5 Months Contract [Completed]

Epilogue

-v- hiii, nandito na naman ang pinakamahalagang note ko, 

-v- unang-una maraming salamat sa inyo! sa mga non-stop vote and comment niyo. napakalaking halaga nun sakin dahil alam ko kung saan dapat ako mag-iimprove.  

-v- pangalawa, sorry dun sa mga hindi ko nirereplyan. dumadami na po kasi kayo at hindi magawang replyan dahil po paulit-ulit na yung sinasabi ko nakakahiya at isa pa naka-mobile lang po ako lagi, tuwing mag-uupdate lang hindi.. haha. pero binabasa ko naman yung mga minemessage at comment niyo sakin. 

-v- pangatlo, dun sa mga hindi malilinaw na part sa storyang to aayusin ko po. Gagawan ko ng paraan para malinaw ko agad. =)) at dun sa mga grammar at typos na mali, pagpasensyahan niyo na po ah. 

-v- pang-apat, may mga humihinging soft copies nito, I changed my mind po. I won't anymore distribute Soft Copies. I won't answer kung bakit wala. Hope you understand. Thank you..

-v- pang-anim, PART TWO? may mga humihingi ng Part two o Book 2 but wala po talagang kasunod to. eto na ang last. Pero eto matutuwa kayo kasi may MGA SPECIAL CHAPTERS to, inshort hindi pa ito ang huli niyong mababasa sa 5 Months Contract. =))))

sige na, magsimula na kayong magbasa. <3 hahaha. ang haba ng note ko, XD hindi naman masyado. TAMA na talaga, eto na.

5 Months Contract's EPILOGUE

Ryan Chris Javier's POV

Ilang beses niya sinabi na Hindi siya masyadong nagtitiwala sa milagro.

Ilang beses niya pinaulit-ulit ang salitang "Mamamatay na ako."

Ilang beses niyang pinaiyak mga kaibigan at pamilya niya.

Pero isang beses, nagkaroon ng MILAGRO sa buhay niya.

"Tignan mo na kasi! Pakeme-keme ka pa! Dami mong kaartehan!" sigaw niya sakin.

"Isa pa Stepanya ha! Kung masigawan mo ko! Titignan ko naman yan! Padalos-dalos ka!" sagot ko.

Oo, nabuhay siya.

Nabuhay ang Jillababes ko, sa ilang minuto niyang hindi pag-tibok noon.

Akala namin wala na talaga, pero noong huminga siya ng malalim. Doon ko napagtanto na may Diyos kang masasandalan. Akala ko diretsong linya na lang yung makikita ko sa Heart Rate Monitor dahil 3 minuto hindi tumibok ang puso niya.

Nakita nila ang mahinang Chris, umiyak ako noon ng parang mamamatay na din ako. :3

Ilang tests ang isinagawa sa kanya pero wala ng cancer cells na nakita. Miracle nga, ngayon nakita na ako ng milagro hindi man nangyari sa kapatid kong si Gwen yun pero kay Jill, kay Jill nangyari.

Papunta kami ng DFA, kanina pa siya paganda ng paganda. Ipapa-renew namin ang mga pasaporte namin dahil balak kong itreat siya sa Korea para sa 1st Anniversary namin.

Kami na, totoong relasyon. Mag-iisang taon na kami sa September 14.

Sinagot niya ako ng matamis na "Oo." matapos ang tatlong buwan.