Σταχτοπούτα (Cinderella)

~1~

Μια φορά και έναν καιρό στο Παρίσι

"Έλλα που είσαι;" ο μέσης ηλικίας πατέρας της φώναξε. Στεκόταν στην είσοδο του σπιτιού, ενώ ήταν έτοιμος να φύγει για το επόμενο ταξίδι του.Κοίταξε το χρυσό ρολόι του και χτύπησε το πόδι του στο δάπεδο ανυπόμονα.

"Μπαμπά" η γλυκιά φωνή της κόρης του ακούστηκε και γύρισε να την κοιτάξει καθώς κατέβαινε τα σκαλιά του σπιτιού. Έβαλε το χρυσό του ρολόι πίσω στην τσέπη του και αφιέρωσε την προσοχή του στην κόρη του.

Το ροδαλό πρόσωπο της στολισμένο με το γλυκύτατο χαμόγελο της, τα γαλάζια μάτια της που γυάλιζαν. Τα καστανά μπουκλωτά μαλλιά της που έφταναν μέχρι την μέση της.
Την καμπυλόγραμμη σιλουέτα της.

Αχ πόσο ίδια με την μητέρα της, σκέφτηκε ο πατέρας της όταν η κόρη του είχε φτάσει πλέον μπροστά του.

"Μπαμπάκα είναι ανάγκη να φύγεις και να με αφήσεις μόνη;" είπε ανήσυχη η κόρη του καθώς τα χέρια της τυλίχθηκαν γύρω από την μέση του.

"Μα δεν είσαι μόνη γλυκιά μου είσαι μαζί με την μητριά σου και τις αδερφές σου" χάιδεψε την πλάτη της μπλέκοντας μερικές μπούκλες από τα όμορφα μαλλιά της στα χέρια του.

"Μα μπαμπά δεν τις ξέρω καν" παραπονέθηκε για άλλη μια φορά και τον έσφιξε στην αγκαλιά της.

"Έλλα, είσαι 17 πλέον πιστεύω πως μπορείς να αντιμετωπίσεις την κατάσταση μόνη σου" έπιασε το πρόσωπό της στα χέρια του και χαμογέλασε γλυκά.

"Πολ, καλό σου ταξίδι αγάπη μου"η τσιριχτή φωνή της μητριάς της ακούστηκε και τον τράβηξε μακριά από την κόρη του. Τα κόκκινα μαλλιά της, πιασμένα σφιχτά προς τα πίσω. Το σώμα της καλυμμένο με ένα μαύρο φόρεμα, δείχνοντας πως πριν παντρευτεί τον πατέρα της γλυκιάς Έλλα, ήταν χείρα.

"Θα μου λήψεις πάρα πολύ " είπε με ένα αστραφτερό χαμόγελο και η Έλλα από πίσω της έκανε μια γκριμάτσα αηδίας κάνοντας τον πατέρα της να γελάσει.

"Κορίτσια ελάτε να αποχαιρετήσετε τον πατριό σας" φώναξε δυνατά και αμέσως ακούστηκε ήχος από γοβάκια, που θύμιζε άλογα να τρέχουν.

Η Λυδία,μία ψηλή και υπερβολικά αδύνατη κοπέλα παρόμοια με την μητέρα της εμφανίστηκε και δίπλα της η αδερφή της.

Η Σοφία, μία κοπέλα με αρκετές καμπύλες που ο κορσές δυσκόλευε το σώμα της να αναπνεύσει και τα χέρια της ήταν μόνιμος γεμάτα με φαγητό ή γλυκά.