşk çok güzel bir şeymiş.

Oturup kaldığımız deniz kenarındaki banklarda susuyoruz hâlâ. Başını göğsüme yasladığından beri hiç kaldırmadı, hiç konuşmadı. Pişman mı oldu acaba? Beni gerçekten sevmiyor mu acaba?

"Kerem.."

"Söyle güzelim."

"Utandın mı sen?" kıkırdadım. O başını daha çok yaslayıp gizlerken göğsüme, ben çenesinden tutup kaldırdım. Kahvelerini gözlerime tam denk getirmese de yüzünü görmek her şeye yetti yeniden. Ne güzel bir kadınsın sen Zeynep..

"Niye utanayım ki? Utanılacak bir şey yapmadık biz."

"Ya birisi gördüyse?"

"Gider hepsinden teker teker özür dileriz." omzuma sert bir şaplak atınca kahkahalarım çıkıyor bu sefer dudaklarımdan.

"Dalga geçme!"

"Dalga geçmiyorum, eğer içini rahatlatacaksa gider özür dileriz. Her öpüşmemizde özür dileyeceksek çekeceğimiz var ama."

"Ya sen sussana! Sus ya sus!"

"Tamam tamam kızma, sustum."

"Kereem."

"Zeyneep."

"Bu yaptığımız çok saçma değil mi sence de?"

"Niye saçma olsun?"